آیات قرآن پیرامون عصر غیبت حضرت مهدی (علیه السلام)

فصل اول:  ویژگی های منتظران واقعی در عصر غیبت

الف) مقام و منزلت:

الم ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیبَ فِیهِ هُدًی لِّلْمُتَّقِینَ الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینفِقُونَ ؛

این کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست روشن گر راه پرهیزکاران است. آنان که به غیب ایمان آورند و نماز را برپای دارند و از آنچه به ایشان روزی دادیم انفاق می کنند.[13]

جابر بن عبدالله انصاری پیرامون تفسیر این آیه از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چنین روایت می کند که آن حضرت فرمودند: خوشا به حال صبرکنندگان در زمان غیبت او (مهدی) و خوشا به حال کسانیکه بر محبت او پابرجا می مانند آنها کسانی هستند که خداوند در کتاب خویش چنین توصیفشان کرده و فرموده: الذین یؤمنون بالغیب... سپس آن حضرت فرمودند: آنان حزب خدایند و آگاه باشید که حزب خداوند پیروز است.[14]

و در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نیز آیه شریفه فوق به منتظران حضرت ولی عصر (علیه السلام) در عصر غیبت تفسیر شده است.[15]

با توجه به روایاتی که گذشت می توان سه ویژگی مهم منتظران را علاوه بر مقام و منزلت آنها از آیه مبارکه فوق استفاده نمود که آنها عبارتند از:

1. اعتقاد و ایمان راستین به امام زمان (علیه السلام)

2. بر پا داشتن و اهمیت دادن به نماز.

3. انفاق و بخشش به فقیران و مستمندان.

  ب) صبر و ارتباط قلبی

یا اَیهاالَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! صبر کنید و در برابر دشمنان پایدار باشید و از مرزهای خود مراقبت کنید و از خدا بپرهیزید (تقوی و خدا ترسی را پیشه سازید) شاید که رستگار شوید.[16]

نعمانی در کتاب غیبة خود از امام باقر (علیه السلام) نقل می کند که درباره این آیه فرمودند: که صبر کنید بر ادای فرایض و در مقابل دشمنان پایداری کنید و با امامتان که انتظارش را می کشید مرابطه نمایید.[17]

مرابطه در لغت به معنای مراقبت از مرزها و بستن و محکم کردن آمده است و شاید مراد از مرابطه  در این آیه شریفه ا ین باشد که منتظر واقعی در عصر غیبت از خانه دل در مقابل غیر امام زمان مراقبت می نماید و سرزمین پنهاور قلبش را محل عشق و علاقه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می گرداند و دل را به حضرت مهدی (علیه السلام) پیوند می دهد.

احتمال دیگری که در باره لغت مرابطه وجود دارد این است که رابطه با امام (علیه السلام) یعنی خود را به رشته ولایت او بستن و بر خدمت و پیروی و یاری او گردن نهادن، و این یکی از ارکان ایمان است که آدمی خود را به امام خویش مربوط سازد و از او جدا نشود.[18]

ج) اطاعت محض

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر و  اولی الامر از خودتان را.[19]

جابر بن عبدالله انصاری می گوید هنگامی که پروردگار این آیه را بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نازل فرمود عرض کردم یا رسول الله؛ خدا و رسول را شناختیم، اولی الامر که خداوند اطاعتشان را به اطاعت تو مقرون ساخته چه کسانی هستند؟

حضرت فرمودند: آنان خلفای من و ائمه مسلمانان پس از من می باشند. اول آنها علی بن ابی طالب و ... (آخرینشان) حجت خدا در زمین و بقیة الله بر بندگانش است آنکه خدای تعالی مشرق و مغرب زمین را به دستان او فتح می کند. آنکه از شیعیان و دوستانش غیبتی خواهد داشت که در زمان غیبتش بر اعتقاد به امامتش ثابت نمی ماند مگر کسی که خداوند دلش را برای ایمان آزمایش کرده باشد.[20]

از این آیه شریفه درمی یابیم که منتظران واقعی امام زمان (علیه السلام) کسانی هستند که در عصر غیبت مطیع بی چون و چرای حضرت هستند و همیشه به دنبال کسب رضایت خاطر آن عزیز می باشند. که البته این اطاعت با پیروی همه جانبه از آیات نورانی قرآن و فرامین و دستورات ائمه معصومین (علیهم السلام) محقق خواهد شد.

