تکنولوژی روز ایران، تکنولوژی 3 دهه پیش دنیا
مردم پراید را دوست دارند یا پراید مردم را؟
همانطور که میدانید خودروی پراید پرفروشترین خودروی ایران است و همچنین جزو 100 خودروی پرفروش دنیا در سال 2017 نیز قرار گرفته است. اما آیا واقعا محبوبیت پراید باعث آمار فروش بالای این خودرو است؟
خودروی پرایدی که امروزه در ایران یافت میشود یکی از تولیدات شرکت کیا، خودروساز معروف کره جنوبی است. البته این خودرو در ابتدا محصول همکاری شرکت ژاپنی مزدا و کمپانی آمریکایی فورد بود. در سال 1987 میلادی این خودرو تحت عنوان پراید در شرکت کیا تولید و روانه بازار شد و در سال 2001 خط تولید آن به سایپا واگذار شد تا این خودرو به یکی از نمادهای کشور و مردم ایران تبدیل شود و تا به امروز مهمان خیابانهای کشور عزیز و سرافرازمان ایران باشد. ورود خودروی پراید در ایران در سالهای 1372 و 1373 اتفاق افتاد و شاید بهتر باشد بگوییم ورود پراید دست خودمان بود، اما خروجش نه.
و ورود تکنولوژیهای جدید، دیگر جایی برای محبوبیت باقی نمیماند. اما متاسفانه برخی از افراد در کشور معتقدند این خودرو بسیار محبوب و پر طرفدار است. البته این عزیزانی که معتقدند پراید محبوب است، ظاهرا قاعدهی رقابت را نمیدانند و سوالی که در ذهنها پبش میآید این است که با وجود خودروهای مدل 2017 و 2018 در بازار و همچنین تکنولوژیها و امکانات بسیار جذاب موجود در آنها کدام انسان عاقلی پراید را به آن خودروها ترجیح میدهد؟
همچنین با نگاه به فضای رقابتی برندهای خودرویی در کشور ایران متوجه خواهیم شد که به هیچ وجه فضایی برای رقابت وجود ندارد و در واقع در صنعت خودرویی کشور انحصار وجود دارد و همین قضیه باعث میشود که مشتریان مجبور شوند محصولات تحمیل شده به خود را خریداری کنند. سوال اینجاست که آیا اگر چند خودروی مدل جدید وارد کشور کنند و با قیمت واقعی بهفروش برسانند آیا دیگر کسی به سراغ خودروهای طراحی 30 سال پیش میرود؟
در واقع خودروسازان اجازه ورود رقبا را به بازار کشور نمیدهند و بر کسی پوشیده نیست که با ورود رقبا به کشور، خودروسازان ایرانی دیگر توان فروش محصولاتشان را نخواهند داشت. پس در نتیجه این خودروسازان داخلی هستند که توان رقابت را ندارند.
آیا زمان آن نرسیده که سنگینی این بار را خوروسازان بر دوش بگیرند و بهجای آنکه مردم و خریداران را تحت فشار قرار دهند، خود را دچار تغییر و تحول کنند. آیا ایجاد تغییرات در صنعت خودروسازی کشور، کیفیت زندگی، امنیت و رفاه را افزایش نخواهد داد؟ آیا با بالابردن استانداردها از هدر رفتن سرمایهها و منابع جلوگیری نخواهد شد؟ آیا مردم ایران شایستهی استفاده از تکنولوژیها و امکانات روز دنیا نیستند؟ و در آخر باید گفت نه مردم ایران پراید را دوست دارند و نه پراید مردم ایران را دوست دارد که اگر داشت با این همه کشته و مصدوم در تصادفات پراید مواجه نبودیم و فقط منفعت خودروسازان و ناتوانی در پیشرفت آنها، پراید و ملت ایران را در کنار یکدیگر نگه داشته است. البته ناگفته نماند جای خالی سازمانی هم که بهطور عملی و واقعی توان حمایت و دفاع از حقوق مشتریان را داشته باشد حس میشود که امیدواریم هر چه سریعتر این مسائل پیگیری، کارشناسی و بهبود یابند.
