نقشه ساواك برای ترور امام خمینی
ترور امام
پاییز سال 1357 سپهبد ناصر مقدم رئیس ساواك از طرح مشترك این سازمان و سازمان اطلاعاتی فرانسه برای ترور امام خمینی در زمانی كه ایشان در پاریس بسر میبردند، پرده برداشت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1396/08/06
یکی از مأموران سابق دستگاه امنیتی اسرائیل در مرکز مطالعات امنیتی تلآویو فاش کرده که شاپور بختیار، درخواست ترور امام خمینی را با موساد طرح کرده بوده است.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت، «یوسی آلفر» در نشستی که در این مرکز بوده، مدعی شده که بختیار در ژانویه ۱۹۷۹ (دی و بهمن ۱۳۵۷) از مأموران موساد که در تهران مستقر بودهاند، درخواست کرده که امام خمینی را به قتل برسانند.
بر اساس گفتههای آلفر، امام خمینی در هنگام ارسال این درخواست به «الیتسر تسافریر» عامل موساد در تهران، هنوز در نوفللوشاتو پاریس مستقر بودهاند.
آلفر گفته: «ییتژاک هوفی (مدیر وقت موساد) در همان ابتدای جلسه با تسافریر به وی گفت که بر اساس اصول اخلاقی، حمایت از این درخواست برای موساد امکانپذیر نیست ولی باز هم باید نظرات حضار را شنید.»
مأمور سابق موساد که حالا سالخورده شده، به اظهارنظر خود در آن زمان هم اشاره کرده و گفته: «من هم به سران موساد گفتم که حمایت از این درخواست برای من مشکل است زیرا ما هنوز چیزی از شخصیت (امام) خمینی نمیدانیم.»
یوسی آلفر در میان صهیونیستهای پیر و جوان حاضر در مرکز مطالعات امنیتی تلآویو به نظر امروز خود در خصوص رد آن درخواست هم پرداخته و گفته: «الان تأسف میخورم که چرا از آن درخواست حمایت نکردیم.»از 14 مهر 1357 كه امام خمینی(ره) با ورود به پاریس مرحله تازهای از هجرت 14 ساله خود را آغاز كرد، دائماً تحت فشار ساواك بوده و تیمسار مقدم آخرین رئیس ساواك نهایت كوشش خود را برای محدود كردن امام در فرانسه به كاربست. این كوشش از طریق فشار ساواك بر سازمان اطلاعاتی فرانسه صورت گرفت. در آن زمان ساواك به دستور شاه ماهانه كمكهای مالی قابل توجهی را دراختیار سرویس اطلاعاتی فرانسه قرار میداد. فرانسویها بر روی این كمكها خیلی حساب باز كرده بودند به طوری كه وقتی در 29 شهریور 1357 شاه به منظور واداشتن دولت فرانسه به فشار بر مطبوعات آن كشور برای سانسور رویدادهای انقلاب، دستور قطع كمكها را صادر كرد، بلافاصله «كنت دومرانش» رئیس سازمان اطلاعاتی فرانسه در 31 شهریور به تهران آمد و توانست شاه را از اجرای این تصمیم منصرف سازد. كمكهای نقدی ساواك به سازمان اطلاعاتی فرانسه از نظر رژیم شاه اهرم مناسبی برای واداشتن فرانسویها به تمكین از منویات حكومت پهلوی بود.
امام خمینی روز چهاردهم مهر وارد پاریس شدند و دو روز بعد در منزل یكی از ایرانیان در نوفللوشاتو (حومه پاریس) مستقر شدند.
مأمورین كاخ الیزه نظر رئیسجمهور فرانسه را مبنی بر اجتناب از هرگونه فعالیت سیاسی به امام ابلاغ كردند. ایشان نیز در واكنشی تند تصریح كرده بود كه اینگونه محدودیتها خلاف ادعای دمكراسی است و اگر او ناگزیر شود تا از این فرودگاه به آن فرودگاه و از این كشور به آن كشور برود باز دست از هدفهایش نخواهد كشید.
