آینه ی جادویی

این وسیله از دو آینه ی مقعر تشکیل شده است که به صورت فوق کنار هم قرار می‌گیرند. فاصله ی کانونی هر کدام از آینه‌ها، به اندازه ی فاصله ی A تا O است. پس نقطه ی A کانون آینه ی پایینی و نقطه ی O کانون آینه ی بالایی است.
به همین خاطر هر گاه شیء کوچکی را در نقطه ی O قرار دهیم آینه ی بالایی از آن، تصویری در بی نهایت تشکیل می‌دهد: یعنی پرتوهایی که از شیء به آینه ی بالا می‌رسند، توسط آن به صورت موازی بازتاب می‌شوند. این پرتوهای موازی توسط آینه ی پایینی در نقطه ی A ( کانون آینه ی پایینی ) جمع می‌شوند و  یک تصویر حقیقی تشکیل می‌دهند.