خصوصیات ظهور حضرت مهدی (علیه السلام)

·         قطعی بودن ظهور

فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ ؛ به پروردگار آسمان و زمین سوگند که این مطلب حق است همچنانکه با یکدیگر سخن می گویید.[107]

حضرت سجاد (علیه السلام درباره این آیه شریفه می فرمایند: اینکه خداوند فرموده اِنَّه لَحَقُّ مراد قیام قائم (علیه السلام) است (که قطعی بوده و هیچ تردیدی در وقوع آن نیست آنچنان که پروردگار به آن سوگند یاد می کند) و خداوند وعده فرموده به کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام می دهند در ظهور حضرت مهدی خلافت دهد و دین آنان را در همه جا فراگیر کند.[108]

تکمیل مطلب این که خداوند عزوجل به خاطر حتمی بودن و  اهمّیت ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) در ابتدای سوره عصر نیز به عصر ظهور قسم یاد می کند در آنجا که می فرماید: والعصر ان الانسان لفی خسر ؛سوگند به عصر همه انسان ها در زیانکاری و خسرانند.[109]

امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه می فرمایند: مراد از (عصر) خروج قائم (علیه السلام) است مراد از (ان الانسان لفی خسر) آن است که دشمنان ما در زیان هستند.[110]

·         ناگهانی بودن ظهور

هَلْ ینظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یشْعُرُونَ ؛ آیا جز آن ساعت را انتظار می کشند که به ناگاه ایشان را فرا رسد در حالیکه بی خبر و غافل باشند.[111]

امام باقر (علیه السلام) درباره این آیه می فرماید:

آن ساعت حضرت قائم (علیه السلام) است که بناگاه (خبر ظهور و قیامش) فرا می رسد.[112]

درباره این که قیام وظهور حضرت مهدی (علیه السلام) ناگهانی است در قرآن آیات متعددی وجود دارد که برای نمونه می توان به آیه هیجدهم سوره محمّد و آیه یکصد و هشتاد و هفتم سوره اعراف و آیه اول سوره قمر اشاره نمود،

شاید رازی که در ناگهانی بودن ظهور مهدی (علیه السلام) نهفته است این باشد که منتظران واقعی هر لحظه آمادگی لازم را برای قیام آن حضرت داشته باشند و تمامی ساعات و لحظات عمر بیاد یوسف زهرا و منتظر او باشند که این یاد و انتظار بهترین وسیله برای ترک معصیت و انجام واجبات و در نتیجه تقرّب به حضرت باری تعالی است.

·         یوم الله

وَذَکِّرْهُمْ بِأَیامِ اللّه ؛ و روزهای خداوند را بیاد آنان بیاور.[113]

حضرت باقر (علیه السلام) فرمودند: روزهای خدای عزوجل سه روز است: روزی که حضرت قائم (علیه السلام) قیام خواهد کرد، روز رجعت و روز قیامت.[114]

·         ندای آسمانی

وَاسْتَمِعْ یوْمَ ینَادِ الْمُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ یوْمَ یسْمَعُونَ الصَّیحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یوْمُ الْخُرُوجِ ؛

گوش فرا دار  منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا دهد، روزی که همگان آن صیحه را به حق می شنوند، آن هنگام روز خروج است.[115]

علی ابن ابراهیم قمی در تفسیرش از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که حضرت فرمودند:

منادی ( از آسمان) نام حضرت قائم و نام پدرش (علیهماالسلام) را ندا می کند و مراد از فرموده خداوند  یوْمَ یسْمَعُونَ الصَّیحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یوْمُ الْخُرُوجِ  (صیحه ای است) به نام قائم (علیه السلام) از سوی آسمان (که در روز خروج حضرت همگان آن را بشنوند).[116]

·         بیعت جبرئیل

أَتَی أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَی عَمَّا یشْرِکُونَ؛

فرمان خدا فرا رسیده است، برای آن عجله نکنید! خداوند منزّه و برتر است از شرک مشرکان.[117]

شیخ صدوق (ره) در کتاب کمال الدین از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که فرمودند:

نخستین کسی که با قائم (علیه السلام) بیعت می کند جبرئیل است که به صورت پرنده سفیدی نازل می شود و با آن حضرت بیعت می نماید، سپس یک پای بر بیت الله الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس می گذارد، آنگاه با صدای رسایی که خلایق می شنوند فریاد خواهد زد:

