تبیان، دستیار زندگی
عکاسی تنها هنری است که مورد استناد قرار می‌گیرد و از آن در کارهای علمی، خبری و ... استفاده می‌شود. شاید فکر می‌کنید گرفتن عکس هایی مثل عکس های کسوف دفعه قبل یا عکس هایی که در کتابها و مجلات از آسمان می‌بینید برای همه ممکن نیست. ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آسمان و هنر عکاسی

عکسی از آسمان شب

عکاسی تنها هنری است که مورد استناد قرار می‌گیرد و از آن در کارهای علمی، خبری و ... استفاده می‌شود. شاید فکر می‌کنید گرفتن عکس هایی مثل عکس های کسوف دفعه‌ی قبل یا عکس هایی که در کتاب‌ها و مجلات از آسمان می‌بینید برای همه ممکن نیست. خوب، شاید در بعضی موارد مثلاً عکس هایی که با ابزارهای خاصی گرفته شده اند همین طور باشد ولی بعضی از زیباترین عکس‌ها از آسمان را می‌توانید با یک دوربین مکانیکی ساده بگیرید.مثل عکس شماره بالا.

مواد لازم، کمی اطلاعات در مورد عکاسی از آسمان و دوربین های مکانیکی و کمی خلاقیت و ذوق هنری(!) (در این مورد خودتان باید دست به کار شوید. ولی می‌توانید از عکس های دیگران هم ایده بگیرید!)

دوربین هایی که معمولاً برای عکاسی از سوژه های آسمان شب به کار می‌آیند، دوربین های تمام مکانیکی هستند.

آسمان و هنر عکاسی

این دوربین‌ها شکل تکامل یافته ی جعبه های سیاهی هستند که نقاشان قدیم برای تصویر سازی از مناظر طبیعی از آن‌ها استفاده می‌کردند.

آسمان و هنر عکاسی

در این دوربین‌ها، شما باید تشخیص بدهید که برای ثبت درست سوژه ای که در نظر دارید، فیلم عکاسی را چقدر باید در معرض نور تابیده (یا بازتابیده) شده از سوژه قرار بدهید. در این نوع دوربین‌ها دو راه برای تنظیم نور رسیده به فیلم وجود دارد:

سرعت شاتر و دیافراگم.

در اغلب دوربین های مکانیکی، تیغه های فلزی یا پرده های پارچه ای سیاهی وجود دارد که بسته به نوع آن در فاصله ای میان دریچه‌ی ورودی نور به دوربین و فیلم عکاسی قرار می‌گیرد. مسدود کننده‌، وسیله ای برای تنظیم مقدار نور رسیده به فیلم حساس عکاسی است و سرعتی که در عکاسی از آن استفاده می‌کنیم، به صورت کسری از ثانیه (15/1، 30/1، ...) و یا چند ثانیه یا حتی چند ساعت بیان می‌شود که سرعت حرکت این مسدود کننده هاست.

آسمان و هنر عکاسی

دوربین های مکانیکی هم چنین پرده ای دارند که مثل مردمک چشم ما مقدار نور را کنترل می‌کند. این پرده از یک حلقه‌ی چرخنده ساخته شده (شکل بالا)  که با استفاده از اعدادی می‌توان میزان باز شدن این حلقه‌ها را تعیین کرد. درجه هایی که معمولاً برای دیافراگم روی لنز دوربین درج می‌شود به صورت 22، 16، 8، 6/5، 4، 8/2، 2، 4/1 است که در آن‌ها کوچک‌ترین عدد نشان دهنده‌ی بیشترین بازشدگی دهانه‌ی دیافراگم است. (برای اینکه یادتان بماند، باید بدانید که گشادی نسبی دیافراگم، از تقسیم فاصله کانونی لنز به قطر دهانه دیافراگم به دست آمده است.) این درجه‌ها چنان تنظیم شده اند که به ازای هر یک درجه بازشدگی دیافراگم، میزان نور رسیده به فیلم دو برابر می‌شود. مثل سرعت‌ها که نصف می‌شدند و میزان نور رسیده دو برابر می‌شد.

آسمان و هنر عکاسی

همه‌ی این‌ها به این معنی است که شما برای تنظیم نوردهی عکس هایتان از هر دو ابزار سرعت و دیافراگم که در دست شماست می‌توانید همزمان به یک شیوه استفاده کنید. یعنی اگر دهانه‌ی دیافراگم را یک درجه ببندید یا سرعت شاتر را دو برابر کنید عملاً تغییری در میزان نور رسیده از سوژه به فیلم شما نخواهد داشت.

ولی قضیه به همین سادگی تمام نمی شود. اگر بخواهید از اجسامی که متحرک هستند به صورت ثابت عکس بگیرید، باید سرعت شاتر را آن‌قدر زیاد انتخاب کنید که در طول این مدت سوژه در کادر عکس حرکت نکرده باشد و به جایش برای تأمین نور کافی از جسم روی فیلم باید میزان گشودگی دیافراگم را افزایش دهید. اگر جسمتان هم کم نور باشد و هم حرکت کند (مثل ستاره ها) کار کمی سخت تر می‌شود، ولی نگران نباشید از همین مورد هم برای گرفتن عکس های زیبا می‌توانید استفاده کنید!عکس بالا راببینید!

نویسنده : پگاه لطفیان و ساغر اسدی