تبیان، معیار صحیح برای ازدواج جوانان ارائه می دهد
وبسایت فرهنگی اطلاعرسانی تبیان وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی،در مقاله ای دینی تحت عنوان «معنای واقعی یک همسر» به معرفی معیار صحیح برای ازدواج جوانان پرداخت.
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، بخش تاریخ و سیره معصومین(علیهم السلام) موسسه فرهنگی اطلاعرسانی تبیان این مقاله را بر اساس احکام اسلامی تهیه و منتشر کرده است.
حجتالاسلام والمسلمین معین شرافتی در این مقاله می نویسد:« ازدواجهای نافرجام و آمار طلاق بالا گریبان جامعه ما را گرفته و هرچه به این مشکلات بیشتر نگاه میکنیم و شلوغیهای دادگاههای خانواده را به یاد میآوریم و آنها را در کنار زندگیهای خالی از عشق و اعتماد میگذاریم؛ میفهمیم که تا چه حدی از سیره پیشوای دینی خویش، یعنی پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) فاصله گرفتیم. پیامبری که از جنس بشر بود و در این کره خاکی زندگی و ازدواج کرد. در این متن به لایههایی چند از زندگی حضرت محمد و حضرت خدیجه(سلاماللهعلیهما) میپردازیم تا عمق این فاصلهها برای ما روشن شود.حضرت خدیجه(علیهاالسلام) به دلیل شأن اجتماعی بالا و قدرت مالی بینظیر خواستگاران زیادی داشت؛ خواستگارانی از ثروتمندان بزرگ آن عصر و دوران. اما این بانوی بزرگ مادیات را معیاری برای انتخاب خود قرار نداد. وی به دنبال آراستگیهای اخلاقی و پاکدامنی بود. وی همسری صادق میخواست. از این رو تنها به امین قریش فکر میکرد. راز دل خود را نیز با دوستش به نام نفیسه درمیان گذاشت و این مقدمهای برای خواستگاری محمد امین از خدیجه بنت خویلد شد. این ازدواج تنها با معیارهای غیر مادی شکل گرفت؛ زوجی که بعدها سرمشق جهانیان شدند؛ یکی خاتم پیامبران و دیگری بزرگ بانوی اسلام. حضرت خدیجه، حضرت محمد(صلوات الله علیه) را انتخاب کرده بود و معیارش اخلاق خوش، جوانمردی، صداقت و امانتداری بود. اموری که مطمئناً زندگی زناشویی خوشی را به دنبال خواهد داشت. زندگی بدون خیانت، بدون بد اخلاقی و بد زبانی، به دور از سوء ظن و بیاعتمادی. امروزه نیز اگر از معیارهای صرفاً مادی فاصله بگیریم و امور اخلاقی را مدنظر داشته باشیم از خیلی از مشکلات در زندگیهای زناشویی فاصله خواهیم گرفت.سعادتمندی در ازدواج و ازدواجهای پایدار بر پایه مشترکات نزدیک بنا میشود. یعنی ازدواجهایی که زن و مرد با یکدیگر همسانی و کفویت داشته باشند. این اصل مهم در ازدواج آسمانی حضرت خدیجه و حضرت محمد رعایت شده بود. حضرت خدیجه را سیده قریش میدانستند و وی به پاکدامنی، ثروت، عقل و ذکاوت مشهور بود و این کمالات را در کنار زیبایی ظاهری در خویش جمع کرده بود. حضرت محمد نیز فردی امین، راستگو و امانتدار بود؛ اهل عدل و انصاف. بین این دو بزرگوار از نظر خانوادگی نیز قرابت وجود داشت چرا که جد اعلای هر دو به قُصَی میرسید. این یعنی وجود تفاهم و شناخت در زندگی مشترک؛ امری عاقلانه و البته صحیح. »
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.
حجتالاسلام والمسلمین معین شرافتی در این مقاله می نویسد:« ازدواجهای نافرجام و آمار طلاق بالا گریبان جامعه ما را گرفته و هرچه به این مشکلات بیشتر نگاه میکنیم و شلوغیهای دادگاههای خانواده را به یاد میآوریم و آنها را در کنار زندگیهای خالی از عشق و اعتماد میگذاریم؛ میفهمیم که تا چه حدی از سیره پیشوای دینی خویش، یعنی پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) فاصله گرفتیم. پیامبری که از جنس بشر بود و در این کره خاکی زندگی و ازدواج کرد. در این متن به لایههایی چند از زندگی حضرت محمد و حضرت خدیجه(سلاماللهعلیهما) میپردازیم تا عمق این فاصلهها برای ما روشن شود.حضرت خدیجه(علیهاالسلام) به دلیل شأن اجتماعی بالا و قدرت مالی بینظیر خواستگاران زیادی داشت؛ خواستگارانی از ثروتمندان بزرگ آن عصر و دوران. اما این بانوی بزرگ مادیات را معیاری برای انتخاب خود قرار نداد. وی به دنبال آراستگیهای اخلاقی و پاکدامنی بود. وی همسری صادق میخواست. از این رو تنها به امین قریش فکر میکرد. راز دل خود را نیز با دوستش به نام نفیسه درمیان گذاشت و این مقدمهای برای خواستگاری محمد امین از خدیجه بنت خویلد شد. این ازدواج تنها با معیارهای غیر مادی شکل گرفت؛ زوجی که بعدها سرمشق جهانیان شدند؛ یکی خاتم پیامبران و دیگری بزرگ بانوی اسلام. حضرت خدیجه، حضرت محمد(صلوات الله علیه) را انتخاب کرده بود و معیارش اخلاق خوش، جوانمردی، صداقت و امانتداری بود. اموری که مطمئناً زندگی زناشویی خوشی را به دنبال خواهد داشت. زندگی بدون خیانت، بدون بد اخلاقی و بد زبانی، به دور از سوء ظن و بیاعتمادی. امروزه نیز اگر از معیارهای صرفاً مادی فاصله بگیریم و امور اخلاقی را مدنظر داشته باشیم از خیلی از مشکلات در زندگیهای زناشویی فاصله خواهیم گرفت.سعادتمندی در ازدواج و ازدواجهای پایدار بر پایه مشترکات نزدیک بنا میشود. یعنی ازدواجهایی که زن و مرد با یکدیگر همسانی و کفویت داشته باشند. این اصل مهم در ازدواج آسمانی حضرت خدیجه و حضرت محمد رعایت شده بود. حضرت خدیجه را سیده قریش میدانستند و وی به پاکدامنی، ثروت، عقل و ذکاوت مشهور بود و این کمالات را در کنار زیبایی ظاهری در خویش جمع کرده بود. حضرت محمد نیز فردی امین، راستگو و امانتدار بود؛ اهل عدل و انصاف. بین این دو بزرگوار از نظر خانوادگی نیز قرابت وجود داشت چرا که جد اعلای هر دو به قُصَی میرسید. این یعنی وجود تفاهم و شناخت در زندگی مشترک؛ امری عاقلانه و البته صحیح. »
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.