عرفان حلقه و عاقبت انسان در دنیای دیگر

طبق آموزه‌های مذهبی، سرانجام افراد یا وارد بهشت و یا جهنم می‌شوند. در عرفان حلقه گفته می‌شود که پس از مرگ مراحل دیگری باید پیموده شود كه در این مراحل انسان تمام ابعاد مكان و زمان خود را از دست دهد تا به قیامت برسد. در آنجا نیز مراحلی چون یوم حشر و یوم نشر و یوم مجادله طبق تعاریف خودشان مطرح می گردد و پس از این مراحل، انسان به جهنم می رسد كه انسان از آن گذر كرده و به بهشت‌ها می رسد و پس از آن نیز در نهایت به خدایی خواهد رسید . دلیل آن نیز این گونه مطرح می گردد كه ماندن در جهنم هدف خلقت انسان نیست و انسان باید طبق آیه انالله و انا الیه راجعون در نهایت به خدا برسد . لطفا در این باره توضیح دهید.

 بی پایگی نظر عرفان حلقه در این باب روشن است و به نظر ما چندان نیاز به بررسی ندارد. چرا که هیچ پشتوانه ی علمی برای گفته های خود ندارند. به عبارت دقیق تر اگر کسی ادعا کند که پس از مرگ انسان مراحل زمان و مکان را از دست میدهد و به قیامت میرسد، یا باید دلیل نقلی داشته باشد و یا دلیل عقلی و یا تجربی مسلم. به گمان شما عرفان حلقه از کدام دسته از این ادله برای اثبات نظر خود کمک گرفته است؟ باید گفت: سخن عرفان حلقه در این باب صرفا در حد حدس و تخمین است (و به قول یکی از اندیشمندان غربی «نظریه پرانی» است) و صد البته با ادله دینی در تعارض آشکار است. ما به چنین اظهارنظرهایی در دین تفسیر به رأی میگوییم.
یا این جمله که "ماندن در جهنم هدف خلقت انسان نیست" جمله درستی است اما حلقه در تطبیقش به اشتباه رفته است. جهنم رفتن هدفِ خلقت نبوده است، اما لازمه اختیار انسان که بوده است! اتفاقا طبق نص قرآن اکثر مردم گمراهند، حتی اگر پیامبران خود را به مشقت فراوان بیندازند. و ما اکثر الناس و لوحرصت بمومنین. (تو هرچه هم حرص بزنی بسیاری از مردم ایمان نخواهند آورند). این که اکثرِ مردم به اختیار خود جهنم را اختیار می کنند معنایش این نیست که خلقت به هدفش نرسیده است. این همان شبهه ای است که آقای سروش ذکر کرده و علمای دینی پاسخش را به صورت تفصیلی داده اند. اقای سروش بحث اسم هادی خداوند را پیش کشیده اما اقایان حلقه هدف خلقت را به میان آورده‌اند. البته مبنای هر دو شبهه مشترک است ، اما جواب هر دو یک جواب است.خداوند ما را از تاویل ذهنی معارف دینی حفظ کند!