تولّد دعا از دعا
مطلب بسیار مهم و اساسی را می خواهیم بگوییم. تا به حال بحث ما این بود كه یک سنخ اموری هستند که روی دعا اثر می گذارند و یا دعا دارای آثاری از قبیل جلب رزق و دفع بلا است. حالا می خواهم مطلب جدیدی را بگویم و آن این است که ما در معارفمان داریم كه از دعا برای غیر، دعا متولد می شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1396/10/06
1.دعای فرشتگان برای داعی
حالا این را هم تقسیم بندی می کنم. چون دو مورد است؛ یکی عبارت از فرشتگان هستند. تو دعا کردی برای برادر مؤمنت یا هر کس دیگری؛ غیر از آن اثری که مترتب بر دعای تو است، از این دعای تو دعای دیگری متولد می شود. یعنی آن فرشته الهی که مأمور است برای ثبت و ضبط گفتارهای من و تو مأمور است که دعاها را به مبدأ برساند، او آنجا برای تو دعا می کند. من تعبیر کردم به «موجود غیر مرئی» که او برای تو دعا می کند. یعنی متولّد می شود از دعای تو دعایی، آن هم از موجود غیر مرئی که به آنها می گوییم ملائکه یا فرشته.دو برابر برای تو!
خوب آن داعی نامرئی كیست و چه دعایی می كند؟ من ذیل دو روایت مطلب را توضیح می دهم. در ادامه همان روایت قبل دارد: «فَیَقُولُ لَهُ مَلَكٌ مُوَكَّلٌ بِهِ آمِینَ!» یعنی ملك موكّل بر دعای تو اولاً او هم آمین می گوید تا دعایت زودتر به اجابت برسد. چون گفتیم اگر برای غیر دعا کنی «أسرعُ اجابتاً» است و زودتر اجابت می شود. اما آن فرشته بلافاصله بعد از «آمین» می گوید: «وَ لَكَ مِثْلَاهُ».(الکافی ج2 ، ص507) یعنی «دو برابر این دعا برای تو»! او هم برای تو دعا می کند. یعنی «یتولّد من الدعاء، دعاءٌ بِضِعفَینِ»؛ از دعا برای غیر، یك دعا متولد می شود، اما نه یک برابر، بلكه دو برابر دعای برای غیر. یعنی میگوید همین که برای دیگری خیر خواستی، خدا دو برابرش را به تو بدهد. «لَکَ مثلاه» دعا است.این غیر از آن آثاری است كه قبلاً گفتم. اینها را از یكدیگر جدا كردم. یك وقت می گویی اثر دعا برای غیر این است که «یسوق الرزق» و «یدفع البلاء»؛ آنها هم آثار دعا است. اما این دعای جدید است. «یتولّد من الدعاء، دعاءٌ و الداعی هُوَ المَلَک». از دعای تو، دعایی متولد می شود كه داعی و دعاکننده آن هم فرشته است. مفاد دعایش هم این است که «دو برابر برای تو»! که من از این نتیجه و پیآمد، به «تولد دعا از دعا» تعبیر کردم. این امر نسبت به دعا در حقّ غیر است که در روایات ما وارد شده است. این مضمون در چند روایت آمده است و مفاد یک روایت نیست.
2.ندای خدا از عرش
یك مطلب بسیار بالاتر هم هست كه در روایات داریم. اینجا داعیِ نامرئی، ملک و فرشته بود؛ اما یک وقت آن داعی مافوق فرشته است. چون مافوق او است، دعایش هم مافوق او است. من یك روایت از امام صادق (علیهالسلام) بخوانم كه حضرت فرمود: «إِذَا دَعَا الرَّجُلُ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ»، اگر شخصی در پشت سر برادر مؤمنش برای او دعا کند، «نُودِیَ مِنَ الْعَرْشِ»، از عرش ندایی می آید؛ اینجا دیگر بحث، بحث ملَک نیست؛ بحث خداوند است كه خالق ملک است. از عرش ندا می شود كه: «وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفٍ مِثْلِهِ». برای تو صدهزار برابر مثل او است. ملَک محدود است و دعایش هم محدود است. برای همین گفت: «لَكَ مِثْلاهُ»؛ اما خدا نامتناهی است و این عددی را هم كه ذكر فرموده است، برای تقریب به ذهن من و تو است كه به داعی بسیار زیاد و بی نهایت می بخشد. لذا میفرماید «وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفٍ مِثْلِهِ»؛ برای تو صدهزار برابر مثل آنچه که گفتی.منبع: درس اخلاق آیت الله مجتبی آقا تهرانی