دخترانه؛ پوشاکی برای زیبایی بیشتر

امروزه بورس تحصیلات و دانشگاه رفتن بسیار داغ است. همه کسانی که وارد دانشگاه می شوند انتظار دارند بعد از دوره چهار یا شش ساله درسی شان در یک شغلی که حتما مربوط به تحصیلاتشان است به کار گرفته شوند. زمانی که شغلی پیدا نمی کنند سرکوب شده به کنج خانه و روزنامه ها برای  پیدا کردن کار پناه می برند. تعداد فارغ التحصیلان در رشته های مختلف بیش از نیاز صندلی های کاری است که به نیرو نیاز دارد. افراد باید به جای آنکه به زمان و زمین غر بزنند و از بیکاری بیداد کنند، کمی به قوه فکری شان تکیه و خود باعث اشتغال چندین نفر شوند. به این منظور تبیان با لیلا بهرامی و محدثه چیتگرها دو بانوی متاهل ساکن قزوین که هر دو دارای تحصیلات عالی در رشته های مطالعات زنان از دانشگاه الزهرا و علوم اجتماعی از دانشگاه تهران هستند و با یک ایده توانسته اند باعث اشتغال چند نفر شوند به گفتگو پرداخته است. 

ایده تولید محصولات حجاب با شکل و طرحی متفاوت از کجا به ذهنتان رسید؟
جرقه ی اولیه ی این کار اقتصادی-فرهنگی، به دنبال نیاز به لباس مناسب برای دخترانی که تازه به سن تکلیف رسده بودند، زده شد. مساله این بود  که البته هنوز هم توجه به آن پا برجاست، این که لباس مناسبی برای دختران در سن تکلیف در بازار وجود نداشت. لباسی که در عین دارا بودن شرایط خاص کودکانه، ویژگی های عفاف و حجاب  و جذابیت و آراستگی را نیز برای کودکان و دختران نوجوان را داشته باشد. شرایط خاص کودکانه یعنی مثلا دختر 9ساله ی ما بتواند در عین حفظ حجاب آزادانه بازی و فعالیت کند. خانم بهرامی یک دختر 9 ساله دارند و این نیاز را از نزدیک احساس می کردند و همین مبتلی به بودن به این مساله مزید علت شد برای شروع چنین کارهایی.

ما در آغاز تصمیم به تولید لباس دخترانه کودک و نوجوان با ویژگی های مذکور گرفتیم. در آغاز مدتی برای پژوهش در این زمینه زمان گذاشته شد. در ادامه در راستای جلب حمایت های لازم به سراغ مسئولینی که در این حوزه می توانستند به ما کمک کنند رفتیم و تقریبا می توان گفت از سوی هیچ کدام از بزرگواران کمکی دریافت نکردیم. البته اشتباه نشود، منظور از حمایت و کمک صرفا مسایل مالی نیست.

ایده ی تولید محصولات حجاب هم به دنبال مساله ی بالا برایمان مطرح شد. رواج بدحجابی در اثر رسانه های مختلف خصوصا ماهواره، وجود کانال های تلگرام و ایسنتاگرام که مروج بدحجابی و بی حجابی هستند، ویژگی های عرفی جدید جامعه، مساله ی آراستگی در حجاب و موضوع مهم اقتصاد مقاومتی، تولید محصول ایرانی و ایجاد شغل ما را تشویق کرد که محصولات حجاب را تولید کنیم.

زمانی که ما شروع به تولید روسری کردیم مجموعه هایی وجود داشتند(البته تعدادشان بسیار اندک بود، شاید کمتر از 5 مجموعه) که پیش از ما این کار را شروع کرده بودند. ما تلاش کردیم در محصولی که تولید می کنیم یک قدم از مجموعه های موجود جلوتر رفته و ابتکاری در کارمان باشد که در مجموعه های دیگر  موجود نباشد. این ابتکار همان ست بودن روسری و ساق دست بود را  برای اولین بار گوهرشاد طراحی و تولید کرد.

گوهرشاد، اولین بار تولیداتش را در ماه رمضان 95 در نمایشگاه فصل شیدایی قزوین(تئاتر شب آفتابی) عرضه کرد و در مهرماه همان سال کانال تلگرام و صفحه ی اینستاگرام مان را راه اندازی و فروش اینترنتی مان آغاز شد.

البته ما اول با ایده لباس کودک شروع کردیم. لباس هایی برای گروه سنی 6تا12 ساله هم تولید کردیم اما چون لباس نیاز به پوشیدن آن در فروش حضوری است و سایز بندی مهم است. فعلا آن را متوقف کردیم اما در حال طراحی لباس برای دختران کودک و نوجوان نیز هستیم.

