فسخ نکاح به واسطه جنون زوجین
عقد نکاح، به دلیل ویژگیهای خاصش، با سایر عقود تفاوتهای زیادی دارد.یکی از عللی که میتواند فسخ ازدواج را به دنبال داشته باشد، جنون هر یک از زوجین است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1396/10/17 ساعت 11:54
به گزارش تبیان به نقل از پایگاه حقوقی اندیشه کوروش، هر چند در این عقد هم در صورت بروز عواملی، عقد فسخ خواهد شد، اما نکاح به عنوان یک عقد محترم و متعالی، به راحتی قابل فسخ نیست و تنها در موارد معدودی این حق به طرفین داده شده تا عقد را برهم بزنند. یکی از عللی که میتواند فسخ ازدواج را به دنبال داشته باشد، جنون هر یک از زوجین است.
اگر هر کدام از زوجین، مجنون باشند و طرف دیگر این موضوع را نداند و با وجود جنون طرف مقابل، پای سفره عقد بنشیند، پس از عقد میتواند به واسطه جنون طرف مقابل، عقد را برهم بزند. البته «جنون» تعریف خاصی دارد و هرنوع اختلال روانی را نمیتواند، جنون دانست. دکتر بهشید ارفعنیا، حقوقدان و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، در خصوص «جنون» و تاثیر آن در فسخ نکاح به «حمایت» توضیح داده است.
دکتر ارفعنیا با ارایه تعریفی از جنون میگوید: در علم روانپزشکی، جنون به دستهای از اختلالات روانی گفته میشود که به ناتوانی فرد در واقعیتسنجی منجر شود و با نشانههای خاص توهم یا هذیان همراه باشد؛ البته قانون مدنی جنون را تعریف نكرده است اما طبق نظر فقها جنون یعنی اختلال عقل، بنابراین فراموشیهای سریع الزوال، بیهوشیهای ناشی از هیجانات ناگهانی و نیز بیماری صرع (غش) جنون محسوب نمیشود.
به گفته این حقوقدان، منظور از اختلال عقل آن است كه شخص در انجام وظایف عادی و معمولی روزانه خود نامتعادل شده و اعمال بدون هدف از او سر بزند. ارفعنیا تصریح میکند: با این تفاسیر و با استناد به ماده 1121 قانون مدنی، جنون هر یک از زوجین به شرط استقرار، اعم از اینكه مستمر یا ادواری باشد، برای طرف مقابل موجب حق فسخ است؛ به طور کلی عیوب مشترک میان زن و مرد بدین معناست كه چنانچه در هر یک از زوجین یافت شود موجب حق فسخ برای طرف مقابل است. وی یادآور میشود: اگرچه جنون زن و مرد از نظر احكام مترتب بر آن هر یک متفاوت است، ولی تنها مصداق عیوب مشترک در زوجین است كه موجب حق فسخ میشود.
ارفعنیا همچنین تاکید میکند که برهم زدن ازدواج در مواردی امكانپذیر است كه به هنگام بستن عقد ازدواج یكی از دو طرفین از جنون دیگری آگاه نباشد، چون اگر با علم به جنون با او عقد كرده باشد اقدام به ضرر خود كرده است و باید تحمل كند مانند موردی كه با علم به حق فسخ و فوریت آن از حق خود صرفنظر كرده و به آن راضی میشود. وی میگوید: علاوه بر این، ماده 1121 قانون مدنی تاکید دارد که جنون باید همیشگی یا ادواری باشد و در فواصل و دورههای خاصی بروز كند، در صورتی كه جنون عارضهای زودگذر و ناپایدار باشد و معالجه شود برای همسر او حق فسخ ایجاد نمیكند.
وی در این خصوص به ماده 1125 قانون مدنی اشاره و اظهار میکند: به عبارت دیگر اگر پس از ازدواج مرد دچار جنون شود زن میتواند به علت جنون شوهر ازدواج را فسخ كند. بر این اساس اگر زن پس از ازدواج دچار جنون شود مرد نمیتواند ازدواج را فسخ كند. تفاوت بین زن و مرد در مورد فسخ علت جنون چنین توجیه شده است كه اگر زن در دوران زناشویی مجنون شود، شوهر میتواند به وسیله كار و فعالیت خود نفقه او را بپردازد و از او نگهداری كند و هرگاه عرصه بر او تنگ شد میتواند به وسیله طلاق از دست زن مجنون خود رهایی یابد یا زن دیگری بگیرد، برعكس هرگاه شوهر پس از عقد مجنون شود علاوه بر اینكه كسی نیست كه نفقه زن را بپردازد، در مواردی كه زن مستقلاً درآمدی ندارد، جز از طریق فسخ نكاح زن راه خلاصی ندارد.
