
در این مقاله در مورد سوزن دوزی، هنر زن های بلوچ ارائه شده است ،
سوزن دوزی، هنر زن های بلوچ
: سوزن دوزی، هنر زن های بلوچ
: سوزن دوزی زن های بلوچ
سوزن دوزی یکی از زیباترین هنر های دستی زنان ایرانی است که خصوصا در منطقه سیستان و بلوچستان، توسط زنان هنرمند بلوچی برای زینت دادن به پارچه ها استفاده میشود. این هنر زیبا با ترسیم نقش هایی هنرمندانه با سوزن روی پارچه های ساده انجام میشود. لین هنر زنان بلوچی براستی قابل ستایش است.
به گزارش : سوزن دوزی یا نخ دوزی یا گل دوزی یکی از روش های دیرینه آرایش جامه است، که خصوصا در میان زنان بلوچ هنری رایج است. در این نوشتار میتوانید با ویژگی های منحصر به فرد این روش رودوزی در هنرهای دستی ایران زمین آشنا شوید.
در غرب ایران، قطعاتی از منسوجات سوزن دوزی شده با نقش های پیچیده که تاریخ ساخت آن ها به شش هزار سال پیش از میلاد مسیح می رسد، پیدا شده است.
دست دوخته ها به جز جنبه تزیینی و شناسنامه ای، در بعضی اوقات به خاطر عقاید مذهبی بر روی کلاه یا پوشاک جلوه گری می کرده است. در قبل از اسلام به جز جنبه تزیینی، جنبه طلسم گونه آن نیز مطرح بوده است. در بیش تر نقاشی ها یا نقش برجسته ها، طرح هایی بر روی لباس ها منقوش شده است. جامه های روی نقش برجسته های پیش از اسلام حکایت از رواج سوزن دوزی در آن زمان دارد.
سوزن دوزی بلوچ هنر ظریف و پر سابقه ای است، که هیچ کس به درستی نمی داند از چه زمانی در ایران رواج یافته است و در کتب تاریخی کم تر از آن یاد شده است. با این وجود می توان گفت کار بلوچ دوزی که همان گل ابریشم دوخته بر پارچه هاست و در دوره ای با صنعت تولید ابریشم رابطه داشته است.
در کتاب آخرین ماموریت، نوشته مغرالدین مهدی، راجع به سوزن دوزی آمده: یکی از صنایع که در حد خود بسیار زیبا و ارزنده است، صنعت دوزندگی و دست دوزی جلیقه و لباس زنانه است. مانند ترمه، دست دوزی می نمایند و با نهایت زیبایی و با ابریشمی که با رنگ های طبیعی رنگ کرده اند و رنگش ثابت است و هیچ وقت از بین نمی رود، نخ دوزی می کنند. صدها مربع و مستطیل و لوزی می دوزند، یک اندازه که اگر با پرگاری دقیق اندازه گیری کنند سرمویی تفاوت ندارد.
پیشینه سوزن دوزی
سوزن دوزی این هنر پرجذبه را نمی توان به زمان خاصی اختصاص داد اما اگر بخواهیم زمان به فعلیت رسیدن آن را بررسی کنیم شاید در حدود 100 یا 200 سال پیش از ظهور اسلام و آمدن اسلام به ایران مربوط باشد که قومی به نام اسلاوها به ناحیه ای از بلوچستان آمده و در آنجا سکنی گزیدند.
این گروه از اسلاوها از طریق جاده ابریشم به این منطقه آمده بودند (این منطقه در حال حاضر جز خاک پاکستان است و در مرز افغانستان و پاکستان قرار دارد). این ناحیه را که این گروه برای سکونت خویش برگزیده بودند به علت اینکه مسیحی بودند و آئین اسلام را قبول نداشتند کافرستان می گفتند که این قوم پرورش کرم ابریشم و به دست آوردن نخ از پیله های ابریشم و استفاده از آن را در پارچه بافی و سوزن دوزی به زنان بلوچ آموختند.
به همین سبب بلوچستان، این خطه گسترده و خشک با مردمان سختکوش و خستگی ناپذیرش خاستگاه یکی از ظریف ترین هنرهای دستی ایران است.
منبع: مقاله جهانگردی.کتاب اطلاعات توریستی کشورهای جهان.سایت کارناوال