زمانی که صحبت از راه اندازی یک ایده یا خلاقیت می شود، همه ذهن ها به این سمت می رود سرمایه نداریم. برای شروع یک کار باید پول هنگفتی داشته باشیم و غیره. شما با چه مبلغی به عنوان سرمایه گذاری کارتان را آغاز کردید؟

ما کارمون را با ده میلیون سرمایه اولیه شروع کردیم. هر کدام نفری 5میلیون به عنوان سرمایه گذاری وسط گذاشتیم. هیچ سرمایه بیشتری ما نداشتیم. با سرمایه های کم هم می توانیم کارهای بزرگی انجام دهیم. خیلی ها که بیکار هستند و اعتراض می کنند که کار وجود ندارد فقط با خلاقیت و یک سرمایه کم و نه خیلی زیاد می توانند کارهای بزرگی انجام بدهند.
بنده معتقدم با سرمایه های اندک هم میتوان کارآفرینی کرد. مهمتر از میزان سرمایه , ایده و خلاقیتی است که برای یک کار تولیدی_ اقتصادی باید داشت. برای رسیدن به ایده ی مذکور , نیازسنجی قدم اول و پر اهمیتی است.
در همان اولین کار عرضه محصولات، با توجه به اینکه برش زدن پارچه حریر یک تخصص لازم را می خواهد خیاطی که این کار را برای ما قرار بود انجام بدهد، تمام پارچه های ما را اشتباه برش زده بود و همین باعث شد که ما حدود 4میلیون در اول کار ضرر کنیم. شاید اگر هر کسی دیگر جای ما بود فکر می کرد که این کار آنها نیست و سریع جا می زد اما ما دنبال خیاط های مختلف گشتیم تا بتوانیم کسی را که تخصص آن را دارد پیدا کنیم. چون برای ما مهم بود که حتما کارمان از کیفیت بالایی برخوردار باشد.

گرچه اشاره کردید که  برای شروع کار هیچ ارگان یا سازمانی شما را همراهی نکرد، اما با شکل گیری کارتان سراغ شما نیامدند؟
در اول راه که هنوز دست به کار نشده بودیم و نیاز  به حمایت از سوی جایی را داشتیم هیچ کجا کمکی نکرد. اما بعد از تاسیس کانال ما و آغاز فروش، پیشنهادهای همکاری مختلفی از  اشخاص، مراکز و ارگان های مختلفی به ما داده شد. حتی یک تاجر چادر در ایران نیز به ما پیشنهاد داد که با او وراد همکاری شویم. اما ما کارمان را بدون حمایت جایی شروع کردیم و الان هم بنا داریم که کمکی از جایی نگیریم. گرچه ممکن است اگر فقط خودمان باشیم سرعت رشدمان کم باشد اما اگر با بخشی همکاری کنیم آن وقت باید طرح و ایده هایمان را با توجه به نظر و خواست آنها جلو ببریم. این باعث می شود آزادی عمل از ما گرفته شود. از طرفی اگر کسی بخواهد سرمایه گذاری کند به سود آن زیاد فکر می کند در حالی که ما گاهی از سود خودمان کم کرده ایم تا کسانی که با ما همکاری می کنند راضی باشند و با اشتیاق بیشتر با ما کار کنند.

ما اعتقاد داریم که باید با آدم ها تعامل کنیم و نتیجه این تعامل هم دیده ایم. زمانی که ما به خاطر اشتباه خیاط دچار ضرر شدیم به هیچ قیمتی حاضر نبودیم آبروی او را ببری و تنها با او صحبت کردیم. برای ما خیلی مهم است که با کسانی که با آنها همکاری می کنیم، احترام به آنها حفظ شود.

چرا نام گوهرشاد را برای برندتان انتخاب کردید؟
وجه تسمیه ی نشان تجاری ما بانوی بزرگواری است که مسجد گوهرشاد به نام ایشان مزین شده‌
«گوهر شاد» خانم بانویی محجبه و بسیار باتقوا بودند. ایشان می خواست در کنار حرم امام رضا (ع) مسجدى بنا کند .
به همه کارگران و معماران اعلام کردن دستمزد شما را دو برابر مى دهم ولى شرطش این است که فقط با وضو کار کنید و در حال کار با یکدیگر مجادله و بدزبانى نکنید و با احترام رفتار کنید و اخلاق اسلامى و یاد خدا را رعایت کنید.ایشان به کسانى که به وسیله حیوانات مصالح و بار به محل مسجد می‌آورند علاوه بر دستور قبلى گفت سر راه حیوانات آب و علوفه قرار دهید و این زبان بسته ها را نزنید و بگذارید هرجا که تشنه و گرسنه بودند آب و علف بخورند . بر آنها بار سنگین نزنید و آنها را اذیت نکنید. اما من مزد شما را دو برابر مى دهم…
مجموعه ی «گوهرشاد» تلاش می کند در مسیر تولید، به منش بانوی بزرگواری که کارش را به نام او آغاز کرده، وفادار باشد.

