پاشنه آشیل اقتصاد کلان

توسعه اقتصادی در دنیای امروز با وجود مشکلات متعدد نیازمند تبیین زیرساخت های متفاوتی است به گونه ای که اگر همه ابعاد اقتصاد اعم از صنعت، تجارت، نوآوری، بهره گیری از فن آوری های نوین و... بصورت یکجا مورد وثوق قرار نگیرند نمی توان توسعه را به معنای همه جانبه در نظر گرفت.
کارشناسان این حوزه بر این باورند که اقتصاد کلان علی رقم توجه به زیر ساخت های حیاتی باید الزاماتی را نیز در یاد داشته باشد و آن چیزی جز باور نقش اقتصاد خرد و زود بازده با شاخص ها و معیارهای توسعه ای نیست. اگرچه امروزه همه حوزه های اقتصادی کم و بیش مورد توجه قرار می گیرند اما شاید آنچه که از آن به عنوان حلقه مفقوده اقتصاد کلان یاد می شود حوزه ای به نام اقتصاد خرد باشد. اگر ما بر این باور باشیم که بنگاه های اقتصادی زود بازده یا به تعبیری اقتصاد خرد می تواند نقش حیاتی در مقاوم سازی، ایجاد اشتغال و در یک کلام تضمینی برای توسعه را ایفا کند قطعأ الزامات بیشتری را برای توجه به این بخش مهم در نظر خواهیم گرفت. آنچه که در مبحث امروز می خوانید نگاهی است به توسعه اقتصاد خرد به منظور مقاوم سازی اقتصاد کلان و راهکارهای رسیدن به این هدف، پس ما را در ادامه همراهی کند.

چرایی توجه به بنگاه های زود بازده

اگرچه دولت نهم و دهم تمام توان خود را در بهبود نقش بنگاه های زود بازده بکار گرفته و برای این منظور از پرداخت هرگونه وامی دریغ ننمود اما شاید عدم کنترل دقیق، نظارت و بازرسی از فعالیت بنگاه های زود بازده و یا تأسیس صوری این مراکز دلایلی بود که طرح توجه به آنها سریعأ با شکست رو به رو شد و نتوانست آنطور که باید و شاید موفق باشد.
بر هیچ کس پوشیده نیست که  اگر اقتصاد خرد یا به عبارتی همین بنگاه های صنعتی زود بازده به درستی و بر اساس شاخص های اصولی علم اقتصاد پرورش یابند و به توسعه قطعی برسند، تبدیل به بهترین عاملی خواهند شد که اقتصاد کلان را از کابوس بیکاری و فقر اجتماعی می رهاند، اما باید برای این منظور روش های توسعه پایدار و نظارت ویژه بر عملکرد آنها را باید در نظر گرفت یا به تعبیری این بخش های کوچک صنعتی را مورد حمایت قرار داد.
هدف اصلی اقتصاد مقاومتی رسیدن به اشتغال همگانی با توجه به تولید کالای ملی و عدم نیاز به خارج از کشور است در نتیجه اگر توان توسعه و هزینه کرد در بخش های بزرگ صنعتی زمان بر باشد، برپایی همین مراکز و کارگاه های صنعتی خرد می تواند به کمک اقتصاد کلان برای رسیدن به اهداف اصلی مقاومت اقتصادی بیایند.

اقتصاد خرد قربانگاه اقتصاد کلان و قاچاق کالا نشود

یکی از موارد اصلی که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که اقتصاد کلان و طرح های توسعه ای، سرمایه های فراوانی را می خواند و معمولأ رسیدن به معیارهای توسعه صنایع گسترده همانند خودرو سازی، فولاد، صنایع مربوط به نفت و گاز و... علی رقم اهمیت آن زمان بر خواهد بود، پس نمی توان گفت که برای گسترش اینگونه صنایع باید هزینه کرد در سایر بخش ها را کاهش داد چراکه هر حوزه ای از اقتصاد توانمندی ویژه ای برای رسیدن به اهداف کلان اقتصادی را دارد.
کشور چنین با توجه به رونق مراکز کوچک صنعتی توانست اقتصاد خود را به سمت توسعه پایدار سوق دهد و حال به فکر توسعه صنایع کلان نیز هست، پس ماهم می توانیم با توجه به قابلیت ها و استعدادهای مراکز کوچک اقتصادی با اشتغال چند نفر در آن کارهای بزرگ اقتصادی در آینده را راحت تر از گذشته مدیریت نماییم. یکی دیگر از چالش های اساسی توسعه کارگاه های اقتصادی زود بازده، واردات بی رویه کالا و پدیده شوم قاچاق است که با اندک درایتی می توان نسبت به حل و فصل این مسئله اقدام نمود. صنایع ما برای جان گرفتن نیازمند تولید کالاها با برند ایرانی و فروش آن ابتدا در بازارهای داخلی و سپس در حوزه های بین المللی هستند که این امر با حذف واسطه ها و قاچاق کالا از بازار صورت می پذیرد.

حذف یارانه در مسیر توجه به اقتصاد قرار می گیرد؟

طرح پرداخت یارانه نقدی در دولت دهم به منظور مدیریت مصرف حامل های انرژی توسط مردم، به صورت رسمی کلید خورد و تا کنون بدون توجه به روند تورمی با مبلغ ثابتی به هموطنان پرداخت می شود. اما دولت یازدهم و به تبع دولت دوازدهم در مباحث اقتصادی مخالف پرداخت یارانه نقدی به مردم است و آن را برای اقتصاد مفید نمی داند.
در ارائه بودجه سال 97 نیز این تفکر به وضع دیده می شود که دولت در عدم پرداخت یارانه تصمیم جدی دارد اما سؤال اصلی اینجاست که آیا حذف یارانه در مسیر توسعه اقتصاد و هزینه کرد در زیر ساخت های آن قرار می گیرد؟ قطعأ مسئولین محترم طرح های ویژه ای در این رابطه دارند ولی باید در نظر داشت که مسئله اشتغال و توسعه مراکز صنعتی اعم از کلان و خرد فراموش نشود. اگر پرداخت یارانه با مبلغ فعلی دردی از هموطنان دوا نکند و قطع آن نیز در حوزه اقتصاد هزینه نشود، صرفأ بر مشکلات افزوده خواهد شد و راه را برای ایجاد نارضایتی عمومی بازخواهد کرد و طبقات حساس جامعه نیز فقیر تر خواهند شد.

---