شناسایی اتاق فرمان اغتشاشات اخیر ایران
تکه‌ی گمشده‌ی پازل تظاهرات
عده‌ای به خیابان‌ها آمدند و شعارهای معنادار دیکته شده از غرب را سر دادند و دسته‌ای هم که خبر از جایی نداشتند با غلیان هیجانات ناگهانی و به دور از آگاهی و سواد رسانه‌ای، به آنها پیوستند و اینجا بود که اعتراضات به اغتشاشات تغییر ماهیت داد.
اعتراض یا اغتشاش؟
این اعتراضات به سرعت از سوی معاندان نظام جمهوری اسلامی مورد توجه قرار گرفت. آنان سعی کردند تا این اعتراضات را مخالفت با حکومت و انفجار نارضایتی‌های سیاسی جلوه دهند پس با برنامه‌ای دقیق تمامی رسانه‌های خود را که در راس آن کانال تلگرامی "آمدنیوز" بود با هدف ترویج خشونت و دوری از اعتراض مسالمت آمیز به کار گرفتند.کلیه‌ی رسانه‌های غربی و معاند با پخش تصاویر جعلی و چندباره به مردم چنین القا کردند که شهرهای دیگر نیز بر علیه حکومت به پاخاسته‌اند و شما نیز باید برای ایجاد تغییرات به این مردم بپیوندید. شعارها و لباس‌ها مشخص، مکان‌ها و حرکات برنامه‌ریزی شده، فقط حضور مردم کم بود که به لطف کمبود سواد رسانه‌ای و ظاهر بینی مردم نسبت به مسائل روز و بازتاب آن در رسانه‌های بیگانه فراهم شد.
افراد بسیاری در صفحات شبکه‌های اجتماعی اعتراف کردند که ابتدا قصد شرکت در تظاهرات روزهای نخست را داشتند اما آنجا که متوجه شدند این روند از سوی غرب و منافقین اداره می‌شود و اغلب اخبار کذب و بزرگ نمایی است، از حضور صرف نظر کردند.
نتیجه این شد که عده‌ای به خیابان‌ها آمدند و شعارهای معنادار دیکته شده از غرب را سر دادند و آن دسته هم که خبر از جایی نداشتند با غلیان هیجانات به آنها پیوستند. حالا خوراک رسانه‌های مخالف آماده شده بود، متاسفانه آنان تا چند قدم اول را خوب پیش رفتند و توانستند با دست بردن در فیلم‌ها و عکس‌های ارسالی از سوی لیدرهای اغتشاشات که خود گرداننده‌ی آنها بودند، فضای ایران را ملتهب و آماده‌ی تحول عظیم سیاسی نمایش دهند.
در واقع تظاهراتی که با هدف اعتراض به مشکلات معیشتی و اقتصادی بود از چارچوب تظاهرات خارج و به دور از آگاهی وارد مرحله‌ی اغتشاش شد. شاید اگر اصول اولیه‌ی اعتراض رعایت و وارد فاز خشونت، توهین و گذشتن از خط قرمزها نمی‌شد، امروز شاهد عکس‌العملی مناسب از سوی مسئولین بودیم.
بیشتر بخوانید: |
واکنش‌های جهانی به اغتشاشات ایران
در این میان سران کشورهای دیگر، از رئیس جمهور آمریکا گرفته تا برخی حکم‌رانان خاورمیانه، بیانیه و توئیت می‌نوشتند که "ما آماده‌ی حمایت همه جانبه از شما هستیم"، "ما نگران مردم ایران هستیم" و ما ... . سرکرده‌ی گروهک منافقین هم فرصت را غنیمت دانسته و در پیام‌هایی متوالی با دورود بر ملت ایران آنان را به ادامه‌ی روند جاری و شدت بخشیدن به آن تشویق می‌کرد. درست در همین نقطه است که آگاهی و بصیرت به کار می‌آید و کمبود آن افراد را دچار انحراف و ظاهر بینی می‌کند.با توجه به فرمایش امام راحل(ره) "هر زمان که دشمن از شما تعریف کرد بدانید قضیه مشکل‌دار است" در می‌یابیم که دشمن هرگز برای ما و کشور ما دلسوزی نمی‌کند مگر آنکه منافعی برای خود در نظر گرفته باشد. چرا در این اوضاع آشفته‌ی اقتصادی جهان باید ترامپ برای حمایت و محقق سازی مطالبات مردم ایران، هزینه کند؟ مردم آمریکا مشکلات اقتصادی و اعتراضات سیاسی نداشته و ندارند؟ آیا ترامپ توانسته خواسته‌های مردم معترض را به نژادپرستی را پاسخگو باشد؟
نبود سواد رسانه‌ای
شاید در اغتشاشات اخیر ایران، بیش از هر زمان دیگری کمبود "سواد رسانه‌ای" (Media Literacy) احساس شد. بی شک اگر نگاه‌ها ورای تصاویر و اخبار مربوط به اغتشاشات را می‌دید، شاهد حضور بیش از چند ده نفر در این جریانات نبودیم، کمااین که افراد بسیاری در صفحات شخصی اینستاگرام، فیس بوک و ... اعتراف کرده‌اند که ابتدا قصد شرکت در تظاهرات روزهای نخست را داشتند اما آنجا که متوجه شدند این روند از سوی غرب و منافقین اداره می‌شود و اغلب اخبار کذب و بزرگ نمایی است، از حضور صرف نظر کردند.این افراد با داشتن آگاهی و سواد رسانه‌ای قوه‌ی تشخیص حقیقت داشته و توانستند از جوّ به وجود آمده دور شده و حقیقت را از کذب تمییز دهند. در حالی که بسیاری تنها ظاهر ماجرا را دیده و همچون عروسکی که از سوی دیگری به گردش درمی‌آید، هرچه رسانه‌های معاند دستور دادند انجام داده و به کج‌راهه رفتند.
نتیجه
همانطور که روزنامه رسمی انگلستان، "گاردین" در شماره چند روز پیش خود نوشت: "دشمنان و رقبای ایران مانند پرندگان شکاری در آسمان این کشور در چرخش هستند و اعتراضات خیابانی را در شهرهای آن زیر نظر دارند تا شاید طعمه‌ای نصیب آنها شود"، ما هم باید افق سیاسی خود را افزایش داده و با در نظر گرفتن تمامی ابعاد یک مسئله، چه سیاسی، چه اقتصادی و چه اجتماعی، بهترین روش را برای اعتراض و یا احقاق حقوقمان در نظر بگیریم و از هرگونه میدان‌دهی به دشمنان و بدخواهان نظام و کشورمان جلوگیری کنیم، این است معنای استقلال.
