شب یلدایی پردردسر برای دامادها

این سنت با توجه به گذشت زمان تغییر می‌کند و ظواهر نشان می‌دهد که سخت‌تر و تجملاتی‌تر می‌شود. تقریبا از یکی دوماه قبل زمزمه‌های عروس و خانواده‌اش برای برگزاری مراسم و خریدن هدایا شروع می‌شود. 

متأسفانه در این شب برخی رفتارهای نادرست مشاهده می گردد که شیرینی آن را كم می كند. مثلاً خانواده هایی که تازه با یکدیگر وصلت كرده اند در شب یلدا به عروس و داماد خود هدایایی می دهند و به این بهانه پیوند خویشاوندی و عاطفی را تحکیم می‌کنند كه در شرایط امروزی هدیه های شب یلدا برای بعضی خانواده ها بجای یک عامل تحکیم کننده روابط، تبدیل به معضلی بزرگ شده است چرا که با چشم و هم چشمی و توقعات زیاد، خانواده ها ملزم به خرید هدایا و پیشكش های گران قیمت می شوند و در این میان در صورت بروز اتفاقی خلاف آن، نه تنها بسیاری از اختلافات و کینه های نهانی از همین مسائل سردرمی آورد بلکه به جوانانشان هم فرهنگ اشتباه تجمل گرایی را در ابتدای زندگی مشترک آموزش می دهند.

شب چله‌ای و حرف مردم
دوستم تعریف می‌کرد: همسرم از ابتدای خواستگاری تا به امروز برای من سنگ‌تمام گذاشته و همیشه قصد داشته است در حد توان خودش بهترین‌ها را برای من تهیه کند، اما چون مشهدی نبودند و چندان به آداب و رسوم شب یلدا اهمیت نمی‌دادند، در این شب هیچ کاری برایم نکردند. با تمام محبت‌های همسرم و اینکه 15 سال از زندگی مشترک ما می‌گذرد، هنوز ماجرای شب چله روی دلم سنگینی می‌کند. هر وقت سبدهای شب چله‌ای را می‌بینم آزرده می‌شوم که چرا همسرم برای شب چله من کاری انجام نداد؟ مگر من با بقیه عروس‌ها چه فرقی داشتم؟
فقط دو ماه از مراسم عقد زهرا می‌‌گذرد، او درباره شب چله می‌گوید: شب چله برای من خیلی اهمیت دارد. این هم یکی از آیین‌هاست و مرد باید به آن پایبند باشد. شما فکرش را بکنید از شما می‌پرسند شب چله برایت چه چیزی آوردند! آن وقت شما می‌گویید هیچی! مطمئنم دوستانم مسخره‌ام می‌کنند! 
وقتی از وضعیت کاری همسرش می‌پرسم، ادامه می‌دهد: در یک موسسه فرهنگی کار می‌کند و درآمد ماهیانه‌اش حدود 700 هزار تومان است. فعلا در دوران عقد هستیم و خرجی نداریم، اگر 400 تا 500 هزار تومان هم برایم خرج کند اتفاقی برایش نمی‌افتد. او باید از همین ابتدا یاد بگیرد به آداب و رسوم پایبند باشد!
در طول مسیر تهیه گزارش به چند جوان کارگر که مشغول کار بودند، برخورد کردم. وقتی از یکی از آن‌ها درباره شب چله پرسیدم، آهی کشید و گفت: ای خانم ما امورات زندگیمان را به سختی می‌گذرانیم، چه برسد به این مراسم! یادش بخیر 2 سال پیش من هم این مشکل را داشتم. از اوایل آذر سخت کار می‌کردم تا بتوانم پولی جمع کنم و برای همسرم هدیه‌ای بخرم. با آن همه تلاش و کوشش در نهایت یک قواره پارچه لباسی و چند کیلو میوه برای خانواده‌اش خریدم و با خوشحالی به خانه آن‌ها رفتم. متاسفانه او از این هدایا خوشحال که نشد هیچ، گلایه هم کرد! او انتظار داشت برایش طلا بخرم. این چه رسمی است که همه مردها باید برای همسرشان طلا بخرند؟ اگر آدم پول داشته ‌باشد که برایش مهم نیست، ولی مشکل اینجاست که زن‌ها خودشان را با هم مقایسه می‌کنند.
سرتان را به درد نیاورم، آن شب به دعوا گذشت و اکنون هم گاهی همسرم این موضوع را یادآوری می‌کند و وقتی من گلایه می‌کنم، می‌گوید: تو به فکر آبروی من در مقابل خانواده‌ و در و همسایه نبودی! 

فرهنگ پایین‌تر؛ رسم و رسوم سخت‌تر
متاسفانه به دلیل چشم وهم چشمی خانواده داماد مجبور می شوند با خریدن هدایایی زمستانی و تزیین میوه‌های شب یلدا حداقل حقوق یک ماه خود را خرج کنند تا گرفتار حرف مردم نشوند و در نهایت می بینیم که اکثرا میوه های تزیین شده قابل استفاده نخواهند بود و عابتشان سطل زباله است!

جای بسی تأسف است که در مراسم ازدواج جوانان ما بسیار دیده می شود که یکی از بحرانی ترین دغدغه های آنان در طول دوران عقد برگزاری همین رسم و رسومات غیرضروری با هزینه های گزاف است. مراسم شب یلدا که می تواند آغازی برای اتصال و ارتباط عمیق و هر چه بیشتر بین دختر و پسر و خانواده های آنان باشد متاسفانه آنقدر دو خانواده را درگیر تدارک هدیه های آنچنانی برای عروس و داماد همراه با پذیرایی انواع میوه و شیرینی و ضیافت شام از افراد فامیل می کند که خود مانعی می شود بر سر راه ازدواج آسان و بهنگام جوانان! چرا که اگر با کمی تأمل و دور اندیشی در جهت کاهش هزینه های اضافی و مراسمات بیهوده برآئیم قطعا جوانان ما نیز با خیالی آسوده تر و با آرامشی بیشتر قدم در راه تشکیل خانواده و عمل به این سنت مستحب مؤکد می نهند.

---

منابع : وبلاگ مدیر یار / دانا / روزنامه شهر آرا