چگونه التهاب در مغز گسترش می یابد؟
پس از یک آسیب ضربه ای مغز، التهاب می تواند به سرتاسر مغز گسترش یابد و موجب آسیب طولانی مدت شود. اکنون در یک مطالعه جدید که روی موش ها انجام شده، محققان راهی را شناسایی کرده اند که نشان می دهد چگونه التهاب گسترش پیدا می کند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1396/08/24
زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
به گزارش بیگ بنگ، به نظر می رسد که التهاب با آزاد شدن کیسه های کوچک مملو از مواد شیمایی التهابی از سلول های ایمنی در مغز گسترش می یابد. طبق مطالعه ای، این کیسه ها که ریز ذرات هم نامیده می شوند می توانند سرتاسر مغز گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد التهاب در نقطه ای دور تر از محل اصلی آسیب شوند. این مطالعه از نوع اثبات مفهوم است و تحقیقات بیشتری برای درک نقش این ریز ذرات در مغز و همچنین تعیین این موضوع که آیا روی انسان ها همان تاثیر را خواهد داشت لازم است.
دکتر آلن فیدن نورولوژیست و پروفسور هوشبری دانشکده پزشکی مریلند می گوید: «مطالعه ی انسان ها با استفاده از اسکن مغز نشان داده، التهاب نه تنها قادر است به دنبال یک آسیب در مغز گسترش یابد حتی می تواند به مکان هایی دورتر از جایی که جراحت رخ داده، منتشر شود. مطالعات دیگر در جریان کالبد شکافی بیمارانی که از ناحیه سر آسیب دیده بودند و سال ها بعد به دلایلی دیگر مرده بودند در سرتاسر مغزشان التهاب مزمن نشان می دادند. اما سوال این بود: التهاب چگونه به نواحی دیگر رسیده بود؟ مطالعات جدید می توانند آن را توضیح دهند.»
در این مطالعه فیدن و تیمش ریز ذرات، در موش ها را مورد بررسی قرار دادند. محققان در آغاز نشان دادند که سطوح ریز ذرات در خون موش ها بعد از آسیب های مغزی تروماتیک افزایش می یابد. تمام ریز ذرات “شناسه هایی” داشتند که نشان می داد از چه نوع سلولی آمده اند. در این مورد ریز ذرات از سلول های ایمنی در مغز آمده بودند. در مرحله ی بعد محققان به تاثیرات ریز ذرات روی سلول های ایمنی در مغز که میکروگلیاها هستند پرداختند.
در یک تجربۀ آزمایشگاهی محققان ریز ذرات را از مغز آسیب دیده ی موش گرفتند و در یک پتری دیش (ظرفی بشقاب مانند از جنس شیشه یا پلاستیک با عمق کم و در دار که زیست شناسان از آن برای کشت سلول یا خزه‌های ریز استفاده می‌کنند) حاوی سلول های میکروگلیای نرمال قرار دادند. سپس محققان دریافتند که ریز ذرات میکروگلیا ها را فعال می کنند و آنها را وادار می کنند که ریز ذرات خود را آزاد کنند.
در نهایت محققان ریز ذرات را به مغز موش های زندۀ سالم تزریق کردند و متوجه شدند که آنها موجب التهاب در نزدیکی ناحیه ی تزریق و نواحی دیگر در مغز می شوند. روی هم رفته آزمایش ها نشان می دهند که ریز ذرات از سلول های میکروگلیا بعد از یک جراحت مغزی آزاد می شوند و این ریز ذرات می توانند در سرتاسر مغز حرکت کنند و در طی مسیر میکروگلیا های بیشتری را فعال کنند.
فیدن می گوید: محققان به دنبال یک راه متفاوت هستند که چگونه التهاب در مغز بعد از بیماری یا آسیب های مختلف پخش می شود. و این یافته ها می توانند پیامدهای عمده ای برای تحقیقات آینده داشته باشند. به عنوان مثال دانشمندان می توانند ریز ذرات را از خون مردم از نقاط مختلف بعد از یک ضربه به سر جمع آوری کنند و ببیند آیا می توانند از آن به عنوان یک نشانگر زیستی برای ارزیابی شدت آسیب استفاده کنند.
