ریکی از منظر اسلام

ریكی یك از سبكهای انرژی درمانیست كه در جهان طرفداران زیادی دارد و در دانشگاههای خارج از كشور تدریس می شود و در اكثریت بیمارستانهای اروپا و آمریكا و آسیا و استرالیا به عنوان یكی از روشهای درمانی در كنار طب نوین استفاده میشود و بیماران بسیاری توسط این رشته درمان شده اند . آیا استفاده از این سبك از نظر شرعی جایز است ؟

 در صورت كلی استفاده از هر تكنیكی كه منافات با اصول اعتقادی و احكام شرعی دین مبین اسلام نداشته باشد شرعا جایز است همانطور كه مراجع استفاده از طب مدرن را جایز دانسته اند و خود نیز در مواردی از آن بهره برده و به دستورات پزشكی عمل می نمایند.
اما نكته ی قابل بررسی این است كه ری كی، تكنیكی برگرفته از آئین بوداست و میكائواوسوئی ژاپنی(متولد1865میلادی) مؤسس ری كی در موقعیت اجتماعی ای بدنیا آمده كه وی را از آئین شینتو و بودا كه تركیبی آمیخته درهم و ساختگی بودند بی بهره نگذاشته و از ابتدای دوران كودكی تا جوانی در معابد تن دای، شینتو، و علی الخصوص معبد كوراما سعی در گذراندن آموزش های این آئین نموده است. لذا به طور اساس پایه های ری كی و سمبل های آن از تعالیم بودا گرفته شده و این آئین اساسا بر مبنای تناسخ و قانون كرمه و نفی تقدیرات الهی و یك سری عقاید الحادی و شرك آمیز پایه گذاری شده و استفاده از انرژی (ری : كیهان) كه به قول آنها یك انرژی هوشمند بوده كاملا بی اساس است و هیچ دلیل عقلی و علمی ای بر آن اقامه نشده است چرا كه ماده به خودی خود شعور نداشته و اثبات هوشمندی به آنگونه كه در ری كی مطرح می شود هیچ مبنایی ندارد و تاثیرات اجرام كیهانی بر اساس یك سری امور تكوینی در خلقت خدای متعال از قبیل جزر و مدّ و غیره می باشد، هوشمندی در درمانگری بایستی بوسیله یك موجود ذی شعور انجام شده كه می توان به عنوان نمونه جن و شیطان و انسان را نام برد .
اشكالات علمی بسیار زیادی بر تكنیك ری كی وارد است كه در اینجا مجال بیان نیست ولی به طور كل درمان بوسیله ری كی هنوز به طور علمی اثبات نشده و فقط در قالب نظریه تدریس می شود همانطور كه بسیاری از نظریات در علم شیمی و فیزیك پزشكی و غیر در دانشگاههای سراسر جهان تدریس می شود كه پس از چندی تمام آنها رد و مطالب دیگری جایگزین آن می شود و از طرفی ردیه های مختلفی در جهان بر آن وارد شده كه به عنوان نمونه در تاریخ 25مارچ سال 2009 اسقف اعظم كاتولیك آمریكا بیانیه ای را صادر كرد كه در تمامی بیمارستان های كاتولیك در آمریكا و مراكز مراقبت های درمانی نبایستی از ری كی استفاده گردد. این بیانیه توسط كمیته دكترین امریكایی اسقف اعظم كاتولیك آمریكا در مورد دستورالعمل ارزیابی ری كی به عنوان درمان جایگزین صادر شده است و امثال این جوابهای نقض نشان می دهد كه اینگونه نیست كه این تكنیك به طور كامل در جهان پذیرفته شده باشد و از طرف دیگر طرفدار زیاد داشتن یك نظریه دلیل بر حقانیت آن نمی باشد.
