تبیان، دستیار زندگی
بر روی دلم آثار كدورت احساس می كنم و روزی هفتاد بار برای رفع این كدورتها استغفار می كنم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تفاوت توبه بزرگان با توبه عوام «2»
توبه

پیامبر اکرم در هيچ مجلسی نمی نشست مگر آنكه بيست و پنج بار استغفار می كرد. می فرمود : «انه ليغان علی قلبی و انی لاستغفر الله كل يوم سبعين مرة» ( اينها چيست؟! اصلا ما چه می گوئيم وچه می فهميم؟! ) می گفت بر روی دلم آثار كدورت احساس می كنم و روزی هفتاد بار برای رفع اين كدورتها استغفار می كنم. آن كدورتها چيست؟ آن كدورتها برای ما آينه نيست، برای ما نورانيت است، برای اوكدورت است. او وقتی كه با ما حرف می زند ولو حرفش را برای خدا می زند، ولو خدا را در آينه وجود ما می بيند باز از نظر او اين كدورت است.

"ام سلمه" و ديگران گفته اند كه در يكی دو ماه مانده به وفات حضرت، ديديم كه هيچ جا بر نمی خاست و نمی نشست و عملی انجام نمی داد مگر اينكه می گفت: سبحان الله و استغفرالله ربی و اتوب اليه اين ديگر يك ذكر جديد بود. ام سلمه می گويد عرض كردم يا رسول الله چرا اينقدر اخيرا زياد استغفار می كنيد؟ فرمود: اين طور به من امر شده است. نعيت الی نفسی. بعد فهميديم كه آخرين سوره ای كه بر وجود مقدسش نازل شده سوره نصر است. اين سوره كه نازل شد پيغمبر اكرم احساس كرد كه اعلام مردن است، يعنی تو ديگر وقتت تمام شده است بايد بروی.

سوره مباركه اينست: «اذا جاء نصر الله و الفتح* و رأيت الناس يدخلون فی دين الله افواجا* فسبح بحمد ربك و استغفره انه كان توابا» (نصر/1-3) (اين قرآن چقدر لذيذ است! چقدر زيباست! آدم حظ می كند كه اينها را به زبان خودش جاری كند) ای پيغمبر! آنجا كه ياری پروردگار بيايد، آنجا كه ديگر ياريش آمد وترا بر مخالفين پيروز كرد، آنجا كه فتح شهر يعنی فتح مكه نصيب تو شد، پس از اينكه ديدی مردم فوج فوج به دين اسلام وارد می شوند «فسبح بحمد ربك»، پروردگار خودت راتسبيح و تمحيد كن و استغفار نما كه او توبه پذير است.

چه رابطه ای است ميان آن مقدمه و اين مؤخره؟ چرا پس از پيروزی و فتح و پس از اينكه مردم فوج فوج داخل اسلام می شوند، تسبيح كن؟ يعنی مأموريتت پايان يافت تمام شد. (اين آخرين سوره ای است كه بر پيغمبر اكرم نازل شده است، حتی از آيه : «اليوم اكملت لكم دينكم، امروز دین شما را برای شما کامل کردم» (مائده/3) و آيه «يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك، ای پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن» (مائده/67) كه درباره امام علی علیه السلام است هم ديرتر نازل شده است). تو ديگر وظيفه ات را انجام داده ای، پس تسبيح كن.

پيغمبر احساس كرد كه يعنی ديگر تمام شد، بعد از اين در فكر خود باش. اين بود كه تسبيج و استغفار می كرد. ولی ما بدبختها دلمان حكم همان ديوار قير اندود را دارد، هی گناه پشت سر گناه، هی معصيت پشت سر معصيت، و هيچگونه عكس العملی در روح ما ايجاد نمی شود. من نمی دانم اين فرشته های روح ما كجا و چقدر حبس شده اند، چه زنجيرهائی به دست و پای اينها بسته شده است كه دل ما تكان نمی خورد، نمی لرزد.

تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیه

منبع :آزادی معنوی استاد مطهری

برگرفته از سایت طهور


منتظر مقالات ،انتقادات و پیشنهاد های شما هستیم hozeh@tebyan.com