تقدیم به یگانه منجی عالم بشریت

مهر جهانتاب

از طلعت زیبای تو گر پرده  برافتد

ماه، از نظر مردم صاحب نظر افتد

گر پیش رخت گل بزند لاف نكویی

از شاخه به یك جنبش باد سحر افتد!

در باده ی عشق تو ندانم چه اثرهاست؟

كز خویش هرآن كس كه خورد بی خبر افتد!

با پای هوس هركه ره عشق تو پوید

با هر قدمی، مرحله ای دورتر افتد

ای حجّت ثانی عشر! ای مهر جهانتاب!

از طلعت زیبای تو كی پرده برافتد؟

گر دیدن روی تو به مرگست میسّر

با شوق دهم جان، كه به رویت نظر افتد

از فخر زنم طعنه برافلاك، چو گردی

از رهگذرت بر منِ بی پا و سر افتد

پُر مَظلمه شد دهر، بیا تا شجرعدل

در سایه ی جان پرور تو، بارور افتد

گرقوْتِ دلِ منتظران خون جگر شد

غم نیست، چو وصل تو به خون جگر افتد!

ای منتقم خون شهیدان ره حق!

مپسند كه خونهای مقدّس، هدر افتد!

گویند: دعای سحری راست اثرها

لطفی كه دعاهای (وفا) كارگر افتد

محمود شریف صادقی(وفا)

باغ سبز غزل

دلم زهجر تو، در اضطرب می افتد

بسان زلف تو در پیچ و تاب می افتد!

شبی كه بی توام ای ماه انجمن آرا

دلم زهجر تو، از صبر و تاب می افتد

تو آن مَهی كه اگر مهر رخ بر افروزی

زچشم اهل نظر، آفتاب می افتد

تو آن گلی ، كه ز پاكی طراوتی داری

كه گل به پیش تو از رنگ و آب می افتد

به یاد روی تو ای گل، عبورخاطر من

به باغ سبز غزلهای ناب می افتد

اگر به گوشه ی چشمی نظر كنی ای دوست

دعای خسته دلان مستجاب می افتد

سید مهدی حسینی