تبیان دستورات قرآن در مورد زنان را بررسی میکند
وبسایت فرهنگی اطلاعرسانی تبیان همزمان با روز جهانی منع خشونت علیه زنان، به بررسی دستورات کلام الله مجید در مورد زنان و دختران پرداخت.
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی،بخش قرآنی موسسه فرهنگی اطلاعرسانی تبیان این مقاله را بر اساس آیات کتاب آسمانی تهیه و منتشر کرده است.
زهرا سیدی در این مقاله می نویسد:«باید بدانیم که قرآن، ملاک برتری را تقوای الهی بیان کرده است.[حجرات/13] بر همین اساس، اذان گوی مسلمانان یک سیاه پوست به اسم بلال حبشی میشود؛ فارغ از ملیت و نژاد و رنگ پوست؛ زیرا که قرآن با برادر خواندن مسلمین با هم [حجرات/10] آنها را به همگرایی دعوت میکند؛ این رویکرد جدید قرآنی، باعث همگرایی ساکنان حجاز و دست برداشتن از جنگهای خونین شد.بنابراین دلیل کسانی که قرآن را فاقد دستور اخلاقی جدید میدانند، رد میشود. نکته دوم: در مورد دستوراخلاقی قرآن در حق زنان، باید دانست که در قبل از اسلام و قبل از نزول اسلام، زنان در شبه جزیره عربستان از کمترین حقوق برخوردار بوده و حتی دختران را زنده بگور میکردند[نحل/59] در مناطق دیگر غیر از حجاز نیز زنان از حقوق مناسبی برخوردار نبودند و حتی بهعنوان کالایی، خرید و فروش میشدند. در حالی که قرآن با برابر دانستن زن و مرد و تکریم آنان بهعنوان همسر و تکریم آنان بهعنوان مادر. جایگاه زن را بالا برد. نکته سوم: در مورد دستور اخلاقی قرآن نسبت به بردگان باید گفت که برده داری در پیش از اسلام نیز رواج داشت و قرآن برای ریشه کردن کردن آن، راهکارهایی مثل مصرف زکات در راه آزادی بردگان را ارائه کرد. «زکاتها مخصوص فقرا و مساکین و کارکنانى است که براى(جمع آورى) آن زحمت مىکشند، و کسانى که براى جلب محبتشان اقدام مىشود، و براى (آزادى) بردگان.»[توبه/60] نکته چهارم: در مورد رفتار اسلام با غیر مسلمین، باید گفت که همه غیر مسلمین اینگونه نیستند، و قرآن رعایت انصاف و اعتدلال را نسبت به کافران غیر معاند و صلح جو، به مسلمانان یادآور میشود. اما در زمینه کافران محارب، طبعا آنها به خاطر روش خصمانه ای که با مسلمین دارند، نباید انتظار رفتاری نرم و منفعلانه از سوی مسلمانان داشته باشند. «وَ لْیَجِدُوا فیکُمْ غِلْظَةً[توبه/123] باید در شما شدت و خشونت (و قدرت) احساس کنند.» و این یک امر عقلی است. این مقابله به مثل کردن، صفت غیر اخلاقی و یا تعدی به غیر اهل ایمان نیست»
علاقه مندان می توانند متن کامل این مقاله را در اینجا مشاهده کنند.
زهرا سیدی در این مقاله می نویسد:«باید بدانیم که قرآن، ملاک برتری را تقوای الهی بیان کرده است.[حجرات/13] بر همین اساس، اذان گوی مسلمانان یک سیاه پوست به اسم بلال حبشی میشود؛ فارغ از ملیت و نژاد و رنگ پوست؛ زیرا که قرآن با برادر خواندن مسلمین با هم [حجرات/10] آنها را به همگرایی دعوت میکند؛ این رویکرد جدید قرآنی، باعث همگرایی ساکنان حجاز و دست برداشتن از جنگهای خونین شد.بنابراین دلیل کسانی که قرآن را فاقد دستور اخلاقی جدید میدانند، رد میشود. نکته دوم: در مورد دستوراخلاقی قرآن در حق زنان، باید دانست که در قبل از اسلام و قبل از نزول اسلام، زنان در شبه جزیره عربستان از کمترین حقوق برخوردار بوده و حتی دختران را زنده بگور میکردند[نحل/59] در مناطق دیگر غیر از حجاز نیز زنان از حقوق مناسبی برخوردار نبودند و حتی بهعنوان کالایی، خرید و فروش میشدند. در حالی که قرآن با برابر دانستن زن و مرد و تکریم آنان بهعنوان همسر و تکریم آنان بهعنوان مادر. جایگاه زن را بالا برد. نکته سوم: در مورد دستور اخلاقی قرآن نسبت به بردگان باید گفت که برده داری در پیش از اسلام نیز رواج داشت و قرآن برای ریشه کردن کردن آن، راهکارهایی مثل مصرف زکات در راه آزادی بردگان را ارائه کرد. «زکاتها مخصوص فقرا و مساکین و کارکنانى است که براى(جمع آورى) آن زحمت مىکشند، و کسانى که براى جلب محبتشان اقدام مىشود، و براى (آزادى) بردگان.»[توبه/60] نکته چهارم: در مورد رفتار اسلام با غیر مسلمین، باید گفت که همه غیر مسلمین اینگونه نیستند، و قرآن رعایت انصاف و اعتدلال را نسبت به کافران غیر معاند و صلح جو، به مسلمانان یادآور میشود. اما در زمینه کافران محارب، طبعا آنها به خاطر روش خصمانه ای که با مسلمین دارند، نباید انتظار رفتاری نرم و منفعلانه از سوی مسلمانان داشته باشند. «وَ لْیَجِدُوا فیکُمْ غِلْظَةً[توبه/123] باید در شما شدت و خشونت (و قدرت) احساس کنند.» و این یک امر عقلی است. این مقابله به مثل کردن، صفت غیر اخلاقی و یا تعدی به غیر اهل ایمان نیست»
علاقه مندان می توانند متن کامل این مقاله را در اینجا مشاهده کنند.