ایده گوهرشاد چند نفر را مشغول به کار کرده است؟
 امروز برای ٢۰ تا ٣۰ نفر به طور متغیر ( بسته به حجم تولید) شغل ایجاد کرده ایم. برش زن ها, خیاط ها, عکاس, کار سفارش گیری و بسته بندی و ارسال, طراح و گرافیست, چاپ کارت ویزیت و لیبل و …

یک نکته ای که لازم است اینجا روی آن تاکید کنم این است که ما تلاش می کنیم پرسنلی که در مجموعه ی گوهرشاد مشغول به کار است از صمیم قلب از کار با ما راضی باشد, مثلا ما سعی مان این است که سودهای هنگفتی که عموما نصیب واسطه ها و دلال ها میشود را به چرخه ی نیرو انسانی که تولیدکننده ی اصلی است بازگردانیم. البته کار بسیار بسیار سختی است.
زن سرپرست خانواده ای داریم که برای او چرخ خیاطی گرفتیم و ماهیانه در کار قسط آن را می دهد و در نهایت چرخ برای او می شود.

چرا به سراغ محصولات حجاب رفتتید، فکر نمی کردید اگر پوشاک دیگری تولید و عرضه می کردید سودآوری بیشتری داشت؟
اولویت ما واقعا سود اقتصادی نبوده و نیست. مقصود فرهنگی که مد نظرمان بوده و هست و موتور محرک ما برای شروع و ادامه دادن این کار است.
پیش از این هم عرض کردم با توجه به شرایط فرهنگی حال حاضر لازم است برای نسل نوجوان و جوان با توجه به ویژگی های عرفی زمانه خلاقیت ها و ابتکاراتی در موضوع حجاب البته در چارچوب شرع صورت بگیرد. مثلا بارها و بارها اتفاق افتاده در نمایشگاه هایی که عرضه ی محصول داشتیم خانم های جوانی از ما خرید کردند که مقید به حجاب نبودند اما به خاطر آراستگی ست های روسری و ساق دست،  همان جا ساق را دستشان کرده اند و این می تواند آغازی باشد برای در این مسیر قرار گرفتن یا مثلا بنده شاگردان نوجوانی داشتم که اهل حجاب نبودند ولی به علت جذابیت این طرح ها، از روسری و ساق دست های ما استفاده می کردند و به تدریج زمینه های اعتقادی مساله ی حجاب هم در آنها رشد می کرد.

خیلی جاها تشویق شدیم که این ایده در حوزه حجاب بسیار جذاب بوده و طرح های دیگری هم به آن اضافه کنید.

در بازار و نمایشگاه های مختلف بسیار شاهد این گونه محصولات هستیم، گوهر شاد به عنوان صاحب این ایده در جایی آن را ثبت و ضبط کرده است؟
بله ما کارمان را ثبت کرده ایم اما ما در کشورمان حتی برای اختراع های علمی حق کپی رایت نداریم چه برسد به این نوع طرح هایی که اجرا کردن آن ساده است و با یک نگاه کردن می شود مشابه آن را تولید کرد. در این مدتی که از شروع فعالیت ما می گذرد از روی ایده ست روسری و ساق دست گوهرشاد  بسیار کپی شده است؛ حتی ما مواردی داشتیم که خیلی منصف و مقید بودند و با ما تماس می گرفتند که ما میخواهیم عین کار شما را تولید کنیم، شما راضی هستید؟ یا  مثلا ما میخواهیم به شما مبلغی به عنوان حق الطراحی این ایده بدهیم بعد مثل شما تولید کنیم.

ما همه ی دوستانی که می خواستند شبیه کار ما را تولید کنند تشویق کردیم فقط نکته ای که به این دوستان پیشنهاد دادیم و بر آن تاکید داشته و داریم این است که حتما قدمی رو به جلو بردارند و خلاقیتی به کار اضافه کنند.

