محدودیت روابط زن و مرد

 انسان موجودى است اجتماعى و نیاز به ارتباط، تعامل و معاشرت دارد. انتخاب دوست، شریك و هم كلاسى ها، نشانه درایت و خردورزى افراد بوده و در شكل گیرى شخصیت، رشد فكرى، اجتماعى و علمى آنان تأثیر بسزایى دارد، بدین سان داشتن روابط، ضرورت دارد و اصولاً یكى از نیازهاى مهم زندگى انسان به ویژه نسل جوان است؛ ولى چگونگى ارتباط و ضوابط حاكم بر آن از اهمیت بیشترى برخوردار است چرا كه هر نوع ارتباطى همیشه «درست» یا «نادرست» نیست و ارتباطها را مى توان براساس اهداف و محتواى آن ارزیابى و داورى كرد. روابط اجتماعى به روشى كه دنیاى غرب آن را پذیرفته است و رواج مى دهد، اختلاط دختر و پسر است كه پیامدهاى زیان بار آن را مى بیند و به رخ نمى آورد، نه روابط هدفمند و قانونى كه به رشد علمى، شكوفایى استعدادها و آرامش دختر و پسر كمك كند. اسلام با اختلاط دختر و پسر مخالف است، نه با روابط سالم و ضابطه مند كه در آن شرایط و تعهدات طرفین تعریف شده و زمینه براى ارتقاى شخصیت علمى، فرهنگى، بهداشت روانى و آرامش روحى آنان فراهم مى شود. از منظر آموزه هاى دینى خردمند كسى است كه در انتخاب دوست و استحكام بخشیدن به روابط دوستانه، دقّت و اهتمام جدّى داشته باشد تا از آفت هاى ارتباط - كه هر لحظه ممكن است خرمن عفت و پاكى اش را آتش بزند - مصون بماند.
قرآن كریم مردان و زنان را از ارتباطهاى پنهانى و غیرمشروع بازداشته است. مائده (5)، آیه 5؛ نساء (4)، آیه25 . امیر مؤمنان على علیه السلام نیز از سلام كردن به زنان جوان اجتناب مى ورزید. پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله نیز در زمان زندگى خویش دستور دادند كه در ورودى زنان به مسجد از در ورودى مردان جدا باشد.
راهنمایى هایى كه در آیات و روایات براى حریم گرفتن دختر از پسر و زن از مرد در ارتباط و روابط اجتماعى بیان شده است، بیانگر این حقیقت است كه از نظر روانى و تربیتى اختلاط دختر و پسر و روابط آزاد آنان سخت زیان بار است، زیرا هر ارتباطى كه از شرایط و تعهد لازم فارغ باشد، نه تنها اهداف را برآورده نمى سازد، بلكه جز خسارت نتیجه اى ندارد، به ویژه در ارتباط دوستى با جنس مخالف، آنچه در معرض خسارت، ضرر و تهدید قرار مى گیرد مال و سرمایه نیست بلكه عفّت و پاكدامنى است كه اگر از كف رود هرگز جبران پذیر نیست. دختران و پسران كه به صورت غیرقانونى و نامشروع با یكدیگر ارتباط برقرار مى كنند نیروها و استعدادهاى شاداب جوانى را از دست داده و گرفتار هیجانات بیهوده مى شوند و در فرداى زندگى خود احساس گناه و پشیمانى مى كنند به گونه اى كه از دایره زندگى و اندیشه متعادل خارج مى شوند. اسلام به خطرات ناشى از روابط آزاد دختر و پسر كه معمولاً با خیانت، بى وفایى، شكست و... همراه است، كاملاً آگاه مى باشد و لذا نهایت مراقبت را در روابط و برخوردهاى دختران و پسران دارد، در عین اینكه طرفدار مشاركت دختران و پسران در جامعه به شكل معقول و با حفظ حریم است، اجازه نمى دهد كه آنان به صورت مختلط در محافل عمومى، مدارس و دانشگاه ها نشست و برخاست داشته و ارتباطهاى غیرقانونى برقرار نمایند چون این گونه ارتباطها فاقد شرایط یك ارتباط سالم و هدفمند است و ویژگى هاى لازم در مؤلّفه هاى آن رعایت نشده مقرون به آسیب است و عفّت و پاكدامنى جوانان را خدشه دار خواهد نمود. از همین رو، در جامعه دینى وجود حریم و برقرارى ارتباطات براساس شرایط و هدف هاى تعریف شده، یك اصل است و در نظام اخلاقى جامعه، حفظ عفاف و پاكدامنى زن و مرد نقش مؤثرى دارد.؛ براى آگاهى بیشتر ر.ك: محمدرضا احمدى و همكاران، روابط پسر و دختر، قم: نشر معارف، چاپ اول، 1386.
بنابراین، محدودیت ها و ضوابط كه در زمینه ارتباط زن و مرد وجود دارد، به منظور سلامت افراد جامعه، بهداشت روانى و پویایى سازمان خانواده مقرّر شده است. بدون تردید اگر معاشرت هاى دختر و پسر براساس شرایط و معیارهاى تعریف شده آموزه هاى دینى شكل نگیرد و به سامان نرسد، حسرت و افسوس دایمى را به دنبال داشته و موجب رخوت و تزلزل نظام خانواده خواهد شد، از این رو، اسلام خواسته است با وضع یكسرى ضوابط و شرایطى، ارتباط زن و مرد را هدفمند ساخته و زندگى اجتماعى را به سوى كمال و معنویت سوق دهد.

---

منبع : پرسمان/ حقوق زن