نمای خانه مصری
در تمامی تاریخ جهان، هیچ ناحیه ای مانند سرزمین مصر تحت تاثیر عوامل طبیعی نبوده است. هزاران سال است که ریتم رود نیل، ضرباهنگ زندگی را در مصر معین می‌کند. در مصر باستان، نیل منبع بقا و مایه پیروزی بزرگ تمدن آنها بود. نیل نه تنها یک منبع آب بلکه موجودی الهی بود. مصریان همواره به خدایان چشم داشتند تا جریان و طغیان سالانه رود را کنترل کنند. آنها خانه هایشان را کنار نیل و از خاک نیل می‌ساختند.
خشت زنی
هنگامی که از زندگی مصریان باستان صحبت می‌کنیم تقریبا غیر ممکن است از این رود چونان بخشی از نحوه زندگی سخن به میان نیاید. خانه های مصریان از آجرهای گلی درست می‌شد. گل را در سطل های چرمی جمع می‌کردند و به محل خانه سازی می‌بردند. کارگران به آن کاه می‌افزودند و آجر می‌زدند. تنها بناهایی را که برای ابد ساخته می‌شدند، از سنگ برمی آوردند. خانه‌ها را گنبدی می‌ساختند تا طغیان سالانه آنها را نشوید و نبرد. محیط زندگی در خانه فضای بالایی قرار داشت و فعالیتهای بسیاری را بر بام خانه انجام می‌دادند. دو نوع خانه در مصر وجود داشت. خانه کارگران و خانه شهری. ابعاد معمول خانه کارگران 4 در 20 متر بود که 2 تا 4 اتاق داشت. این خانه‌ها حیاطی داشتند و در عقب آشپزخانه ای و در زیرزمین دو انبار دیده می‌شد.
پلان خانه کارگری
بر طاقچه روی دیوارها اشیای مذهبی را نگه می‌داشتند. اسباب اندکی چون تخت‌ها و صندوقها در خانه‌ها موجود بود. آب را از چاههای شهر تامین می‌کردند. روستاییان مصری اغلب اوقات خود را خارج از خانه و اندکی از آن را به خواب و خوراک بر بام خانه های خود می‌پرداختند. در ورودی خیابان با چند پله به سالن ورودی می‌رسید. در اتاق بعدی ستونی چوبی سقف را نگه می‌داشت. این اتاق اصلی خانه بود که به نوعی معبد آن هم محسوب می‌شد. در آن تختهایی برای مهمانان و پنجره ای کوچک بر سقف به چشم می‌خورد. آن را با تصاویری مقدس تزیین می‌کردند و میزی برای پیشکشها روبروی یک در قرار داشت که به جایی باز نمی شد. پشت این اتاق، اتاقهای خواب و پس از آن آشپزخانه بی سقف قرار داشت.
نمایی از خانه ای مصری
خانه ثروتمندان نقشه متفاوتی نداشت اما 2 یا 3 طبقه بود و زندگی با رفاه بیشتری در آن جریان داشت. طبقه اول را معمولا به کسب و کار تخصیص می‌دادند و خدمتکاران در آن به سر می‌بردند. اسباب‌ها ساده بودند و صندلی وسیله ای تجملی محسوب می‌شد. خانه را با سفالهای ساده مملو از روغن و پیه روشن می‌کردند و اگر خانه باغی داشت آن باغ حتما استخری همراه با ردیفهایی از درختان داشت.
خانه یک ثروتمند
