از نازی تا داعش؛
داعش و یورش به تاریخ
شش سال قبل فتنه ای خطرناک شبیه فتنه های زمان امیرالمؤمنین (علیه السلام) که فرصت و حلاوت درک حقیقی اسلام ناب محمدی (ص) را از مسلمانان سلب نمود این بار پیچیده و آغشته به سمّ صهیونیسم و استکبار همچون طوفانی ویرانگر، عالم اسلامی را درنوردید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1396/08/30 ساعت 08:53
قسمتی از سخنان سردار سلیمانی در تعریف داعش
این فتنه خطرناک و مسموم با هدف آتش افروزی وسیع در عالم اسلامی و درگیر نمودن مسلمانان با یکدیگر، توسط دشمنان اسلام ایجاد گردید. حرکت خبیثانه ای که تحت نام "حکومت اسلامی عراق و شام" در همان ماه های اولیه موفق شد با اغفال دهها هزار جوان مسلمان دو کشور ، بسیار اثر گذار و سرنوشت ساز عالم اسلامی "عراق" و "سوریه" را دچار بحران بسیار خطرناکی کند و صد ها هزار کیلومتر مربع از اراضی این کشورها را همراه با هزاران روستا، شهر و مراکز مهم استانی به تصرف درآورد و هزاران کارگاه و کارخانه و زیرساخت های مهم این کشور ها از جمله، راهها، پل ها، پالایشگاهها، چاهها و خطوط نفت و گاز و نیروگاه های برق و موارد دیگری از این نوع را تخریب نمودند و شهرهای مهمی همراه با آثار گران بهای تاریخی و تمدن ملی آنها را با بمب گذاری از بین برده و یا سوزاندند.اگر چه آمار خسارت های وارده قابل احصاء نیست اما بررسی های اولیه حاکی از پانصد میلیارد دلار می باشد.
در این فتنه سیاه، هزاران مسجد و مراکز مقدس مسلمانان تخریب و یا ویران گردید و بعضاً مسجد را به همراه امام جماعت و نماز گزاران آن با هم منفجر نمودند.
بیش از شش هزار جوان فریب خورده به نام دفاع از اسلام به صورت انتحاری با خودروهای پر از مواد منفجره خود را در میادین، مساجد، مدارس، حتی بیمارستانها و مراکز عمومی مسلمان ها منفجر کردند؛ که در نتیجه این اعمال جنایتکارانه ده ها هزار مرد، زن و کودک بی گناه به شهادت رسیدند.
یورش به آثار تاریخی
در طی قرون متمادی گروههای پیکارجو و رژیمهای تندرو نه تنها جان افراد بیگناه را گرفتهاند بلکه آثار فرهنگی و باستانی که توسط قربانیانشان نگهداری میشد را نیز از بین بردهاند. در افغانستان این کار توسط طالبان صورت گرفت. در سال ۲۰۰۱ طالبان دو مجسمهٔ سنگی بودا در درهٔ بامیان متعلق به قرن ششم میلادی را با دینامت منفجر کرد. اما این نخستین بار نبود که این مجسمهها هدف حمله قرار میگرفتند. بری بیراک در سال ۲۰۰۱ در نیویورکتایمز نوشت که این مجسمهها سالها پیش از آنکه توسط طالبان از بین بروند در قرن هفدهم به دستور اورنگ زیب امپراتور مغول هدف حمله قرار گرفتند.خمرهای سرخ در کامبوج نیز چنین جنایاتی را مرتکب شدهاند. این رژیم طی سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹ جان دو میلیون نفر را گرفت. تس دیویس، رئیس وکلای «کمیتهٔ محافظت از آثار باستانی»، کمیتهٔ مستقر در واشنگتن، در لسآنجلس تایمز نوشت: «خمرهای سرخ و دیگر گروهها در پی یافتن آثار گرانبها برای فروش در بازار هنری بینالمللی، اماکن باستانی کشور را تخریب کردند.»
در آلمان، نازیها چنین نقشی را بر عهده گرفتند. در دوران حکومت رایش سوم در سالهای ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ صدها هزار اثر با ارزش هنری ناپدید شده و یا از بین رفتند. دعاوی حقوقی تا به امروز بر سر مالکیت آثار هنری که نازیها به زور از دلالان هنری یهودی مصادره کرده بودند ادامه دارد.
در این ویدیو یک مرد ناشناس میگوید: «پیامبر به ما دستور داده تا از شر مجسمهها خلاص شویم، پیروان پیامبر نیز که پس از او به تسخیر دیگر کشورها پرداختند، چنین کردند.» در ادامهٔ ویدیو مردانی را میبینیم که با چکش و مته به جان آثار عتیقهٔ موزهٔ موصل افتادهاند و ظرف چند ثانیه یادگارهای تاریخی اعصار گذشته را به مشتی خاک بدل میکنند.
به گزارش آژانس خبری آلمان، کارشناسان میگویند: «چندین مجسمه که قدمتشان به قرن هفتم پیش از میلاد باز میگردد و متعلق به شهر نینوا بودهاند - شهری که شاید مهمترین و بزرگترین شهر دنیا در آن دوران باشد - به طور جبرانناپذیری تخریب شدهاند.»
ایرینا بوکووا، مدیرکل سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو)، این تخریب را «یورشی به فرهنگ و تاریخ هزاران سالهٔ عراق» نامید. بوکووا اضافه کرد که «بدون اتلاف وقت با رئیس شورای امنیت تماس گرفتم و او را متقاعد کردم که جلسهای اضطراری در شورای امنیت تشکیل شود و حفاظت از میراث فرهنگی عراق به عنوان یکی از عناصر امنیت این کشور، در دستور کار جلسه قرار بگیرد.»
نابودی این آثار با ارزش، بسیاری از تاریخپژوهان هنر و هنردوستان را متاثر کرده است. توماس کمپبل، رئیس موزهٔ متروپولیتن نیویورک به بلومبرگ گفت: «این تهاجم احمقانه به آثار هنری، تاریخ و دانش بشری نه تنها یورشی تاسفبار به موزهٔ موصل است، بلکه تجاوزی است به تعهدات همهٔ مردم جهان برای بهرهگیری از هنر به منظور اتحاد میان مردم و گسترش دانش بشری.»
منابع:تاریخ ایرانی،فارس