پراید بین مردم محبوب است یا منفور؟
شکی نیست که در سالهای اولیهی ورود پراید به کشور، این خودرو دارای محبوبیت بین مردم ایران بود و استقبال خوبی هم از این خودروی کوچک شد. اما باید قبول کنیم که طراحی این خودرو متعلق به چیزی در حدود 3 دههی پیش است و با گذشت زمانخودروسازان ما، امروز در حال تولید محصولات 3 دههی پیش سایر خودروسازان هستند. میتوانستیم حداقل 10 سال از دنیا عقبتر باشیم و نه 30 سال.
آیا دلیل فروش بالای پراید، محبوبیت آن است؟
بدیهی است که دلیل فروش بالای خودروی پراید در ایران، محبوبیت این خودرو نیست و عوامل دیگری در این زمینه دخیل هستند. عواملی که دست مردم را بسته و راهی جز خرید پراید برای عدهی زیادی از مردم کشور باقی نگذاشته است. برای درک بهتر این موضوع باید گفت که خودروی پراید بین سالهای 1372 و 1373 وارد ایران شد و با قیمت حدودا 5 میلیون تومان به فروش میرسید. البته همانطور که میدانید کیفیت ساخت و استحکام پراید آن زمان بهتر از پرایدهای امروزی بود. حالا و بعد از گدشت بیش از 24 سال، همان خودرو و با همان تکنولوژی با افزایش قیمت بیش از 300 درصدی به فروش میرسد. یکی از نکات قابل توجه اینجاست که با آمدن تکنولوژیها و محصولات جدید، محصولات قدیمی دچار افت قیمت میشوند در صورتی که پراید به یک محصول عتیقه و زیر خاکی تبدیل شده که هر چه قدیمیتر میشود قیمت آن افزایش مییابد.همچنین با نگاه به فضای رقابتی برندهای خودرویی در کشور ایران متوجه خواهیم شد که به هیچ وجه فضایی برای رقابت وجود ندارد و در واقع در صنعت خودرویی کشور انحصار وجود دارد و همین قضیه باعث میشود که مشتریان مجبور شوند محصولات تحمیل شده به خود را خریداری کنند. سوال اینجاست که آیا اگر چند خودروی مدل جدید وارد کشور کنند و با قیمت واقعی بهفروش برسانند آیا دیگر کسی به سراغ خودروهای طراحی 30 سال پیش میرود؟
در واقع خودروسازان اجازه ورود رقبا را به بازار کشور نمیدهند و بر کسی پوشیده نیست که با ورود رقبا به کشور، خودروسازان ایرانی دیگر توان فروش محصولاتشان را نخواهند داشت. پس در نتیجه این خودروسازان داخلی هستند که توان رقابت را ندارند.
تکنولوژی 3 دهه پیش کیا کره جنوبی
تکنولوژی روز کیا کره جنوبی
آیا جلوگیری از ورود تکنولوژیهای جدید باعث رشد کشور و تحقق اقتصاد مقاومتی است؟
شاید برخی بگویند که اگر درهای بازار خودروی ایران بر روی خودروسازان با کیفیت خارجی گشوده شود، خودروسازان ایرانی ورشکست و بسیاری از کارکنان بیکار خواهند شد. در این مساله شکی نیست اما آیا تاوان این اتفاق را باید مردم بدهند؟ آیا صنعت خودروسازی کشور نمیتوانست همگام با تکنولوژی پیش برود تا تاوان این اتفاقات را مردم پس ندهند؟ آیا ایجاد انحصار و نبود رقابت باعث کسالت و عقب ماندگی صنعت خودروسازی نشده است؟ شاید اگر این انحصار در صنعت خودروسازی وجود نداشت، پیشرفتهایی در این صنعت حاصل میشد که هم پاسخگوی نیازهای مردم ایران بود و هم میتوانستیم محصولات و دستاوردهای خود را به سایر کشورها صادر کنیم. به هر حال شایسته نیست که تاوان شکست سیاست و استراتژیها و یا منفعتطلبی خودروسازان را مردم شریف ایران بدهند.خودروسازان نتوانستند همگام با تکنولوژی پیش بروند