ارفعنیا یادآور میشود: به نظر میرسد كه این علت در اصلاح ماده 1130 قانون مدنی از بین رفته است و به موجب آن، در صورتی كه برای دادگاه ثابت شود دوام زوجیت موجب عسر و حرج است، زن میتواند درخواست طلاق كند.
این حقوقدان خاطرنشان کرد: پس اگر زن حق فسخ نكاح را به دلیل عارضه جنون شوهر نداشته باشد، میتواند به وسیله درخواست طلاق از خود رفع ضرر كند. وی عنوان میکند: ناگفته نماند که مجمع تشخیص مصلحت نظام در 29 تیر سال 81 با الحاق تبصرهای به ماده 1130 قانون مدنی به احصای مصادیق عسر و حرج پرداخته است كه یكی از آن موارد، ابتلای زوج به بیماریهای صعبالعلاج روانی كه زندگی خانوادگی را مختل كند، است كه به نظر میرسد جنون مستقر شوهر، چه مستقر و چه ادواری، نمونه بارز آن است كه دادگاه با احراز آن حكم طلاق زن را صادر خواهد كرد.
وی تصریح کرد: از آنجایی که در بیشتر موارد فسخ پیش از نزدیکی صورت میگیرد، بهتر است که زن به جای فسخ، به دنبال طلاق باشد تا حداقل نفقه ایام زوجیت و نیمی از مهریه به وی تعلق گیرد. با استناد به ماده 1121 قانون مدنی، جنون هر یک از زوجین به شرط استقرار، اعم از اینكه مستمر یا ادواری باشد، برای طرف مقابل موجب حق فسخ است
منبع: پایگاه حقوقی اندیشه کوروش
اگر هر کدام از زوجین، مجنون باشند و طرف دیگر این موضوع را نداند و با وجود جنون طرف مقابل، پای سفره عقد بنشیند، پس از عقد میتواند به واسطه جنون طرف مقابل، عقد را برهم بزند. البته «جنون» تعریف خاصی دارد و هرنوع اختلال روانی را نمیتواند، جنون دانست. دکتر بهشید ارفعنیا، حقوقدان و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، در خصوص «جنون» و تاثیر آن در فسخ نکاح به «حمایت» توضیح داده است.
دکتر ارفعنیا با ارایه تعریفی از جنون میگوید: در علم روانپزشکی، جنون به دستهای از اختلالات روانی گفته میشود که به ناتوانی فرد در واقعیتسنجی منجر شود و با نشانههای خاص توهم یا هذیان همراه باشد؛ البته قانون مدنی جنون را تعریف نكرده است اما طبق نظر فقها جنون یعنی اختلال عقل، بنابراین فراموشیهای سریع الزوال، بیهوشیهای ناشی از هیجانات ناگهانی و نیز بیماری صرع (غش) جنون محسوب نمیشود.
به گفته این حقوقدان، منظور از اختلال عقل آن است كه شخص در انجام وظایف عادی و معمولی روزانه خود نامتعادل شده و اعمال بدون هدف از او سر بزند. ارفعنیا تصریح میکند: با این تفاسیر و با استناد به ماده 1121 قانون مدنی، جنون هر یک از زوجین به شرط استقرار، اعم از اینكه مستمر یا ادواری باشد، برای طرف مقابل موجب حق فسخ است؛ به طور کلی عیوب مشترک میان زن و مرد بدین معناست كه چنانچه در هر یک از زوجین یافت شود موجب حق فسخ برای طرف مقابل است. وی یادآور میشود: اگرچه جنون زن و مرد از نظر احكام مترتب بر آن هر یک متفاوت است، ولی تنها مصداق عیوب مشترک در زوجین است كه موجب حق فسخ میشود.
چنانچه فسخ نکاح پیش از نزدیکی به واسطه جنون باشد، مهریهای به زن تعلق نمیگیرد اما اگر پس از نزدیکی، یکی از طرفین بخواهد عقد را فسخ کند، تمامی مهریه به زن تعلق میگیرد و دلیلی برای عدم پرداخت مهر به زن وجود ندارد.
