روزگار ترنسها در ایران
افرادی که گرایش جنسی غیرمخالف دارند رفتارهای جنسی متفاوتی هم دارند که شامل همجنس گرایی زنانه، همجنس گرایی مردانه، دو جنس گرایی و تراجنسیتی Transgender نامیده می شود.
جامعه امروزی ما هر لحظه در حال تغییر و دگرگونی است دگرگونیهایی که بیشتر رنگ و بوی آسیب و معضلات اجتماعی دارند. از این رو؛ هر روز شاهد بروز معضلاتی خاص هستیم که گاها حتی مواجهه با آنها غیر قابل تصور و بسیار مشکل است. یکی از این معضلات که در کشور ما رو به افزایش گذاشته است، ظهور و بروز انواع بیماریهای جنسی به ویژه اختلالات هویت جنسی؛ که متاسفانه موضعگیریهای خاصی در برابر آن بسیار رایج است که خود بر بحرانی شدن آن میافزاید.
به بیان دیگر، اکنون که بیماری اختلال هویت جنسی به صورت بارزی در سطح جامعه مشاهده میشود بهتر است به جای موضع گیری در برابر آن، با نگاهی همه جانبه برای بهبود شرایط این قبیل افراد قدمی نو برداریم تا از موانع رفع اختلالات جنسی (رفع یا درمان بیماری) کاسته شود و آنها نیز زندگی بهتری را تجربه کنند. البته مقوله اختلال هویت جنسی یا دگرباشی (LGBT) در ایران پدیده جدیدی نیست و همواره خانوادهها مشکلات فراوانی را با این موضوع داشته و از ظاهر شدن فرزندانشان در جامعه در هراس بوده و هستند. که البته در اینجا به آن نمیپردازیم.
البته افرادی که گرایش جنسی غیرمخالف دارند رفتارهای جنسی متفاوتی هم دارند که شامل همجنس گرایی زنانه، همجنس گرایی مردانه، دو جنس گرایی و تراجنسیتی Transgender نامیده می شود که بنا به نظر روانشناسان و پزشکان به دستههای مختلفی تقسیم شدهاند. این دستهها از جهات زیادی مورد بررسی قرار گرفتهاند و در نهایت به شرح زیر ثبت شدهاند:
قابل توجه آنکه طبق آخرین آمار منتشر شده از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO)؛ 2 درصد از افراد جهان به این بیماری ژنتیکی (اختلال هویت جنسی) مبتلا هستند و راههای درمان فراوانی برای این معضل اجتماعی از سوی پزشکان و روان شناسان ارائه شدهاست که به تنهایی راه گشا نیستند و ارتقاء سطح فرهنگ برخورد با این افراد و همچنین آموزشهای لازم، میتواند در کاهش آمار این بیماری نقش موثری داشته باشند.
از سوی دیگر، طبق آمار سازمان بهزیستی ایران اطلاعات حدود 4 هزار ترنس در ایران به ثبت رسیدهاست. البته آمارهایی مبنی بر وجود تعداد بیشتری از این افراد در کشورمان موجود است. برخی از این آمارها عددی میان 25 تا 30هزار نفر و در آماری دیگر بیش از 150 هزار نفر گزارش شده است.
عده زیادی از افرادی که با مشکل تراجنسیتی روبرو هستند افراد بیماری هستند که مشکل هورمونی دارند. این افراد در دیگر کشورها به سهولت در جامعه حاضر میشوند و حتی روند درمانی آنها با هزینههای دولتی انجام میگیرد؛ حال آنکه در ایران اینچنین نبوده و اغلب آنها سعی میکنند خود را از حضور در جمع دور کرده و محدودیتهای خاصی را رعایت کنند که متاسفانه این موضوع هم مشکلی بر مشکلاتشان افزوده و اغلب آنها را دچار افسردگی میکند.
ترنس ها هویت جنسی و روانی متفاوتی با بدن خود دارند، به همین خاطر بیشتر آنها مشتاق به عملهای جراحی تغییر جنسیتی هستند. البته باید توجه داشت که این نوع عملها هزینههای فراوانی برای فرد بیمار به همراه دارد که در کنار شرایط پس از عمل همچون عفونت، اختلال مجاری ادراری، خونریزی و ... وضعیت دشواری را برای آنها ایجاد میکند. همچنین این بیماران بعد از عمل تغییر جنسیت دچار بحرانهای روحی و روانی فراوانی میشوند و در میان اقلیت جنسی، افرادی که عمل تغییر جنسیت را انجام داده اند بیشترین آمار خودکشی را دارا میباشند.
به بیان دیگر، اکنون که بیماری اختلال هویت جنسی به صورت بارزی در سطح جامعه مشاهده میشود بهتر است به جای موضع گیری در برابر آن، با نگاهی همه جانبه برای بهبود شرایط این قبیل افراد قدمی نو برداریم تا از موانع رفع اختلالات جنسی (رفع یا درمان بیماری) کاسته شود و آنها نیز زندگی بهتری را تجربه کنند. البته مقوله اختلال هویت جنسی یا دگرباشی (LGBT) در ایران پدیده جدیدی نیست و همواره خانوادهها مشکلات فراوانی را با این موضوع داشته و از ظاهر شدن فرزندانشان در جامعه در هراس بوده و هستند. که البته در اینجا به آن نمیپردازیم.