چیزی که به وضوح روشن است این است که خودروسازان کشور نتوانستند همگام با تکنولوژی روز دنیا پیش بروند. اما حداقل میتوانستند 10 سال از تکنولوژی دنیا عقبتر باشند. چیزی که امروز مشخص است نشان از عقبماندگی 30 ساله از سایر رقبا دارد. خودروسازان ما، امروز در حال تولید خودروهای 3 دههی پیش سایر خودروسازان هستند و این اتفاق همانند یک فاجعه است.تکنولوژی 3 دهه پیش پژو فرانسه
تکنولوژی روز پژو فرانسه
خودروی پراید در بین 100 خودروی پر فروش 2017
اخیرا گزارشی از وضعیت فروش خودروها در سراسر جهان منتشر شدهاست که نشان میدهد خودروهای تویوتا کورولا، فورد سری اف و فولکس گلف، عنوان پرفروشترین خودروهای سال 2017 را از آن خود کردند. جالب اینجاست که نام پراید هم در بین این صد خودروی پرفروش دنیا دیده میشود. همچنین نکتهی جالبتر اینجاست که خودروی بیکیفیت و ناایمن پراید در این لیست بالاتر از خودروهایی مثل پژو 2008،آئودی A4، میتسوبیشی اوتلندر، سوبارو ایمپرزا، جیپ رنگلر و بسیاری از خودروهای با کیفیت دیگر قرار دارد. پراید در این لیست جایگاه 83 را از آن خود کرده اما همانطور که مشاهده میکنید تقریبا تمامی خودروهای نام برده شده از مدلهای خوب و بهروز دنیا هستند که از تکنولوژیها و امکانات خوبی برخوردار هستند. اما علت قرار گیری خودروی پراید در این لیست چیست؟ آیا چیزی بهغیراز تحمیل از سوی خودروساز بر مشتری است؟ و آیا این اتفاق باعث ضایع شدن حقوق مشتری نمیشود؟میتوان با یک سرمایهگذاری از هدر رفت منابع جلوگیری کرد
سالیانه هزینههای زیادی صرف جلوگیری از تصادفات، مقابله با سوانح و حوادث رانندگی، مبارزه با آلودگی هوا و بسیاری از موارد ریز و درشت دیگر میشود. علاوه بر این موارد سالیانه پول و ارز بسیاری، جهت خرید خودروهای خارجی از کشور خارج میشود و مردم کشور نیز برای استفاده از خودروهای با تکنولوژیهای بهروزتر باید هزینههای بسیاری را جهت عوارض گمرکی پرداخت کنند که این اتفاق هم میتواند نارضایتی مردم را در بر داشته باشد و هزینههای اضافی را تحمیل بر مردم کند. سوال اینجاست که آیا با یک سرمایهگذاری صحیح نمیتوان از این هزینههای اضافی و بیهوده جلوگیری کرد؟کلام آخر
خودروهای تولید داخل علاوه بر بیکیفیت بودن، دارای امکانات بسیار ضعیف و پایینی هستند که به هیچ وجه قابل قیاس با تکنولوژی امروز دنیا نیستند. همچنین از ضعف امنیتی برخوردارند و بازدهی مناسبی هم نسبت به سوخت مصرفی ندارند و میزان آلایندگی آنها هم بالا است و از استانداردهای روز و مورد نیاز دنیا بسیار دور هستند.آیا زمان آن نرسیده که سنگینی این بار را خوروسازان بر دوش بگیرند و بهجای آنکه مردم و خریداران را تحت فشار قرار دهند، خود را دچار تغییر و تحول کنند. آیا ایجاد تغییرات در صنعت خودروسازی کشور، کیفیت زندگی، امنیت و رفاه را افزایش نخواهد داد؟ آیا با بالابردن استانداردها از هدر رفتن سرمایهها و منابع جلوگیری نخواهد شد؟ آیا مردم ایران شایستهی استفاده از تکنولوژیها و امکانات روز دنیا نیستند؟ و در آخر باید گفت نه مردم ایران پراید را دوست دارند و نه پراید مردم ایران را دوست دارد که اگر داشت با این همه کشته و مصدوم در تصادفات پراید مواجه نبودیم و فقط منفعت خودروسازان و ناتوانی در پیشرفت آنها، پراید و ملت ایران را در کنار یکدیگر نگه داشته است. البته ناگفته نماند جای خالی سازمانی هم که بهطور عملی و واقعی توان حمایت و دفاع از حقوق مشتریان را داشته باشد حس میشود که امیدواریم هر چه سریعتر این مسائل پیگیری، کارشناسی و بهبود یابند.