بنابراین، باید گفت كه از نگاه ما ریكی اگر چه در مواردی منجر به مداوای پاره ای از بیماریها شده و از شاخه انرژی درمانی محسوب شده، اما در حوزه نگرشی مبتلا به نارسایی و نقص بوده و نیاز به تجدید نظر دارد. ضمن آنكه این روش به گفته رهبران این مرام روشی بدون اشكال نیست و گاهی خود موجب كسب انرژی های منفی شده و خود درمانگر در معرض تشعشعات منفی حاصل از انرژی منفی درمان شونده است و بعلاوه درمانگر خود از انرژی تخلیه شده و دچار ضعف جسمی می گردد. یكی از افرادی كه انتظار درمان از این طریق داشته و البته خود از هوادارن همین آیین است در كتابش می نویسد: «من ماه‌ها وقت خود را صرف انجام تمرینات مختلف چاكرایی می‌كردم، به كمك كریستال‌ها با انرژی دادن، با ایجاد حالت‌های روحی خاص. تجربیات شخصی من این بوده كه ضرر این گونه تمرین‌ها بیشتر از منافع آن بوده است، چنین مداخله‌ی نا آگاهانه ‌ای در طبیعت بدن تنها سبب ناتوان ساختن بدن می‌شود. پس بهتر است انسان جانب احتیاط را رعایت كند، در طی كاركردن با چاكراها تجربیات فراوانی رخ می‌دهند، هر چند این تجربیات جالب بودند؛ اما هیچ یك نتوانستند به گونه‌ای پایدار زندگی مرا متحوّل كنند، در واقع در برابر حقیقت زندگی ارزش چندانی نداشتند.» (پرانا ، اتریا، ترجمه آرام، ص 79) انرژی‏درمانی اگرچه یك مهارت است و هم از لحاظِ روشی و هم از منظر جهان بینی، به هیچ یك از مكاتب و ادیان تعلق ندارد، اما امروزه به شكل معنویت و عرفان دنبال شده و به پرتوجویان انرژی، بشارت معنویت و سلوك روحی داده میشود و حتی مناسك دینی و اعمال فقهی مانند اجزاء وضو با نگاه انرژیایی تحلیل شده و رمزگشایی میشود.
علاوه بر اینکه، تعدادی از انرژی درمان گرها بساط عرفان و معنا پهن كرده و در میان شاگردان خویش به عنوان مراد مطرحند. جملات زیر شاهدی بر گفته های ماست: كتاب انرژی‏درمانی با این جملات آغاز شده است: « این كتاب اساسا با شفای ماوراء علوم مكشوفه سر وكار دارد و بیش از همه چیز به چرایی و چگونگی آن می پردازد. رویكرد ما در این كتاب ساده و كاربردی و در عین حال معنوی است.» در جای دیگر آمده است: «اگر انرژی خام با كیفیت خوب و به میزان كافی در دسترس قرار گیرد، تجربیات عمیق روحانی به بار خواهند آمد.. چاكراهای بالا مربوط به تجربیات معنوی هستند.» (همان، ص 251) در «ریكى» هم ادّعا مى‏شود كه انسان مى‏تواند در فرایندی معنوی با راه­كار همسویى، مقدار زیادى انرژى كیهان را دریافت كرده، آن را از خود عبور دهد؛ یعنى با باز شدن مركز انرژى (چاكرا) در فرد، بدون این‌كه تخلیۀ انرژى صورت گیرد، مقدار مناسب انرژى به فرد نیازمند منتقل مى‏شود و بدین وسیله شفا و بهبودى و تجربه‏ای روحی حاصل می‌شود. در ریكی گفته می‏شود: ریكی می‏تواند شما را به سفری روحانی همراه با مكاشفات خاص خود رهنمون سازد. در جای دیگر ادعا شده: ریكی اغلب نه تنها به عنوان روشی درمانی و مكمل، بلكه به عنوان سیر و سفری روحانی، یا یك نوع شیوه زندگی مورد قبول است.
امروزه فنون درمانگرا هم چون انرژی‏درمانی، ریكی، چاكراتراپی، مغناطیس درمانی، سنگ درمانی، و موارد متعددى از این قبیل، به صورتى توضیح و تفسیر مى‏شوند كه گویا مى‏توانند انسان را از دین و شریعت بى‏نیاز كنند؛ یعنى با رنگ و لعاب عرفان و معنویّت، به تشنگان معرفت عرضه مى‏شوند. از این رو بهتر است در استفاده از این روش ها احتیاط كرده و در صورت نیاز به حداقل اكتفاد كرده و بخصوص به حساب معنویت و عرفان گذاشته نشود.

---

منبع:پرسمان