شرطی که برای قرض دهنده حرام و برای قرض گیرنده حلال است

 
هر شرطی ­که نفعی برای قرض دهنده ندارد (اگر چه مصلحت دارد)؛ مثل رهن، ضمانت، کفالت جایز است.

مثال: صد هزار تومان قرض می‌دهم، به شرط آنکه گرویی بگذاری یا ضامن بیاوری یا کسی کفیل شود  : جایز است.

 اگر مقرض مالی را قرض دهد و شرط کند جنسی را ارزان‌­تر به او بفروشد یا خانه‌­ای را به قیمت کمتر اجاره دهد، قرض ربوی است. اما اگر قرض کننده چیزی را به قیمت کمتر بفروشد یا اجاره دهد، به شرط اینکه خریدار مبلغ معینی به او قرض دهد، اشکال ندارد؛ یعنی بیع یا اجاره به شرط زیادی است.

شرط زیادی که به نفع مقرض است، حرام است. اما اگر به نفع قرض گیرنده باشد، اشکال ندارد؛ مانند اینکه یک میلیون قرض ­دهد به شرط اینکه قرض کننده هشتصد هزار تومان برگرداند.

منبع:

کانال فتاوای آیت الله خامنه ای