پلهای برای صعود
شهید جولایی که شجاعت، توانایی و اخلاصش در عرصه مردآزمای جنگ روشن و مبرهن بود. در بُعد شخصیتی عارفی عاشق بود که آثار خودسازی و جهاد بالنفس از سیمای نورانی‌اش هویدا بود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1396/08/29 ساعت 10:27
سال‌های 1356 و 1357، سال‌های شدت گرفتن همه جانبه وعلنی اعتراض‌های مردمی علیه رژیم مستبد پهلوی بود. شهید جولایی درعرصه مبارزه با طاغوت، قالب هنر را انتخاب کرد و با به روی پرده بردن نمایشنامه هایی چون «حجرین عدی، میثم تمار، کمیل و...» با صدایی خاموش اما رسا، نفرت و انزجارش از شاه و ایادی او را فریاد کرد. فریادی که بارها و بارها او را تا مرز دستگیری توسط ساواک پیش برد.
هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی، سیدعباس جولایی عضو کمیته استقبال از حضرت امام (ره) شد. او که حالا تجسم تمام اهداف و آمال معنوی اش را در وجود امام و تشکیل یک حکومت اسلامی می دید. همه هم و غمش را بر سر خدمت به انقلاب گذاشت. فرمان حضرت امام (ره) مبنی بر تشکیل سپاه پاسداران، لباس سبز پاسداری بر قامت او پوشاند تا از آن پس در قالب پاسدار انقلاب ادای وظیفه کند، ادای وظیفه ای از روی تعهد و تخصص، او با توجه به نوآوری خلاقانه‌ای که با تعهد و تخصصش در هم آمیخته بود و رنگی از اخلاص و خدمت داشت. جزو اولین موسسان دفاتر مهندسی- رزمی سپاه شد، واحد کوچکی که در حماسه آزادسازی خرمشهر و بستان و عملیات‌های بدر، خیبر و الفجر8 و... خوش درخشید و با طراحی و نصب پلهای شناور خیبر که ثمره همت عالی و تعهد بی‌مثال اعضای این واحد بود، خدمتی بی‌بدیل و غیرقابل انکار به دفاع مقدس کرد.
شهید جولایی که شجاعت توانایی و اخلاصش در عرصه مردآزمای جنگ روشن و مبرهن بود. در بُعد شخصیتی عارفی عاشق بود که آثار خودسازی و جهاد بالنفس از سیمای نورانی‌اش هویدا بود. او نسبت به راه و هدفش، معرفت و ایمان کامل داشت و همواره در سجده‌‌های طولانی‌اش شهادتش را از خدا طلب می کرد.
خداوند سرانجام در 14 خرداد سال 1365، سید عباس را در حالی که روزه بود به سوی خود فرا خواند و او عاشقانه شهد شیرین شهادت را نوشید.
وصیت نامه شهید
برادرانم به ریسمان الهی اعتصام کنید و آن را رها نسازید. هرچه به کلاس بالاتری از ایمان برویم. درس‌های‌مان مشکل می شود و درس امتحانات مشکل‌تر و شیطان هم تلاشش بیش‌تر می شود. مبادا پس از چند صباحی تحمل درد و رنج و رحمت در راه خدای بزرگ به دره نیستی سقوط کنیم!قرآن زیاد بخوانید و سعی کنید زمانی که خداوند با شما صحبت می کند. ترجمه تحت لفظی آن را بدانید. تقوا! تقوا اساس کار است. اگر تقوا نباشد اکثر عبادات به خاطر غیرخدا می شود.
نماز را طوری بخوانید که بدانید با خدا چه می گویید. مبادا عبادات‌مان بندی باشد که ما را از راه سعادت باز دارد، بدین واسطه که فکر کنیم خیلی آدم خوبی هستیم. عبادات ما باید پلهای برای صعود ما به درجات و کلاس‌های بالاتر باشد.
منبع: ماهنامه فکه