دو روز پس از ورود امام خمینی به پاریس یعنی در 16 مهر اداره كل سوم ساواك (اداره امنیت داخلی) نیازهای اطلاعاتی خود را در 9 بند به اطلاع سرویس اطلاعاتی فرانسه رساند. این 9 بند عبارت بود از:
1ـ مرتبطین و كسانی كه با امام خمینی دیدار و گفت و گوهای دائم و همیشگی دارند و به نفع ایشان فعالیت میكنند، چه كسانی هستند.
2ـ چه كسانی تاكنون با ایشان ملاقات كرده و یا بعداً به ملاقات ایشان خواهند رفت.
3ـ غیر ایرانیانی كه با ایشان ملاقات میكنند چه كسانی هستند.
4ـ از مقامات سیاسی و رسمی چه كسانی به ملاقات ایشان میروند و كدامیك از نشریات و خبرنگاران خارجی با ایشان ملاقات و مصاحبه میكنند.
5ـ علاوه بر ایشان و فرزندشان سیداحمد خمینی، چه كسان دیگری نزد ایشان در نوفللوشاتو سكونت دارند.
6ـ چه ارتباطی میتواند میان ربوده شدن امام موسی صدر و مسكن گزیدن امام خمینی در پاریس وجود داشته باشد.
7ـ شماره تلفنهایی كه اطرافیان ایشان با آن تماس میگیرند، تحت كنترل قرار گرفته و محتوای آن ثبت و ضبط شود.
8ـ آیتالله امام خمینی و همراهانشان تا چه مدت در فرانسه باقی خواهند ماند، و نهایتاً اینكه
9ـ تاریخ دقیق حركت ایشان از فرانسه و مقصد بعدی ایشان به كجا خواهد بود.
فرانسویها نیز در چهارچوب همكاریهای خود با ساواك از روز دوشنبه 17 مهر 1357 شنود تلفنی برخی از فعالین سیاسی ایران مقیم فرانسه را آغاز كرد.
روز پنجشنبه 20 مهر تیمسار كاوه معاون اطلاعات خارجی ساواك و دو تن از همكارانش وارد پاریس شدند. آنان در فرودگاه از جانب سرهنگ L.Lon رئیس واحد عملیاتی سرویس اطلاعاتی فرانسه و دو نفر از همكارانش مورد استقبال قرار گرفتند. تیمسار كاوه طی سه روز اقامت با همتای فرانسوی خود راجع به راههای كنترل هر چه بیشتر رفت و آمد امام، شناسائی ملاقاتكنندگان وی و نشانی خانهها و محلهای اقامت آنها تلفنهای آنان، موضوع حركت امام به طرف الجزایر، سوریه، لیبی و ... بحث و مذاكره به عمل آورد.
روز جمعه 21 مهر كنت دومرانش رئیس سازمان اطلاعاتی فرانسه به تیمسار كاوه كه به ملاقاتش رفته بود گفت «تصمیم به اخراج امام خمینی از پاریس گرفته بود». وی گفت: «این تصمیم قرار بود در 17 مهر عملی شود اما با مخالفت سفیر شاه در فرانسه روبرو شد» وی افزود «تصور سفیر این بود كه اقامت امام در فرانسه به علت تسهیلاتی كه این كشور فراهم ساخته، مفیدتر است تا عزیمت ایشان به كشوری كه این امكانات در آن موجود نباشد.»
(ژیسكاردستن رئیسجمهور فرانسه در خاطرات خود نوشته است كه دستور اخراج امام از فرانسه را صادر كرده بود. ولی در آخرین لحظهها نمایندگان سیاسی شاه كه در آن روزها در نهایت درماندگی قرار داشتنند خطرواكنش تند و غیرقابل كنترل مردم را گوشزد كرده و در مورد عواقب آن در ایران و اروپا از خود سلب مسئولیت كرده بودند).
«مرانش» سپس با طرح این ادعا كه «خمینی با تروریستهای فرانسه و ایتالیا ارتباط دارد» (عناصر اطلاعاتی فرانسه نیز چون همتایان ایرانی خود هر مخالفی را كمونیست مینامیدند) طرح ترور امام خمینی را پیشنهاد كرد. استدلال تیمسار كاوه جالب بود: او با اشاره به واكنش افكار عمومی در قبال قتل شیخاحمد كافی در یك سانحه اتومبیل، واهمه خود را از اینكه ترور امام اوضاع را به مراتب آشفتهتر خواهد كرد، بیان داشت. گزارش سفر تیمسار كاوه در 30 مهر ماه به اطلاع شاه رسید. در این گزارش پس از رؤیت شاه فقط ذكر شده بود « به شرفعرض ملوكانه رسید. ملاحظه فرمودند» به عبارت دیگر شاه دستور خاصی صادر نكرد و با استدلال كاوه موافق بود.
