خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

وَ مِنْ دُعاء لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
        
اللَّهُمَّ صُنْ وَجْهى بِالْیَسارِ، وَ لاتَبْذُلْ جاهى بِالاِْقْتارِ، فَاَسْتَرْزِقَ
        
طالِبى رِزْقِكَ، وَ اَسْتَعْطِفَ شِرارَ خَلْقِكَ، وَ اُبْتَلى بِحَمْدِ مَنْ
        
اَعْطانى، وَ اُفْتَتَنَ بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنى، وَ اَنْتَ مِنْ وَراءِ ذلِكَ كُلِّهِ وَلِىُّ
        
الاِْعْطاءِ وَ الْمَنْع ِ «اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْء قَدیرٌ».
        
***
    ترجمه:
   
از دعاهاى آن حضرت است:
                
بار خدایا! آبرویم را به بى نیازى حفظ فرما، و حرمتم را به تنگدستى نشكن، تا از آنان كه روزى
        
تو را خواهند روزى خواهم، و از شرار مردم خواستار عطوفت باشم، و به ثناى كسى كه به من ببخشاید
        
دچار آیم، و به بدگویى آن كه از بخشیدن به من دریغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى این همه،
        
اختیـاردار بخشش و منـعى، چـه اینـكه بـر هـر چیـز تـوانـایـى.
        
نهج البلاغه، فرازی از خطبه 216  

---