الزامات حماسه اقتصادی

 الزامات حماسه اقتصادی

بیش از یک قرن است که اقتصاد ایران، به لحاظ ساختاری اقتصادی وابسته به نفت است. به همین دلیل مشکلات امروز اقتصاد ایران همان مشکلات سالهای متمادی گذشته اقتصاد ایران است و با تغییر بدون هدف دولتمردان، حل نخواهد شد. کانون تحریمها هم، همان جایی است که نقطه ضعف بزرگ اقتصاد ایران است. با وجود تأکیدات مقام معظم رهبری در دو دهه گذشته، سیاستمداران ایران با چشم داشت به درآمدهای نفتی برای اداره ایران هیچگاه حاضر نشدند که از این منابع چشم پوشی کنند و با وجود درآمدهای نفتی، نظام شایسته سالارانه مدیریتی کشور در سطوح اجرایی و تقنینی در جایگاه واقعی خود به سر نمی برد. شاید اگر درآمدهای نفتی نبود بهترین متخصصین متعهدی انتخاب می شدند که با وجود ظرفیتهای بالای اقتصادی و نیروی انسانی ایران، به صورت بهینه، درآمد برای اقتصاد کشور ایجاد کنند و بصورت بهینه درآمدها را هزینه نمایند.
به عبارت دیگر اقتصاد پر ظرفیت ایران، دچار مشکلات نهادی جدی است که تا آنها اصلاح نشود، راه برای به جریان افتادن اقتصاد مقاومتی و جهادگران و حماسه سازان اقتصادی سخت است. اصلاح راه و برداشتن موانع، باید توسط دولتمردان سیاسی، اقتصادی و قوای مقننه و قضائیه متعهد و متخصص، بصورت جهادگونه و حماسه سازانه صورت گیرد تا جهادگران عرصه تولید و سازندگی و آحاد مردم نقش آفرینی حماسه سازانه خود را نشان دهند. ما می توانیم بدون تکیه بر نظام سلطه مشکلات نهادی خود را بر طرف نماییم. ملت ایران با انتخاب بهترین خط شکن در عرصه اجرایی، باید موانع پیش روی حماسه اقتصادی را بردارند. منتخب ملت باید آسیب شناسی مناسبی نسبت به وضعیت موجود داشته باشد و شجاعانه اقدام به رفع مشکلات نهادی نماید:
اما سؤال این است که ایران در حال حاضر با چه مشکلات اقتصادی روبه رو است؟
سؤال فوق، ساعت ها بحث می طلبد. اما به طور کلی پاسخ ها بشرح ذیل است:
یک: وابستگی بودجه جاری کشور به نفت؛
دو: نداشتن یک نقشه علمی منسجم و استراتژی مشخص برای هدایت اقتصاد کلان از طریق سیاستگذاری در دولت ها و روزمره بودن سیاست های مالی، پولی؛
سه: بالا بودن بازدهی در بخش های واسطه گری و بازرگانی نسبت به بخش های صنعتی و کشاورزی؛
چهار: عدم شناسایی و اهمیت به ظرفیت های موجود اقتصادی کشور که قابلیت دارد درآمدزایی بیشتری نسبت به نفت داشته باشد. مانند حوزه گردشگری، کشاورزی و انرژی های تجدی پذیر و... .
 پنج: عدم دخالت کارشناسان اقتصادی معتقد به اقتصاد اسلامی و اقتصاد نهادی در تصمیم گیری ها و سیاستگزاری های اقتصادی؛
شش: عدم اعتماد به آمار و اطلاعات ارائه شده از طرف دولت های گذشته و حال؛
هفت: افتادن سایه سیاست بر اقتصاد و سیاسی کاری برخی از اقتصاددانان و برخی از دولتمردان مؤثر؛
هشت: نداشتن دیپلماسی اقتصادی مشخص و غیر فعال بودن بسیاری از سفارتخانه ها از لحاظ اقتصادی؛
نه: عدم وجود فرهنگ کار و تلاش مولد در خانواده ها و جوانان؛
ده: بالا بودن نسبت مصرف به تولید همراه با بازدهی و بهره وری پایین کار؛
یازده: حاکمیت نگاه کوتاه مدت نسبت به نگاه بلندمدت در دولتمردان، مجلسیان و آحاد مردم؛
دوازده: مردمی نبودن اقتصاد؛
سیزده: وجود رانت های متعدد اقتصادی، سیاسی و حتی فرهنگی؛
چهارده: عدم ثبات اقتصادی در ابعاد مختلف مدیریتی - اجرایی و سیاستگذاری و...؛
 پانزده: وجود نقدینگی غیر مولد و عدم وجود نقدینگی مولد که در چند سال اخیر، کشور را با بی ثباتی شدید اقتصادی مواجه کرده است.

