تربیت فرزند با صلح و آرامش
بسیاری از والدین درباره مفهوم صلح طلبی دچار اشتباه میشوند. آنها گمان میکنند اگر تنبیه و مجازات را برای کودکشان متوقف کنند این به معنای آن است که به کودک اجازه بدهند هر کاری را که دلش میخواهد انجام بدهد. اما این برداشت در واقع یعنی شما به عنوان یک والد خود را به دو انتخاب سهل انگاری یا سختگیری محدود کنید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : جمعه 1396/08/26 ساعت 14:26
به کودکتان میگویید «اکنون وقت خواب است» اما او از رفتن به رختخواب امتناع میکند. انتخاب شما چیست؟ اگر او را تنبیه یا تهدید کنید این به معنای آن است که رابطه خود با کودک را خراب کنید و هر شب بر سر مسئله خوابیدن با هم تنش داشته باشید. اگر او را رها کنید، این به معنای بیمسئولیتی شماست.
چون کودک در نهایت حد و مرزها را نمیآموزد. اما چه اتفاقی میافتد اگر محدودیتها را با همدلی و همراهی مشخص کنید؟ مثلا به کودک بگویید «می دانم برایت سخت است اما دیگر وقت خواب است»، «حق داری که میخواهی بیشتر تلویزیون ببینی اما ما چارهای نداریم و شبها باید بخوابیم».
والدین صلح دوست، ممکن است با فرزندشان مخالفتهایی داشته باشد. تنش و نزاع بخشی از هر نوع رابطهای است. فرزند شما بسیاری از چیزها را در همین مخالفتها و درگیریهای کوچک میآموزد. برای کودک دشوار است که حد و مرزها را بیاموزد اما این چیزی است که والدین باید آن را تعیین کنند و رسم و پایبندی به آنرا به کودک بیاموزند. در نتیجه این عجیب نیست که به عنوان والد صلح طلب گاهی با فرزندتان درگیر شوید. مهم این است که راه تعامل درست برای رسیدن به یک توافق عادلانه را بلد باشید.
علاوه بر این شما به عنوان یک والد صلح طلب باید کنترل زیادی روی احساسات خود داشته باشید. این چیزی است که به شما کمک میکند در ایجاد محدودیتها موفق شوید.
در این صورت میتوانید یک خانواده صلح طلب را بیافرینید. بدون شک فرزندتان نیز از شما پیروی خواهد کرد. او نیز یاد میگیرد احساساتش را کنترل کند و رفتارهای پذیرفته شده داشته باشد.
گاهی فرزندتان دوست دارد کاری را که دوست دارد انجام بدهد و بر آن اصرار میکند. در بعضی از موارد شما با خواسته فرزندتان مخالفتی ندارید چون مشکلی برای عدم موافقت وجود ندارد مثل وقتی که او در ساحل دریا دوست دارد شنبازی کند. اما در مواردی شما با او کنار میآیید مثلا وقتی که فرزندتان دوست دارد با کمی شن در اتاقش بازی کند.
در مواردی هم او بر کاری اصرار میکند که مخالف خواسته شماست اما شما باز هم به او اجازه میدهید که این کار را انجام بدهد تا تجربه جدیدی به دست بیاورد مثل وقتی که او میخواهد در آشپزخانه شنبازی میکند. اما در مورد دیگری شما با او کنار میآیید چون انرژی جنگیدن ندارید. مثل زمانی که ترجیح میدهید کمترین بحث را با او بکنید تا در موارد جدیتری انرژی مقابله با خواستههای نامعقول را داشته باشید.
هنر یک والد صلحجو این است که بداند چه زمانی باید در مقابل خواسته کودک بایستد و چه زمانی باید به اوفرصت پیروی از خواستههایش را بدهد.
والد صلحجو آرام است
وقتی با فرزندتان بر سر موضوعی دچار تنش میشوید کنترل کودک دشوار میشود. این مساله باعث میشود شما هم از کوره در بروید. اگر بدانید چگونه باید خشمتان را کنترل کنید بدون شک میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا از تنشها بکاهد. کمی نفس عمیق بکشید و سعی کنید طرز فکرتان را نسبت به مساله تغییر بدهید. همیشه به خودتان یادآوری کنید که او یک کودک است و این شما هستید که باید راه کنترل احساسات و شرایط را بلد باشید.
همدل باشید
اگر فرزندتان احساس کند شما او را درک میکنید محدودیتهای شما را بهتر میفهمد. شما باید همدل باشید و طوری رفتار کنید و حرف بزنید که کودک احساس کند درک متقابلی از مساله دارید.
ارتباط خود را حفظ کنید
اگر فرزندتان دائما با شما مخالفت میکند این نشان میدهد که رابطه والد ـ فرزندی شما نیاز به توجه دارد. به احتمال زیادشما زمان کافی را با فرزندتان سپری نمیکنید و یا کیفیت رابطه خوب نیست. حفظ رابطه همیشه به این معنی نیست که با او کتاب بخوانید یا آشپزی کنید. کودک باید عشق و علاقه را از رابطه دریافت کند. اینکه کودک بفهمد شما او را دوست دارید باعث میشود شما را به عنوان حامی خود قبول کند و پذیرای حرفهای شما باشد.
به تنبیه دو بار فکر کنید
اگر در یک بحث و درگیری با فرزندتان دست او را میکشید یا هلش میدهید احتمال اینکه کودک با شما همکاری کند کمتر میشود چون او شما را در کنار خود احساس نمیکند. همچنین او برای دفاع از خودش آماده میشود و فرصت شناخت دلایل منطقی محدودیتها را پیدا نمیکند. وقتی کودک همیشه با اجبار و زور باید و نبایدها را شناخته است در اینصورت هر بار باید با زور و اجبار پیش بروید.
راهحل برد ـ برد را پیدا کنید
کودک نباید از قفسه کتابخانه بالا برود. اما شما میتوانید یک چهارپایه برای او بخرید. در بسیاری از موارد اگر فقط به جای مخالفت کردن به دلایل اصلی نگرانیتان توجه کنید میتوانید یک راه حل برد ـ برد پیدا کنید.
این کار باعث میشود شما قهرمان فرزندتان باشید. او شما را در کنار خود احساس خواهد کرد و از شما به عنوان کسی که برای خواستههایش تلاش میکند یاد خواهد کرد.
در مواردی که راه حل برد ـ برد پیدا نمیکنید باید به او کمک کنید تا در تنشها با احساساتش کنار بیاید. محدودیتها باید واضح باشند و او باید آنها را بشناسد. اما شناخت محدودیتها نباید بیتوجه به احساسات عمیق کودک باشند. اگر همدل باشید و کودک شما را پناه خود بداند، محدودیتها قابل فهم خواهند بود.
گاهی احساس میکنید فرزندتان با محدودیتها طوری رفتار میکند که گویی دنیا به پایان رسیده و این مساله باعث تنشهای بیشتری در رابطه میشود. یادتان باشد که او مثل شما به دنیا نگاه نمیکند.این مساله را درک کنید و با او همدل باشید، حتی اگر کودک از خود شما عصبانی است.
مسئول بودن به معنای آن است که باید رهبر باشید نه یک دیکتاتور. یک رهبر به دیگران توجه میکند، نیازها را درنظر میگیرد و از همه محافظت میکند. شما مسئول زندگی روزمره کودک هستید اما مسئولیت بزرگتر تربیت کودکی سالم است پس به جای اینکه یک دیکتاتور باشید یک مربی و رهبر باشید.
منبع :اطلاعات