دگرباش جنسی چیست؟
دگرباشان جنسی افرادی هستند که به بودن و یا زندگی کردن در کنار فردی همجنس خود، تمایل بیشتری دارند، این رابطه و در کنار هم بودن در آنها از نوع احساسی و جنسی است و همانند افرادی عادی که به جنس مخالف خود عشق می ورزند آنها نیز چنین احساسی را به هم جنس خود دارند و گاها بعضی از آنها برای ادامه زندگی با هم جنس خود به عملهای جراحی (تغییر جنسیتی) مبادرت می ورزند تا گرایش به همجنس خود را تثبیت کنند.طبق آمار سازمان بهزیستی ایران اطلاعات حدود 4 هزار ترنس در ایران به ثبت رسیده است.
البته افرادی که گرایش جنسی غیرمخالف دارند رفتارهای جنسی متفاوتی هم دارند که شامل همجنس گرایی زنانه، همجنس گرایی مردانه، دو جنس گرایی و تراجنسیتی Transgender نامیده می شود که بنا به نظر روانشناسان و پزشکان به دستههای مختلفی تقسیم شدهاند. این دستهها از جهات زیادی مورد بررسی قرار گرفتهاند و در نهایت به شرح زیر ثبت شدهاند:
همجنس گرایی مردانه (Gay)
به معنای رابطه عاطفی و جنسی دو مرد نسبت به یکدیگر است که این لفظ از سال 1920در بین مردم رایج شد اما در متون اسلامی این عمل را لواط نامیده اند و در دین ما این فعل بسیار نهی گردیده است. حال آن که طی چند سال اخیر شاهد قانونی شدن ازدواج همجنس گرایان در برخی کشورهای غربی هستیم.همجنس گرایی زنانه (Lesbian)
نقطه مقابل همجنس گرایی مردانه را Lesbian می گویند. این رابطه جنسی و احساسی میان دو زن اتفاق میافتد. که در اسلام؛ این عمل را مساحقه مینامند. همجنس گرایی زنانه و همجنس گرایی مردانه، هر دو به یک میزان قبیح بوده و آسیبهای فراوانی به جامعه وارد خواهد کرد.دوجنس گرایی (Bisexual)
به رابطهای گفته میشود که فرد هم به همجنس خود و هم به غیر همجنسش احساس جنسی دارد که این نوع از گرایش برابر نبوده و گاها در دوجنس گراهای مختلف تمایل به یکی از این موارد بیش از دیگری است.تراجنسیتی (Transgender)
برخی افراد هستند که به جنسی به جز جنس فیزیکی خود (جنس مخالف) گرایش دارند. این افراد به دودسته تقسیم میشوند: عدهای بنابه مشکلات هورمونی و ژنتیکی دچار این مشکل شدهاند و دسته دوم افرادی هستند که بنابه علاقهشان تمایل به تغییر جنسیت دارند که این دسته بیشتر دچار بیماری روانی هستند تا بیماری جسمی. اما باید توجه داشت که در هر دو دسته ذکر شده، فرد بیمار در نقش مخالف خود زندگی می کند، که این حالت همیشه همراه با حس تضاد در اندام جنسى میباشد.قابل توجه آنکه طبق آخرین آمار منتشر شده از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO)؛ 2 درصد از افراد جهان به این بیماری ژنتیکی (اختلال هویت جنسی) مبتلا هستند و راههای درمان فراوانی برای این معضل اجتماعی از سوی پزشکان و روان شناسان ارائه شدهاست که به تنهایی راه گشا نیستند و ارتقاء سطح فرهنگ برخورد با این افراد و همچنین آموزشهای لازم، میتواند در کاهش آمار این بیماری نقش موثری داشته باشند.
از سوی دیگر، طبق آمار سازمان بهزیستی ایران اطلاعات حدود 4 هزار ترنس در ایران به ثبت رسیدهاست. البته آمارهایی مبنی بر وجود تعداد بیشتری از این افراد در کشورمان موجود است. برخی از این آمارها عددی میان 25 تا 30هزار نفر و در آماری دیگر بیش از 150 هزار نفر گزارش شده است.
عده زیادی از افرادی که با مشکل تراجنسیتی روبرو هستند افراد بیماری هستند که مشکل هورمونی دارند. این افراد در دیگر کشورها به سهولت در جامعه حاضر میشوند و حتی روند درمانی آنها با هزینههای دولتی انجام میگیرد؛ حال آنکه در ایران اینچنین نبوده و اغلب آنها سعی میکنند خود را از حضور در جمع دور کرده و محدودیتهای خاصی را رعایت کنند که متاسفانه این موضوع هم مشکلی بر مشکلاتشان افزوده و اغلب آنها را دچار افسردگی میکند.
البته مقوله اختلال هویت جنسی یا دگرباشی (LGBT) در ایران پدیده جدیدی نیست و همواره خانوادهها مشکلات فراوانی را با این موضوع داشته و از ظاهر شدن فرزندانشان در جامعه در هراس بوده و هستند. که البته در اینجا به آن نمیپردازیم.
ترنس ها هویت جنسی و روانی متفاوتی با بدن خود دارند، به همین خاطر بیشتر آنها مشتاق به عملهای جراحی تغییر جنسیتی هستند. البته باید توجه داشت که این نوع عملها هزینههای فراوانی برای فرد بیمار به همراه دارد که در کنار شرایط پس از عمل همچون عفونت، اختلال مجاری ادراری، خونریزی و ... وضعیت دشواری را برای آنها ایجاد میکند. همچنین این بیماران بعد از عمل تغییر جنسیت دچار بحرانهای روحی و روانی فراوانی میشوند و در میان اقلیت جنسی، افرادی که عمل تغییر جنسیت را انجام داده اند بیشترین آمار خودکشی را دارا میباشند.