أَتَی أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ .[118]

حضرت صادق (علیه السلام) در روایت دیگری درباره این آیه فرمودند:

 (امری که نباید در آن عجله کرد) امر ما است و امر ما امر خداست... که خداوند آن را با سه لشکر یاری می فرماید: به وسیله فرشتگان و مؤمنان و رعب و خروج آن حضرت همچون خروج رسول الله (صلی الله علیه و آله) خواهد بود.[119]

·         اثبات ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام)

وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ؛[120]

و همانا پس از این هنگام، راستی و حقیقت این خبر را خواهید دانست.

از حضرت باقر (علیه السلام) در باره این کلام خداوند روایت شده که فرمودند: مراد از وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ  هنگام خروج قائم (علیه السلام) است[121]

 (و مراد از خبری که حقیقت و عظمت آن در زمان ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) بر همگان آشکار خواهد شد؛ ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است)

·         ایمان آوردن یهودیان و مسیحیان

وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ إِلاَّ لَیؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیوْمَ الْقِیامَةِ یکُونُ عَلَیهِمْ شَهِیدًا؛

و هیچ کس از اهل کتاب نیست جز آنکه پیش از مرگ به وی (حضرت عیسی (علیه السلام)) ایمان خواهد آورد و روز قیامت او بر آنان گواه خواهد بود.[122]

علی بن ابراهیم از شهر بن حوشب نقل می کند که گفت: حجاج به من گفت: (ای شهر) آیه ای در کتاب خدا هست که در آن درماندم، گفتم: ای امیر کدام آیه است؟ گفت:این آیه: وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ إِلاَّ لَیؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیوْمَ الْقِیامَةِ یکُونُ عَلَیهِمْ شَهِیدًا به خدا سوگند من دستور می دهم یهودی و نصرانی را گردن می زنند، سپس چشم بر او می دوزم پس نمی بینم لبهایش را حرکت دهد تا این که بی حرکت گردد؟

گفتم : خداوند حال امیر را اصلاح نماید، چنانکه تأویل کرده ای نیست.

گفت: چگونه است؟

گفتم: همانا عیسی (علیه السلام) پیش از روز قیامت به دنیا فرود می آید، پس اهل هیچ آیین یهودی و غیر آن (نصرانی) باقی نماند مگر آنکه پیش از مُردنش به او ایمان آورد، و پشت سر حضرت مهدی (علیه السلام) نماز می گزارد.

حجاج گفت: وای بر تو! این را از کجا می گویی و از کجا آورده ای؟

گفتم: این را از محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام)نقل می کنم.

گفت: به خدا سوگند آن را از چشمه زلالی گرفته ای.[123]

·         عدم فایده ایمان کفار در ظهور

قُلْ یوْمَ الْفَتْحِ لَا ینفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ ینظَرُونَ ؛

 (ای رسول ما) بگو در روز پیروزی ایمان کسانی که کفر ورزیدند سودی به حالشان نخواهد داشت، و مهلت داده نخواهند شد.[124]

امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه فرمودند:

یوم الفتح روزی است که دنیا بر روی حضرت قائم (علیه السلام) گشوده می شود، کسی که پیش از آن هنگام مؤمن نبوده و بعد از این فتح ایمان آورد، ایمانش به حالش نفعی نخواهد داشت، ولی هر کس پیش از آن ایمان داشته و منتظر ظهور (حضرت مهدی (علیه السلام)) باشد، ایمانش برای او سودمند خواهد بود، و خداوند مقام و شأنش را نزد آن حضرت  بزرگ خواهد ساخت و روز قیامت بهشت را برایش زینت کند و ... و این است پاداش دوستان و اهل ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام).[125]

در آیه یکصد و پنجاه و هشتم سوره انعام نیز به این مطلب اشاره شده، آنجا که خداوند تبارک و تعالی فرمودند:

یوْمَ یأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لاَ ینفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ؛

روزی که بعضی از آیات پروردگارت فرا رسد، ایمان آوردن افرادی که قبلا ایمان نیاورده اند، سودی به حالشان نخواهد داشت.

