رانندگان فرغون

رانندگان فرغون

 بچه های جهاد به معنای واقعی جهادگر بودند و در همه كارها؛ چه در امور كاری و چه در امور مربوط به جنگ، نهایت تلاش خود را به كار می بستند.
زمانی كه به جبهه اعزام شدم، به وضوح مشاهده می كردم كه چیزی كه خیلی برای سایر نیروها حایز اهمیت و جالب توجه است، تلاش و خستگی ناپذیری بچه های جهاد است. یك بار كه تعداد دستگاه های سنگین كم بود و لودر نداشتیم، بچه ها با فرغون مشغول سنگر سازی شدند. اگر چه كار خیلی سختی بود و ساخت یك سنگر ساعت ها طول می كشید، اما بچه ها با شوخی كردن و سربه سر هم گذاشتن، به كار سرعت می دادند.
یكی از بچه ها ایستاده بود وسط راه و می گفت: ‹‹هر كس گواهینامه راندن فرغون نداشته باشد، نمی تواند از اینجا رد شود!››
بچه ها هم با حالتی جدی حبیب هایشان را جستجو می كردند و بعد از كمی این پا و آن پا كردن، می گفتند: ‹‹ببخشید جناب! مثل اینكه گواهینامه همراهم نیست.››
و به این ترتیب از چهار راه! عبور كرده و با خنده و شوخی سنگر می ساختند. خلاصه به هر سختی كه بود بچه ها سنگرها را ساختند.

---

منبع:فاتحان