ارفعنیا همچنین تاکید میکند که برهم زدن ازدواج در مواردی امكانپذیر است كه به هنگام بستن عقد ازدواج یكی از دو طرفین از جنون دیگری آگاه نباشد، چون اگر با علم به جنون با او عقد كرده باشد اقدام به ضرر خود كرده است و باید تحمل كند مانند موردی كه با علم به حق فسخ و فوریت آن از حق خود صرفنظر كرده و به آن راضی میشود. وی میگوید: علاوه بر این، ماده 1121 قانون مدنی تاکید دارد که جنون باید همیشگی یا ادواری باشد و در فواصل و دورههای خاصی بروز كند، در صورتی كه جنون عارضهای زودگذر و ناپایدار باشد و معالجه شود برای همسر او حق فسخ ایجاد نمیكند.
وقتی طلاق جای فسخ را میگیرد
این حقوقدان در پاسخ به این سوال که اگر زن به واسطه بیماری قبلی مجنون شوند، تکلیف نکاح چه میشود؟ میگوید: در چنین موردی نمیتوان از فسخ استفاده کرد زیرا در زمان ازدواج جنون نبوده و بعد از ازدواج بروز پیدا کرده و هر یک از طرفین میتوانند تقاضای طلاق را به دادگاه ارایه کنند.وی در این خصوص به ماده 1125 قانون مدنی اشاره و اظهار میکند: به عبارت دیگر اگر پس از ازدواج مرد دچار جنون شود زن میتواند به علت جنون شوهر ازدواج را فسخ كند. بر این اساس اگر زن پس از ازدواج دچار جنون شود مرد نمیتواند ازدواج را فسخ كند. تفاوت بین زن و مرد در مورد فسخ علت جنون چنین توجیه شده است كه اگر زن در دوران زناشویی مجنون شود، شوهر میتواند به وسیله كار و فعالیت خود نفقه او را بپردازد و از او نگهداری كند و هرگاه عرصه بر او تنگ شد میتواند به وسیله طلاق از دست زن مجنون خود رهایی یابد یا زن دیگری بگیرد، برعكس هرگاه شوهر پس از عقد مجنون شود علاوه بر اینكه كسی نیست كه نفقه زن را بپردازد، در مواردی كه زن مستقلاً درآمدی ندارد، جز از طریق فسخ نكاح زن راه خلاصی ندارد.
ارفعنیا یادآور میشود: به نظر میرسد كه این علت در اصلاح ماده 1130 قانون مدنی از بین رفته است و به موجب آن، در صورتی كه برای دادگاه ثابت شود دوام زوجیت موجب عسر و حرج است، زن میتواند درخواست طلاق كند.
این حقوقدان خاطرنشان کرد: پس اگر زن حق فسخ نكاح را به دلیل عارضه جنون شوهر نداشته باشد، میتواند به وسیله درخواست طلاق از خود رفع ضرر كند. وی عنوان میکند: ناگفته نماند که مجمع تشخیص مصلحت نظام در 29 تیر سال 81 با الحاق تبصرهای به ماده 1130 قانون مدنی به احصای مصادیق عسر و حرج پرداخته است كه یكی از آن موارد، ابتلای زوج به بیماریهای صعبالعلاج روانی كه زندگی خانوادگی را مختل كند، است كه به نظر میرسد جنون مستقر شوهر، چه مستقر و چه ادواری، نمونه بارز آن است كه دادگاه با احراز آن حكم طلاق زن را صادر خواهد كرد.
تکلیف مهریه و نفقه در صورت فسخ نکاح
این حقوقدان همچنین در پاسخ به این سوال که تکلیف مهریه و نفقه زوجه پس از جنون چیست، میگوید: چنانچه فسخ نکاح پیش از نزدیکی به واسطه جنون باشد، مهریهای به زن تعلق نمیگیرد اما اگر پس از نزدیکی، یکی از طرفین بخواهد عقد را فسخ کند، تمامی مهریه به زن تعلق میگیرد و دلیلی برای عدم پرداخت مهر به زن وجود ندارد.وی تصریح کرد: از آنجایی که در بیشتر موارد فسخ پیش از نزدیکی صورت میگیرد، بهتر است که زن به جای فسخ، به دنبال طلاق باشد تا حداقل نفقه ایام زوجیت و نیمی از مهریه به وی تعلق گیرد. با استناد به ماده 1121 قانون مدنی، جنون هر یک از زوجین به شرط استقرار، اعم از اینكه مستمر یا ادواری باشد، برای طرف مقابل موجب حق فسخ است
منبع: پایگاه حقوقی اندیشه کوروش