بررسی دلایل ادعای طبیعی نبودن مرگ پیامبر اکرم

 حجت الاسلام والمسلمین علی نظری‌منفرد استاد سطح عالی حوزه علمیه قم ظهر امروز در مراسم عزاداری رحلت پیامبر اکرم(ص) که در دفتر حضرت آیت‌الله علوی گرگانی برگزار شد، بیان داشت: برخی منابع امروز را تحت عنوان رحلت پیامبر اکرم(ص) معرفی می‌کنند و برخی منابع نیز از این واقعه به عنوان شهادت حضرت نام می‌برند.
حجت الاسلام والمسلمین نظری‌منفرد با قرائت آیه «وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلی‏ أَعْقابِکُمْ وَ مَنْ یَنْقَلِبْ عَلی‏ عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرینَ»، اظهار داشت: با استناد به آیه 144 سوره مبارکه آل‌عمران و روایات نقل شده بررسی می‌کنیم که آیا پیامبر اکرم(ص) به مرگ عادی از دنیا رفته است یا عامل مرگ ایشان شهادت بوده است.
وی افزود: این آیه پس از آن که رسالت پیامبر اکرم(ص) را با حصر بیان می‌کند و در ادامه در رابطه با مرگ یا شهادت رسول خدا(ص) پرسش(استفهام توبیخی) می‌کند که؛ آیا پس از مرگ یا کشته شدن پیامبر اکرم(ص) شما از عقیده خود برمی‌گردید؟!
استاد برجسته حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در قرآن کریم استفهام و پرسش‌های فراوانی وجود دارد اما با توجه به این که خداوند متعال علم نامحدودی دارد و از نهان و آشکار با خبر است، هیچ‌گاه نمی‌توان این پرسش‌ها را حقیقی پنداشت، بنابراین پرسش‌هایی که در قرآن کریم مطرح می‌شود توبیخی یا تقریری خواهد بود.
وی تصریح کرد: در صحیح بخاری نقل شده است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند؛ در قیامت گروهی از امت و اصحابم را می‌بینم که به سوی آتش جهنم روانه شده‌اند، به خداوند عرض می‌کنم خدایا اصحابم اصحابم! و خداوند متعال در پاسخ می‌فرماید: این گروه از عقیده خود عقب‌گرد کرده‌اند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم عنوان کرد: این آیه جدای از مطرح کردن مسأله ارتداد، بر نکته مهمی تصریح می‌کند که بی‌تردید مرگ پیامبر اکرم(ص) به صورت طبیعی نبوده است.
وی گفت: آنچه عامه از مرگ حضرت نقل کرده‌اند این است که ایشان در اثر زهری که زن یهودی یخبریه به کتف گوسفند زده و رسول خدا(ص) از آن کتف استفاده کردند، مسموم شده و به شهادت رسیده‌اند.
حجت الاسلام والمسلمین نظری‌منفرد اظهار داشت: ثبوتاً مرگ پیامبراکرم(ص) امر محتملی است و هیچ اشکلالی در این مسأله نمی‌توان کرد چرا که انبیاء نیز همچون دیگر انسان‌ها می‌میرند، در همین راستا آیات مختلفی وجود دارد که بنی اسراییل انبیاء را می‌کشتند و حتی در روایتی از حضرت امام حسین(ع) وجود دارد که بنی‌اسراییل در یک روز 70 پیامبر را به قتل رساندند.
وی ابراز داشت: اشکال اصلی که در فوت پیامبر(ص) وجود دارد این است که جنگ خیبر در سال هفتم هجرت رخ داده است و مرگ آن حضرت در ماه صفر سال یازدهم هجرت بوده است، از این رو از خوردن زهر حضرت تا شهادتشان، بیش از چهار سال فاصله خواهد بود.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: بنابراین عادتاً ممکن نیست کسی مسموم به زهر شده باشد و چهار سال زنده بماند، چرا که زهر بسیار سریع وارد خون شده و گلبول‌های خون را از بین می‌برد و به زندگی انسان خاتمه می‌دهد.
وی با اشاره به اشکالات دیگر در رابطه با این مسأله، تصریح کرد: بر فرض که مسأله مسموم کردن غذا توسط زن یهودی صحت داشته باشد، بر اساس روایاتی که در کتاب حیات القلوب وجود دارد، پیامبر اکرم(ص) و دیگر اصحاب از آن طعام مصرف کردند و کسی جز بشر بن براء مسموم نشد.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: تقسیر عیاشی در ذیل آیه شریفه 144 سوره مبارکه آل‌عمران دو روایتی از حضرت امام صادق(ع) نقل و تصریح کرده‌اند که مرگ رسول خدا(ص) را به سبب خوراندن زهر توسط زنان آن حضرت در روز‌های پایانی عمر ایشان بوده است.
وی افزود: بنابراین حتی برفرض این که پیامبر اکرم(ص) توسط غذای زن یهودی مسموم شده باشد، آن زهر عمل نکرده و تأثیری نداشته است اما آن زهری که منجر به مرگ پیامبر اکرم(ص) بوده است، به سبب زهری بوده که توسط همسران در دهان ایشان ریخته شده است.
منبع: خبرگزاری رسا