ملاقات مرانش با شاه
روز 17 آبان 1357 «مرانش» به تهران آمد و با شاه ملاقات كرد. وی در این ملاقات تلگرام مخصوص والری ژیسكاردستن رئیسجمهور فرانسه را به اطلاع شاه رساند. «مرانش» به شاه گفت: «رئیس سرویس فرانسه افتخار دارد به شرفعرض پیشگاه مبارك شاهانه برساند كه رئیسجمهور فرانسه همانطور كه خواسته شده بود موافقت نموده كه فشارهای لازم بر خمینی اعمال گردد. به موازات محدودیتهائی كه دولت فرانسه تحت فشار رژیم شاه برای امام خمینی ایجاد كرده بود، ساواك به طور جداگانه خود گامهائی را در این راستا برداشته بود. از جمله برای تقویت موقعیت رو به ضعف رژیم پهلوی، در مطبوعات و رسانههای گروهی فرانسه، مبالغ قابل توجهی در اختیار مدیران، سردبیران و نویسندگان این نشریات و روزنامهها قرار داد. مأموران ساواك در میان كسانی كه به ملاقات امام خمینی در نوفللوشاتو میرفتند نفوذ كرده و گزارشات، اخبار و اطلاعاتی درباره موقعیت ایشان و فعالیتهائی كه انجام میدادند، برای ساواك تهران ارسال میكردند. ساواك برای بدنام كردن امام خمینی شایع كرده بود كه وی به سرزمین كفر پناهنده شده است و گویا برخی از روحانیون و علمای میانهرو و متمایل به حكومت هم از این توطئه ساواك برای بدنام كردن ایشان استقبال كردند.اخباری هم وجود داشت كه نشان میداد ساواك برای جلوگیری از انتشار تصویرو صدای امام خمینی از طریق رادیو و تلویزیونهای فرانسه و دیگر كشورهای جهان، در دستگاههای گیرنده و فرستنده محل اقامت ایشان در نوفللوشاتو خرابكاریهایی میكرد. ساواك از نخستین روزهای حضور امام خمینی در پاریس، به مأموران خود در فرانسه دستور داده بود اسناد و مدارك موجود و قابل دسترس را (برای پیشگیری از حمله احتمالی مخالفان به سفارت و نمایندگی ساواك در فرانسه) معدوم كنند.
در آذر 1357، سپهبد ناصر مقدم طی ملاقاتی با شاه، پیشنهاد كرد توسط پزشكی از نیروهای ساواك كه در فرانسه اقامت دارد، امام خمینی با تزریق مواد سمی به قتل برسد، اما حاضران در جلسه، عواقب چنین اقدامی را برای رژیم پهلوی سخت خطرناك ارزیابی كردند و بدین ترتیب طرح مقدم مسكوت ماند.
ساواك به مراقبتهای خود از محل اقامت و فعالیتهای امام خمینی و اطرافیانش در نوفل لوشاتو ادامه داد و نیروهایی از آن درنزدیكی منزل ایشان در فرانسه خانهای اجاره كرده و به طور دائم آمد و شدهای این منطقه را تحت كنترل داشتند. ساواك درباره روابط، ارتباطات و آمد و شدهای اطرافیان امام خمینی با مخالفان حكومت در داخل كشور نیز اطلاعات قابل توجهی در اختیار داشت و از طریق منابع نفوذی خود در میان مخالفان، به اطلاعات و اخبار فراوانی درباره مذاكرات، خواستها و محمولات و مراسلههای پستی و نظایر آن دست مییافت.
مراقبتهای ساواك بر ضد امام خمینی و اطرافیان ایشان در فرانسه تا هنگام حضورشان در این كشور ادامه داشت.
منابع: موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، تاریخ ایرانی