پیش نیاز ظهور

 
عن ابی الوبیع الشامی قال: سمعت اباعبدالله(ع) یقول: ان قائمنا اذا قام مدالله عزوجل شیعتنا فی اسماعهم و ابصارهم حتی قدس سره لا[ یکون بینهم و بین القائم برید یکلمهم فیسمعون و ینظرون الیه و هو فی مکافه
مسأله صاحبه زراره: النداء خاص اوعام؟ قال: عام یسمع کل قوم بلسائهم
قال الصادق(ع): یغیب فلاتراه عین حتی یراه کل احمد و کل عین
حضرت امام(ره) در نوفل لوشاتو پای درخت سیب می ننشست وبرای جمعی محدود سخن می گفت: بلافاصله به وسیله تلفن به چند نقطه از ایران ارسال و ضبط می شد. در همان شب به سرعت از نوار پیاده شده و بعد از تایپ روی ورقه های استنسل دستگاه پلی کپی شروع به گردش می کرد. قبل از طلوع آفتاب، اعلامیه نوشته های سخنان رهبر انقلاب در سطح شهرها پخش شده بود. نوارهای کاست آن مدتی بود به دست مردم می رسید. آنگاه پژواک این پیام ها در سخنرانی ها و معابر به گوش می خورد.
تنها رسانه ای که در کنترل شاه نبود، منبر و تجمع های دهه محرم و ماه رمضان در مساجد بود. فقط به اوج گیری انقلاب، نشر اعلامیه و سپس نوارهای ضبطصوت نیز در خدمت گسترش پیام های مبارزه درآمده بود.
رادیو، تلویزیون، مطبوعات، انتشار کتاب، سینما، تئاتر و همایش های جشن هنر، همه انسان های پرمخاطب، در اختیار شاه بود. کوچکترین نفوذ در این رسانه ها، با واکنش شدید دستگاه های امنیتی و انتظامی روبرو می شد. اما وسایل ارتباطی ابتدایی، توانست بر ابزارهای پیشرفته رسانه ای فائق آید. اگر شاه می توانست این رسانه های محدود را نیز از دسترس خارج کند، گستترش انقلاب با مشکل مواجه می شد.
اگر هر کدام از ابزار رسانه ای تلفن، ضبطصوت و دستگاه پلی کپی در اختیار نبود، هرگز مردم نمی توانستند به موقع از پیام های رهبر خود آگاهی یابند.
اما سخن اصلی، اگر رژیم شاه به در روی در سال 57 سقوط نمی کرد وتاکنون هم دوام می آورد، رسانه های امروز دیگر به هیچ نحو برای او قابل کنترل نبود، با استفاده از رایانه های شخصی و امکان ارتباط همه افراد کشور با جهان، انقلاب با هزینه کمتر و سریعتر به پیروزی می رسید و این درست همان اتفاقی است که ممکن است از این پس برای هر حکومتی بیافتد. حتی حکومت امریکا نیز از خطر افشاگری سایت های کامپیوتری مصون نیست. در امریکا اعلام شده که می خواهند چت روم های کامپیوترهای شخصی را نیز کنترل کنند. البته بعید به نظر می رسد موفق شوند.
در طول تاریخ تکامل ابزار رسانه ای، هر بار توان اغنای جدیدی را در اختیار حکومت ها قرار داده است و در هر مرحله از پیشرفت وسایل ارتباط جمعی، افراد بیشتری در دسترس رسانه ها قرار گرفتند و مرزهای جغرافیای و فرهنگی حکومت ها گسترش یافت.
با تکامل فن آوری رایانه ها و ترکیب آن با ارتباطات راه دور مثل فیبر نوری و ماهواره، این بار دیگر این حکومت ها تنها به عنوان پیام گذار مطرح نیستند، بلکه هر پیام گیر بالقوه می تواند پیام دهنده و تأثیرگذار باشد. بدین ترتیب پیشرفته ترین کشورها نیز نمی توانند برای مهندسی افکار عمومی، این تکنولوژی سرکش را کنترل کنند.
بی تردید بر رسانه های پیچیده روز کسانی لگام خواهند زد که پیام برتر داشته باشند. این پیام در دستان ما است. تعلل جایز نیست. چشم و گوش یک دنیا به سوی ما کشیده خواهد شد. اگر پیام اسلام بر موج رسانه ها سوار شوند.
انتظار یعنی تسلط بر رسانه. بنا به تعبیر زیبای نظریه پرداز مشهور ارتباطات: رسانه های شنیداری، ادامه گوش و رسانه های دیواری، ادامه چشم هستند. همانطور که سنگ ادامه دست و دوچرخ ادامه پاهای ماست.
سه پیش گویی امام صادق(ع) راکه احادیث آن به تعلل از روضه کافی و یوم الخلاص در آغاز سخن آمد، شاید اشاره ای به این تعبیرات داشته باشد.
امام صادق(ع) فرمودند: آن هنگام که حضرت قائم ظهور کند، خداوند عزوجل به چشمان و گوش های شیعیان ما امتداد دهند تا میان آنان و حضرت قائم(عج) پیکی باشد که حضرت از راه دور سخن گوید آنان بشنوند. حضرت در جای خود باشد او را نبیند.
صحابی امام صادق(ع) زراره از آن پرسید: ندای آسمانی اختصاصی است یا عمومی؟ امام صادق(ع) پاسخ دادند: ندا محمدی است و هر قومی به زبان خودش می شنود.
امام صادق(ع) فرمودند: حضرت مهدی(عج) پنهان می شود به طوری که هیچ چشمی او را نمی بیند و ظهور می کند زمانی که همه افراد و چشمان می توانند او را ببینند.

---

منبع : حوزه نت