خانه دیکتاتور؛ از کاخ تا گور صدام حسین
صدام حسین فرزند خلف بغداد بود. صعودش به قدرت و قبضه مطلق آن طبیعی بود و بیرون آمدنش از کمینگاهی که دوربین‌ها از آنچه بود تحقر‌آمیزترش کردند و حلقآویزشدنش در میان فریادهای انقلابی نیز طبیعی بود. زاده تفنگ بود و کشته طناب.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1396/10/09 ساعت 09:30
«خانه دیکتاتور، کاخ یا گور» عنوان اثر جدیدی از غسان شریل نویسنده لبنانی است که به کوشش علی موسوی خلخالی ترجمه و از سوی انتشارات دنیای اقتصاد منتشر شده است.
در معرفی این کتاب آمده است: «تاریخ می‌گوید هیچ‌گاه روال نبوده پیشوای بغداد بازنشسته شود. انتخاب‌های او محدود بوده است به کاخ یا گور. در این چارچوب صدام حسین فرزند خلف بغداد بود. صعودش به قدرت و قبضه مطلق آن طبیعی بود و بیرون آمدنش از کمینگاهی که دوربین‌ها از آنچه بود تحقر‌آمیزترش کردند و حلقآویزشدنش در میان فریادهای انقلابی نیز طبیعی بود. زاده تفنگ بود و کشته طناب. در کتاب، شماری از مردان سیاست عراق در عصر صدام حسین، داستان برآمدن و فرو شدن او را توصیف می‌کنند و عبرت‌هایی می‌آموزند که مانندشان کم یافت می‌شود. »
غسان شربل، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای لبنانی است. حیات روزنامه‌نگاری‌اش را در روزنامه لبنانی «النهار» آغاز کرد بعد در «آژانس روزنامه‌نگاران فرانسه» و روزنامه «الشرق الاوسط» و مجله «الوسط» مشغول به کار شد.وی در مقدمه این کتاب می‌نویسد: «بعد از 14 سال، ترس شدیدی احساس کردم وقتی که از دور دیدم تانک‌های آمریکایی مجسمه صدام حسین و نظام او را به زیر می‌کشند و در خیابان‌های بغداد جولان می‌دهند. آنچه می‌دیدم فراتر از احتمالات بود. این بغداد است، شهری که وقتی حاکمانش بر آن حکمرانی می‌کردند، آهنگی خاص را در تاریخ اعراب و مسلمانان به صدا درمی‌آوردند. این عراق است، عراقی که نظام آن و شرایینش به شرایین منطقه متصل است. وقتی قدرتمند است، بسته می‌شود و وقتی که ضعیف یا فرتوت باشد، ترسناک و خوفناک می‌شود.
تاریخ می‌گوید که هیچوقت عادت نبوده که سرور بغداد بازنشسته شود. انتخاب‌های او محدود است: کاخ یا قبر. همواره باید آماده نبردهای ویرانگر باشد. اشتهای امپراتوری‌های پیرامونی آن فراوان بوده است. برای همین باید همیشه نسبت به اوضاع داخلی و خارجی‌اش هوشیار باشد. طعنه‌ها توطئه آمیزند، یا باید همانند سم مهلک باشند یا اینکه از پناهگاه‌های تاریک نجات یافته و خارج شوند. در این چارچوب صدام حسین فرزند مشروع این نهر ظالمانه است. صعودش به قدرت حتی تا قبضه مطلق آن طبیعی است و پایان حلقآویزشدنش در میان فریادهای انقلابی نیز طبیعی جلوه می‌کند.
نه عراق کشوری عادی در گذر منطقه است و نه صدام حاکمی عادی در تاریخ عراق مدرن. برای همین منظره تانک آمریکایی ترسناک بود. اروپای غربی باثبات در سرنگونی دیوار برلین موفق شد اما خاورمیانه متزلزل و مضطرب در سرنگونی دیوار صدام حسین شکست خورد. وقتی که مجسمه فرومی‌ریزد به دنبال آن چیزهای بسیاری نیز فرومی‌ریزند. معادله و موازنه‌ها نیز فرومی‌ریزند...»
«خانه دیکتاتور، کاخ یا گور» با ترجمه علی موسوی خلخالی از سوی انتشارات دنیای اقتصاد منتشر شده است.
منبع: تسنیم