امام صادق (علیه السلام) درباره این آیه می فرماید: (آیات) همان امامان هستند، و آیه ای که مورد انتظار است حضرت قائم (علیه السلام) می باشد، پس در آن روز ایمان آوردن کسانی که قبل از قیام آن حضرت با شمشیر ، ایمان نیاورده اند به حالشان سودی نبخشد، هر چند به امامان دیگر از پدران ایشان (علیهم السلام) ایمان داشته باشد.[126]

·         زمین به یاری مهدی (علیه السلام) می آید

أَفَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُواْ السَّیئَاتِ أَن یخْسِفَ اللّهُ بِهِمُ الأَرْضَ أَوْ یأْتِیهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیثُ لاَ یشْعُرُونَ؛

آیا کسانی که بر کارهای زشت، مکر ها می کنند ایمن هستند از این که خداوند آنان را بر زمین فرو برد یا عذاب او از آنجا که انتظارش را ندارند به سراغشان آید.[127]

امام باقر (علیه السلام) فرمودند: ... مردی از خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) خروج کند که سیصد نفر همراهیش نمایند و پرچم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را با خود دارد. به سوی مدینه حرکت می کند و چون از بیابان بیداء بگذرد بگوید: این جای کسانی است که به زمین فرو می روند، و این است آیه ای که خدای عزوجل فرموده:  أَفَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُواْ السَّیئَاتِ أَن یخْسِفَ ...[128] (زمین آن ها را در کام کشد و آنان توان مقابله با قدرت حق را ندارند.

·         خداوند مهدی -علیه السلام- را یاری می کند

أُذِنَ لِلَّذِینَ یقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَی نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ؛

به کسانی که با آنان نبرد می شود اجازه جنگ داده شده به خاطر  این که به آنان ستم شده و خداوند بر یاری آنان توانست.[129]

لَینصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ  ؛

خداوند او را یاری می کند، همانا خداوند بسیار عفو کننده و بخشنده است.[130]

وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّک؛

و چنانچه نصرت و یاری از سوی پروردگارت آید.[131]

امام باقر (علیه السلام) در باره آیه اول می فرماید: این آیه درباره حضرت قائم (علیه السلام) و اصحاب اوست[132] (که خداوند بر یاری آنان تواناست و آنان را یاری می کند.

امام صادق (علیه السلام) در باره آیه دوم می فرماید: مراد از آن است که خداوند عزوجل پیامبر و دینش را به وسیله قائم (علیه السلام) که از فرزندان اوست یاری می کند.[133]

امام صادق (علیه السلام) درباره آیه سوم به این مطلب اشاره می فرمایند که: نصرت و پیروزی که از سوی پروردگار می آید همان قائم (علیه السلام) است.[134]
پی نوشت ها:
[107] - سوره زاریات، آیه 23.
[108] - تأویل الآیات الظاهره: ص 695.
[109] - سوره عصر، آیه 1 و 2.
[110] - کمال الدین: ج 2، ص 656.
[111] - سوره زخرف، آیه 66.
[112] - تأویل الآیات الظاهره: ص 571.
[113] - سوره ابراهیم، آیه 5.
[114] - خصال صدوق: ص 108 – المحجة: ص 189.
[115] - سوره قاف، آیات 41 و 42.
[116] - تفسیر قمی: ج 2، ص 327.
[117] - سوره نحل، آیه 1.
[118] - کمال الدین: ج 2، ص 671 و در این باره کتاب الغیبه نعمانی و نفسیر عیاشی و دلایل الامامه طبری روایاتی وجود دارد که همگی تقریبا مضمونا با این روایت بابرند.
[119] - تفسیر عیاشی: ج 2، ص 254.
[120] - سوره ص، آیه 88.
[121] - روضه کافی: ص 287.
[122] - سوره نساء، آیه 159.
[123] - تفسیر قمی: ج 1، ص 158.
[124] - سوره سجده، آیه 29.
[125] - تأویل الآیات الظاهرة: ص 445.
[126] - کمال الدین: ج 2، ص 336.
[127] - سوره نحل، آیه 45.
[128] - تفسیر عیاشی: ج 2، ص261.
[129] - سوره حج، آیه 39.
[130] - سوره عنکبوت، آیه 10.
[131] - تأویل الآیات الظاهره: ص 338.
[132] - تفسیر قمی: ج 2، ص 87.
[133] - تفسیر قمی: ج 2، ص 149.
[134] - تفسیر قمی: ج 2، ص 87

---

منبع:
سایت حوزه