تبیان؛ پیگیر اعتراض فقرا

 به گزارش تبیان، مهری هدهدی در بخشی از متن این توصیه گفته است: «فقر پدیده ای اقتصادی است، و به طور طبیعی در حوزه اقتصاد آثاری ویرانگر برجای می گذارد. این پدیده چنانچه به موقع شناسایی و نابود نشود، بواسطه رشد قارچ گونه اش، همه جامعه را فرا می گیرد و موجب مرگ جامعه می شود؛ به تعبیر جامعه شناسان، فقر، فقر می زاید و طبیعی است که فرزندان فقرا، همچنان در فقر و محرومیت باقی بمانند.
فقر در نگاه اسلام مذموم و مردود است. در روایات بسیاری معصومین (علیهم السلام) فقر را نکوهش کرده و راهکارهایی برای برون رفت جامعه از فقر ارائه کرده اند.
در روایاتی از امیرالمومنین علی (علیه السلام) مواردی به عنوان نتایج و آثار فقر بیان شده است که به تعدادی از آنها اشاره می کنم.
امام علی (علیه السلام) در روایتی فقر را مسبب ناتوانی و غربت فرد فقیر می داند تا جایی که امام می فرمایند انسان فقیر در شهر خود هم غریب و بیگانه است و هیچ قدرت و توانی نخواهد داشت.(1) امام در جایی دیگر فقر را دلیلی برای نقصان عقل و دین معرفی می کنند که باعث می شود عقل و اندیشه انسان فقیر مشوش و زوال پذیر شود.(2)
امام در خطبه 225 نهج البلاغه از فقر و تنگدستی به خدا پناه می برد چرا که آن را مایه بی آبرویی و بی حرمتی انسان می داند. و در جایی دیگر اشاره کرده اند که فقر، انسان فقیر را به فراموشی می سپارد.»
علاقمندان می توانند متن کامل مقاله «اعتراض فقرا را دریابید !» را در بخش اخلاق و عرفان اسلامی وبسایت تبیان مشاهده کنند.