تبیان، دستیار زندگی

اقتصاد در دامی به نام دامپینگ

پدیده هایی همانند دامپینگ در حوزه اقتصادی مشکلاتی را به وجود می آورد در نتیجه باید راهکارهای مناسب را برای مقابله با آن اتخاذ نمود.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : مجید سعیدی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
دامپینگ
رونق اقتصادی در دنیای امروزی نیازمند به کارگیری معیارهای متفاوتی است که اگر می خواهیم این بخش مهم کشور را به سمت توسعه پایدار ببریم باید با استفاده از راهکارهای درست برای مقابله با تهدیدات بالقوه که با اشکال مختلفی نمایان می شوند به مبارزه بپردازیم. اگرچه این مبارزه اندکی سخت و نفس گیر است اما اگر بدنبال خروج از وابستگی، تحقق تمام قد اقتصادی مقاومتی، روند مطلوب توسعه، توزیع عادلانه ثروت و در نهایت رسیدن به عدالت اجتماعی هستیم، چاره ای جز مقابله با آسیب های وارده بر پیکر اقتصاد نخواهیم داشت.
بکارگیری سیاست های ظالمانه در قبال مواضع بر حق نظام جمهوری اسلامی در چند دهه اخیر همواره همراه انقلاب بوده و ادامه دارد به تعبیری کشورهای غربی و متحدانش از گذشته تاکنون با اعمال شیوه های مختلف سعی در تحمیل فشار بر مواضع سیاسی داشته و برای این منظور از روش های مختلف به منظور فلج نمودن اقتصاد ایران استفاده می نمایند.
بحث تحریم های ظالمانه، کارشکنی های صورت گرفته بعد از توافق هسته ای و در نهایت استفاده از ترفند دامپینگ همه و همه برای اعمال فشار بیشتر بر اقتصاد کشور و وارد نمودن جراحت بر پیکره آن است. امروز می خواهیم در خصوص مسئله دامپینگ صحبت کنیم و از مشکلاتی که این پدیده برای اقتصاد به وجود می آورد، بگوییم اگر می خواهید در این رابطه بیشتر بدانید ما را همراهی کنید.

دامی تازه در کمین ضربه به زیر ساخت های اقتصادی

کارشناسان حوزه اقتصادی معتقدند که پدیده های نو ظهور همانند دامپینگ، از این امر به عنوان ترفندی برای قرار دادن اقتصاد در دام افزایش واردات و عدم توجه به تولید داخلی یاد می کنند تا جایی که یک حوزه سرزمینی را آنقدر تحت تأثیر خود قرار می دهد تا مسئله اشتغال زایی را فراموش و صرفأ تبدیل به یک وارد کننده می شود که این امر از نظر معیارهای توسعه ای برای اقتصاد مضرر محسوب شده و مشکلات مختلفی را برای آن به وجود می آورد. 

اگر استعداد تولید یک کالا در داخل وجود دارد باید با ارائه مشوق‌هایی همانند تسهیلات بلندمدت با سودکم، کاهش مالیات واحدهای تولیدی و بازسازی بخش‌های فرسوده صنایع به منظور بهبود روند تولید و افزایش اشتغال گام‌های مثبتی برداشته شود.

دامپینگ پدیده است که در آن کالا با قیمتی پایین تر از میزان هزینه برای تولید آن در بازار رقیب عرضه می شود، به عبارتی دیگر بهای یک کالا یا خدمات عرصه شده در یک حوزه جغرافیایی آنقدر کم است که مشوقی برای تولید آن در داخل وجود نداشته باشد و سه نوع دائمی، مخرب و تصادفی دارد. اگر دامپینگ در نوع اول آن یعنی دائمی باشد به عبارتی در فروش یک کالا در دخل انحصار وجود دارد همانند بخش خودرو سازی اما زمانی کشور رقیب کالایی را با بهای کمتر یا برابر هزینه تمام شده تولید آن در بازار مان عرضه کند این امر را دامپینگ حالت ویرانگر می گویند که بیشتر بحث امروز ما در این محدوده است چراکه بیشتر محصولاتی از قبیل پوشاک ، تجهیزات الکترونیکی و... به دلایل مختلف از جمله قاچاق  وارد بازار اقتصادی کشور شده و آثار مخربی را بر این حوزه می گذارند.
اقتصاد ما در دام دامپینگ کالاهایی است که از کشور چین بدون کنترل مناسب وارد می شوند، قرار گرفته به نحوی که بخش تولیدی و اشتغال را با مشکلات گسترده ای روبرو ساخته است. به دلیل آنکه مشوقی برای تولید ملی وجود ندارد گستره این دام روز به روز بیشتر و بیشتر خواهد شد. علاوه بر چین، با سیاست های مغرضانه نیز برخی از کشورها همانند عربستان حوزه نفوذ خود را با این ترفند در بازار اقتصاد نفتی ایران (به عنوان مثال در محصولات پتروشیمی) افزایش داده و سعی در وارد نمودن ضربه به سیاست ها و صنعت کشور را دارند.
از آنجایی که از بین بردن این مسئله با توجه به پراکندگی آن کار راحتی نیست و به یک باره نمی توان با آن به مقابله پرداخت در نتیجه برای خشکاندن ریشه دامپینگ ، باید از راهکارهای کنترلی مناسب استفاده کرد تا آسیب پذیری در حوزه اقتصادی افزایش نیابد و اشتغال و امید به این عرصه باز گردد. اما دامپینگ تصادفی غالبأ به صورت فصلی نمایان و معمولأ برای کالاهای فاسد شدنی همانند محصولات کشاورزی بکار گرفته می شود به عبارت دیگر مازاد مایحتاج داخل با قیمتی پایین تر از بازار داخلی رقیب وارد آن کشور شده و به صورت کوتاه مدت بر اقتصاد اثر گذار است. 

برای ضد دامپینگ چه باید کرد

بر هیچ کس پوشیده نیست که روی آوردن به بحث اقتصاد مقاومتی و توجه ویژه به معیارهای مقاوم سازی صنعت و در نهایت رسیدن به توسعه پایدار هر مانعی را از سر راه حوزه اقتصاد سیاسی، اجتماعی و... بر خواهد داشت، در نتیجه توجه به تولید ملی می تواند در حوزه ضد دامپینگ بسیار مناسب باشد. اگر استعداد تولید یک کالا در داخل وجود دارد باید با ارائه مشوق هایی همانند تسهیلات بلند مدت با سود کم، کاهش مالیات واحدهای تولیدی و بازسازی بخش های فرسوده صنایع به منظور بهبود روند تولید و افزایش اشتغال گام های مثبتی برداشته شود. همچنین لازم است تا واردات کالا حتی آنهایی که با مجوز رسمی صورت می گیرد با دقت بیشتر، کنترل و تا زمانی که نمونه مشابه آن در داخل وجود دارد، وارد نشوند.
انسداد مرز نیز برای کنترل قاچاق از اهمیت ویژه ای برخوردار است، از طرفی اعمال تعرفه های مناسب و در برخی موارد با روند صعودی نیز می تواند از سیاست‌های ضد دامپینگی باشد. البته باید گفت که وجود دامپینگ می تواند موجب بهبود روند صنعتی سازی، استفاده از راهکارهای نوآورانه و در نهایت رقابتی شدن بازار شود اما راهکارهای صحیح مقابله با آن باید مد نظر قرار بگیرد.