فیدن اضافه می کند:« ریز ذرات به اندازه ی کافی کوچک هستند که بتوانند از سد خونی مغزی عبور کنند، بنابراین آن ها می توانند از خون به مغز و از مغز به خون بروند. علاوه بر این ریز ذرات می توانند اهداف دارویی باشند. یک نکته ی قابل توجه این است که که آیا می توان آنها را مورد هدف قرار داد و از اینکه بتوانند دیگر سلول های ایمنی را فعال کنند جلوگیری کرد.
منبع: bigbangpage
دکتر آلن فیدن نورولوژیست و پروفسور هوشبری دانشکده پزشکی مریلند می گوید: «مطالعه ی انسان ها با استفاده از اسکن مغز نشان داده، التهاب نه تنها قادر است به دنبال یک آسیب در مغز گسترش یابد حتی می تواند به مکان هایی دورتر از جایی که جراحت رخ داده، منتشر شود. مطالعات دیگر در جریان کالبد شکافی بیمارانی که از ناحیه سر آسیب دیده بودند و سال ها بعد به دلایلی دیگر مرده بودند در سرتاسر مغزشان التهاب مزمن نشان می دادند. اما سوال این بود: التهاب چگونه به نواحی دیگر رسیده بود؟ مطالعات جدید می توانند آن را توضیح دهند.»
در این مطالعه فیدن و تیمش ریز ذرات، در موش ها را مورد بررسی قرار دادند. محققان در آغاز نشان دادند که سطوح ریز ذرات در خون موش ها بعد از آسیب های مغزی تروماتیک افزایش می یابد. تمام ریز ذرات “شناسه هایی” داشتند که نشان می داد از چه نوع سلولی آمده اند. در این مورد ریز ذرات از سلول های ایمنی در مغز آمده بودند. در مرحله ی بعد محققان به تاثیرات ریز ذرات روی سلول های ایمنی در مغز که میکروگلیاها هستند پرداختند.
در یک تجربۀ آزمایشگاهی محققان ریز ذرات را از مغز آسیب دیده ی موش گرفتند و در یک پتری دیش (ظرفی بشقاب مانند از جنس شیشه یا پلاستیک با عمق کم و در دار که زیست شناسان از آن برای کشت سلول یا خزه‌های ریز استفاده می‌کنند) حاوی سلول های میکروگلیای نرمال قرار دادند. سپس محققان دریافتند که ریز ذرات میکروگلیا ها را فعال می کنند و آنها را وادار می کنند که ریز ذرات خود را آزاد کنند.
فیدن می گوید: محققان به دنبال یک راه متفاوت هستند که چگونه التهاب در مغز بعد از بیماری یا آسیب های مختلف پخش می شود. و این یافته ها می توانند پیامدهای عمده ای برای تحقیقات آینده داشته باشند. به عنوان مثال دانشمندان می توانند ریز ذرات را از خون مردم از نقاط مختلف بعد از یک ضربه به سر جمع آوری کنند و ببیند آیا می توانند از آن به عنوان یک نشانگر زیستی برای ارزیابی شدت آسیب استفاده کنند.
فیدن اضافه می کند:« ریز ذرات به اندازه ی کافی کوچک هستند که بتوانند از سد خونی مغزی عبور کنند، بنابراین آن ها می توانند از خون به مغز و از مغز به خون بروند. علاوه بر این ریز ذرات می توانند اهداف دارویی باشند. یک نکته ی قابل توجه این است که که آیا می توان آنها را مورد هدف قرار داد و از اینکه بتوانند دیگر سلول های ایمنی را فعال کنند جلوگیری کرد.
منبع: bigbangpage