کپی کردن صرف در کار تولید، فی نفسه کار جالبی نیست؛ حالا بماند که از فیگورهای عکاسی گوهرشاد هم کپی می شود، حتی اتفاق افتاده لوگوی ما را از روی عکس ها پاک می کنند و از آن استفاده می کنند.

در تبلیغ پوشاک استفاده از زیبایی های بصری بسیار جذاب و جلب کننده است. شما برای جذب بیشتر مشتری در تبلیغات خود تا چه حد از این زیبایی های بصری زنانه استفاده کرده اید؟
برای ما مهم بود که در عکس برداری از محصولاتمان چهره نمایان نباشد و در واقع نمی خواستیم از جاذبه های جنسی برای فروش محصولات خود استفاده کنیم. بالاخره یک لب آرایش شده، یک مچ دستی که بیرون باشد و دست بندی انداخته باشد این نکات ریز می تواند در جذابیت بیشتر و جذب مشتری کمک کند. اما ما چارچوبی برای خود گذاشته ایم که به هر قیمتی برای فروش محصولات حجاب جذب مشتری نکنیم.

دو بانویی که علاوه بر نقش همسری، نقش مادر را نیز دارند و یک ایده نوپا که نیاز به وقت گذاشتن دارد. چه واکنش هایی را از سمت خانواده هایتان داشتید؟
خانواده ها اگر همراهی نمی کردند قطعا اصلا گوهرشادی وجود نداشت. از کوچکترین خرید ها تا کارهای بزرگتر همه و همه را خانواده ها همراه ما بودند. چون فرزند داشتیم گاهی می شد که همسرانمان آنها را نگه می داشتند. زمانی که برای خرید پارچه به تهران می آییم یکی از همسرانمان همراهی مان می کنند. اگر قرار بود مداوم غر بزنند که چرا این شکلی شد یا نشد به طور قطع کار اصلا پیش نمی رفت. یا اگر مشکلی در کار پیش بیاد بگویند که این کار شما نیست ما از اول نمی توانستیم کارمان را شروع کنیم.
پس از ایده پردازی, تعامل جهت بازاریابی و فروش,همیاری در خریدها, کمک در امور منزل تا نگهداری بچه ها حاصل نگاه دغدغه مند, جهادی و فرهنگی همسرانمان به مقوله ی کار در گوهرشاد بود.

چه آینده ای را برای کارگاه تولیدی کوچک تان متصور هستید؟
ما برای گوهرشاد آینده خیلی آرمانی و بلند پروازانه مثبتی در نظر و امید داریم که به آن برسیم. یک مسئله ای که برای ما خیلی مهم است اینکه ما پیشرفت های بسیاری در حوزه صنایع داشته ایم اما هنوز نتوانسته ایم در حوزه تولید پارچه حریر که قطعا نیاز به صنعت پیشرفته ای ندارد دست به اقدام بزنیم. یکی از ایده های ما این است که بتوانیم پارچه حریر ایرانی تولید کنیم. تا بتوانیم یک تولید کاملا ایرانی  داشته باشیم. گرچه این عمل نیاز به یک سرمایه گذاری مناسب دارد و ما حالا این سرمایه را نداریم.  البته ما این ادعا را میتوانیم درباره ی روسری نخی های گوهرشاد کنیم چرا که پارچه آن از محصولات پارچه هموطنان مان در یزد است.

در افق مان صادرات محصولات مان و راه اندازی کارخانه نساجی و تولید پارچه های مناسب روسری از جمله حریر است. 

با توجه به اینکه روسری و ساق دست  زیاد کپی شده ما به یک فضای رقابتی متفاوتی فکر می کنیم. تولیدات خلاقانه دیگری که آنها هم جز محصولات حجاب است اما حریر نیست در راه داریم.

قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را دارید؟ با توجه به این که وارد کار اقتصادی شدید.
متاسفانه یک فضایی در جامعه ما وجود دارد و ان این است که اگر کسی وارد فعالیت اقتصادی شد اهل تحصیل نیست!
با توجه به اینکه رشته تحصیلی مان در حوزه علوم انسانی است . از اولویتهای اصلی مان فعالیت علمی و موثر بودن در تولید علوم انسانی اسلامی است و اگر خدا بخواهد هم بنده و هم خانم بهرامی هر دو درصددیم که حتما در مقطع دکتری ادامه تحصیل بدهیم و ورود ما به حیطه ی فعالیت اقتصادی به هیچ وجه مانع فعالیت در حوزه ی های علمی مورد علاقه مان نبوده و نخواهد بودِ.