برای رهایی از مشکلات، چه راهکار هایی وجود دارد و وظیفه دولتمردان و نخبگان چیست؟

الف: شناسایی وضعیت موجود بلحاظ واقعی نسبت به شاخص های اقتصادی و ظرفیتهای بالقوه اقتصاد و اعتمادسازی به آمار و اطلاعات منتشر شده از طرف بانک مرکزی، مرکز آمار ایران و دولت؛
بک شناسایی تحقیقات موجود انجام گرفته و بکارگیری بهترین آنها در سطوح حوزوی و دانشگاهی در مورد اقتصاد ایران؛
ج: بکارگیری تیم مدیریت اقتصادی ماهر در کشور از صاحبنظران حوزه اقتصاد اسلامی- اقتصاد نهادی و اقتصاد انرژی و معتقدین به بانکداری واقعی اسلامی؛
د: اصلاح نظام آموزشی و پژوهشی اقتصاد در ایران و تربیت نیروی محقق و کارشناس و معتقد به بومی سازی سیاست های اقتصادی و تولید علم اقتصاد متناسب با جامعه مسلمین؛
ه: جایگزین کردن ظرفیت های بالقوه کشور بجای ظرفیت درآمدهای نفتی؛
و: تفکیک بانک مرکزی از دولت؛
ز: ثبات مدیریتی اقتصادی سیاسی؛
ح: فعال کردن سفارتخانه ها در معرفی ظرفیتهای اقتصادی ایران به جهان؛
ط: زمینه سازی برای بالارفتن بازدهی در بخش صنعت و کشاورزی نسبت به سایر بخش های اقتصادی با تزریق نقدینگی هدفمند و نیروی انسانی متخصص و متعهد به این بخش ها؛
ی: اصلاح قوانین موجود و اصلاح نظام بانکی غیر مولد به نظام بانکی مولد؛
ک: بهبود ارزش پول کشور با ثبات بازار ارز؛
ل: اصلاح رفتار اقتصادی مردم از طریق مکانیسم قیمت و آموزه های دینی و قوانین تشویقی و تنبیهی بصورت تؤمان؛
م: ارزش گذاری مشوقانه برای تولید ثروت توسط آحاد مختلف جامعه به غیر از دلالان و واسطه گران.

اولویت در مباحث و مشکلات اقتصادی با چه چیزهایی است؟

الف: ثبات اقتصادی سیاسی؛
ب: شناسایی وضعیت موجود؛
ج: اعتمادسازی بین دولت و سرمایه گذاران؛
د: اصلاح نظام بانکی و پولی؛
ه: اصلاح روند هدفمند کردن یارانه ها؛
و: جداشدن از نفت و مالیات محور شدن اقتصاد ایران از طریق تنوع مالیاتی؛
ز: محور قرار گرفتن بخش صنعت و کشاورزی بجای بخش واسطه گری و دلالی؛
ح: جمع آوری و اصلاح روند جریان نقدینگی به سمت تولید؛
ط: اصلاح نظام بودجه ریزی؛
ی: اصلاح الگوی رفتار مصرفی مردم، مخصوصا طبقات مرفه جامعه.

---

منبع : حوزه نت