همسر یا پدر و مادر

از شایع‌ترین الگوهای رابطه با خانواده‌های همسران که ممکن است به اختلاف بینجامد، می‌توان به این موارد اشاره کرد.

1. دیدارهای مکرر و بدون برنامه با خانواده‌های طرفین:
یکی از آفت‌های خانوادگی در ایران، دیدار‌های مکرر، غیرضروری و بدون برنامه زوج‌ها و خانواده‌هایشان است که گاه در طول هفته بارها تكرار می‌‌شود. به خصوص در دوران عقد که برای خیلی از جوان‌های مشتاق عملا حد و مرزی در مهمانی رفتن به خانه والدین همسرشان وجود ندارد و گاهی تا روزهای متوالی این مهمانی ادامه پیدا می کند! این روش زندگی، ممکن است زنگ خطری برای وجود اختلاف و مشکلات بین زوج و در آینده باشد و دامنه مناسبات فامیلی را به دخالت‌های آینده در زندگی زناشویی بکشاند.

2. مشورت‌های نابه‌جا با خانواده‌ها:
اگرچه مشورت کردن در هر مسأله‌ای، به خصوص در ابتدای زندگی مشترک شرط است، اما زیاد مشورت کردن باعث باز شدن پای دیگران به حریم خصوصی زندگی می‌شود و همسر شما فکر ‌می‌کند در تصمیم‌گیری‌ها ردپایی از افکار خانواده همسرش وجود دارد و احساس ناامنی در او ایجاد می‌‌شود. به خصوص وقتی رازهای خصوصی زندگی‌تان را پیش آنها فاش می‌کنید.

گاهی والدین، بدون این‌که بخواهند زندگی فرزندشان را به هم بریزند، روش‌ها و راه‌کارهایی به او پیشنهاد می‌کنند که چون براساس عواطف شکل گرفته، ممکن است كمتر منطقی باشد. هركس باید بداند بهترین مشاور در هر زندگی زناشویی، همسر است.

3. تحمیل‌کردن راه و رسم زندگی به زوج جوان:
در بعضی از مناطق ایران که زندگی سنتی حکم‌فرماست، وقتی دختر جوانی به همسری پسری درمی‌آید، خانواده‌ها با بهانه كردن بی‌تجربگی آنها، وادارشان می‌كنند در كنار خودشان زندگی کنند تا راه و رسم زندگی کردن را به آنها بیاموزند! اما سؤال این‌جاست اگر دختر و پسر راه و رسم زندگی را نمی‌دانند، چرا اجازه نمی‌دهند این آموزش‌ها را مادر به دختر بدهد و بعد ازدواج كند؟ چرا باید دختری را در سنین پایین به‌عنوان عروس انتخاب کنند که چیزی از زندگی نمی‌داند؟

دلیل آن شاید این باشد که می‌خواهند عروس نوجوان را با ارزش‌های خانوادگی خود بزرگ کنند و عادت بدهند. متأسفانه این روش به‌طور مطلق و قطعی، روشی شکست‌خورده است. نتیجه این هم‌زیستی در سال‌های اول زندگی، چیزی جز نفرت و کینه طولانی‌مدت بین عروس و مادرشوهر نخواهد بود. در دنیای امروز، دختران نوجوان بیش از پیش از طریق تلویزیون و رسانه‌های دیگر راه و رسم زندگی مستقل را آموخته‌اند.

4. وجود افراد خودشیفته در خانواده‌ها:
اگر در خانواده زوجین، شخصی وجود داشته باشد که فقط به خواسته‌ها و ایده‌های خود فکر کند و طرفین را وادار به اجرای خواسته‌هایش کند، بدون این‌که کوچک‌ترین توجهی به احساسات، عواطف و علایق آنها كند، زندگی را به بیراهه خواهد کشاند. افراد خودشیفته و خودمحور، دوست دارند تفکرات خود را به همه القا كنند، حتی اگر آن تفکرات با زندگی زن وشوهر سازگار نباشد.

همین‌طور در خانواده شوهر به این بهانه كه  عروس ممكن است به پسر ما ظلم كند(!!)، همواره درصدد این هستند تا با دادن برخی دخالتها به زندگی پسرشان به عروس بفهمانند كه اگر بخواهی سیطره خود را بر زندگی بیشتر بگسترانی، با ما طرفی! متأسفانه بیشتر این‌گونه تفكرات غلط، از فرهنگ کهنه نشأت می‌گیرد.

اگر خانواده پسر از او حمایت نكنند، تا پایان عمر خود تحت ظلم خواهد بود! البته مسبب آن، افراد خودشیفته نیستند؛ اما به خاطر شدت عواطف و علایق خانواده به فرزندشان، ناخودآگاه چنین دخالت‌هایی برزو می‌كند.

حال پسر چه وظیفه ای نسبت به مادرش دارد؟
پاسخ
هم مادر برگردن پسر حق دارد و هم زن برگردن شوهر و همانطوریکه فرزند وظیفه دارد  مادرش را احترام کند،  همینطور حق ندارد به زنش ظلم کند و در مواردی که بین زن و مادر شوهر اختلاف حادی پیدا شد، فرزند باید تا جایی که امکان دارد بین آن دو سازش برقرار کند و اگر سازش ممکن نشد،

طوری رفتار کند که حق هر دو را مراعات کرده باشد یعنی بگونه ای رفتار کند که نه بی احترامی به مادر شود و نه حقی از زن پایمال گردد و در مواردی که حق با مادر است و فرزند هم به همین نتیجه رسید، باید تلاش کند که زنش را متقاعد کندو اگر حق با  همسر است باید مادر را متقاعد کند.

قرآن و روایات اهمیت بسیاری برای والدین قائل شده اند و تاکید دارند، نباید کاری را انجام داد که موجب رنجش خاطر آنان بشود. از سوی دیگر سفارش بسیاری نیز به روابط حسنه بین زن و شوهر مطرح شده است. بنابراین مسلمان با تدبیر حکیمانه سعی می کند که هم حقوق همسر حفظ شود و هم احترام لازم را برای مادر داشته باشد.

---

منبع: مهکام