د) امتحانات بسیار دشوار

وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ ؛ ما شما را به چیزی از قبیل ترس و گرسنگی و کاهشی در اموال و جان ها و محصولات می آزمائیم و مژده بده به  آن ها که شکیبا و ثابت قدم هستند.[21]

محمد بن مسلم می گوید: امام جعفر صادق (علیه السلام) در تفسیر این آیه فرمودند: پیش از آمدن قائم (علیه السلام) علامت هایی برای امتحان مؤمنین خواهد بود. عرض کردم: آن علامت ها چیست؟ فرمودند: بیماری های گوناگون که سبب ترس و دلهره است و بالا رفتن نرخ ها که سبب گرسنگی است و کاهش در اموال و جان ها که سبب قحطی و مرگ و میر فراوان است و نقص در محصولات که به نیامدن باران است، پس در آن موقع به آن ها که در عقیده به ما ثابت می مانند مژده بده.[22]

 

یکی از ابعاد غیبت کبری بُعد آزمایشی آن است. در این مرحله، انسان مؤمن باید به دقت مراقب حال خود باشد که مبادا با طولانی شدن زمان غیبت متزلزل گردد و فروغ ایمان از دلش زدوده شود. حضرت باقر (علیه السلام) در این باره می فرمایند: ظهور مهدی (علیه السلام) بعد از غیبتی طولانی خواهد بود تا اینکه معلوم شود چه کسی او را در غیبت و نهان اطاعت می کند و به او ایمان دارد[23] و نیز می فرمایند: فقط کسانی در اعتقاد به مهدی (علیه السلام) پابرجا می مانند که دل آنان به فروغ ایزدی روشن شده باشد و روح خدایی به آنان مدد رساند.[24]

ه) شرایط سخت زندگی

حَتَّی إِذَا اسْتَیأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا ؛ تا آن جا که رسولان مأیوس شدند (مردم) گمان کردن که به آنان دروغ گفته شده است در این هنگام یاری ما به سراغ آن ها آمد.[25]

امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در ضمن فرمایشاتی پیرامون این آیه شریفه به شرایط سخت زندگی مؤمنین و عدم توجه جامعه و مردم به آن ها در عصر غیبت اشاره نموده تا آن جا که می فرمایند: ... متقین (در عصر غیبت) در نظر مردم از مردار در چشم صاحبش بی ارزش تر خواهند شد که در چنین شرایطی یاری خداوند و پیروزیش فرا رسد و این است معنای فرموده خداوند که:  حَتَّی إِذَا اسْتَیأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا[26]

و در این باره چه زیبا فرمود پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) که زمانی خواهد آمد که مؤمن از گوسفند خوارتر می شود[27] مسلم است زمانی که مردم در کارهای ناپسند و زشت تعاون و همکای می کنند و تکبر و خودپرستی در اعماق دل ها نفوذ کند و گناهان علنی شده و محرمات الهی سبک شمرده می شود، هنگامی که امت اسلامی نماز را ضایع کنند و تابع شهوات باشند آمرین به معروف و ناهین از منکر خوار می شوند و در این جامعه ها هیچ جایی برای آن ها پیدا نمی شود و همه گناهکاران و فاسقان از آن ها بیزار می گردند و مؤمنان را افراد مزاحم و موانعی برای عصیانگری ها و بی بند و باری هایشان می پندارند.

و) پاداش بزرگ

 وَمَن یطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیهِم مِّنَ النَّبِیینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا ؛ کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخیز) همنشین کسانی خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛ از پیامبران و صدیقان و شهداء و صالحان و آن ها چه نیکو رفیقانی هستد.[28]

خوشا به حال کسانی که در عصر غیبت و در شرایط سخت زندگی و امتحانات دشوار متزلزل نشوند و شب و روز منتظر ظهور امام زمان (علیه السلام) باشند و استوار بودنشان را در راه انتظار با اطاعت از خدا و پیامبر و ائمه (علیهم السلام) ثابت کنند که حضرت سجاد (علیه السلام) فرمودند: کسی که بر ولایت ما ثابت بماند در زمان غیبت قائم (علیه السلام) خداوند به او اجر هزار شهید از شهیدان بدر و احد عطا می فرماید.[29]

و امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: کسیکه در حال انتظار بمیرد مانند کسی است که در خیمه قائم (علیه السلام) باشد.[30]

بزرگترین اجر و پاداشی که خداند برای منتظران و مطیعان امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در زمان غیبت فراهم کرده این است که آن ها را با انبیاء و صدیقین و شهدا و صالحین محشور گرداند. علی بن ابراهیم از امام صادق (علیه السلام) پیرامون تفسیر این آیه چنین نقل می نماید که امام فرمودند:

مراد از نبیین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و صدیقان علی (علیه السلام) و شهیدان حسن و حسین و صالحان ائمه (علیهم السلام) می باشند و نیکو رفیقان قائم از آل محمد (علیهم السلام) است.[31]
پی نوشت ها:
- الحکم الزاهرة، ص: 108
[2] - سوره حجر، آیه 9.
[3] - سوره واقعه، آیه 79.
[4] - کافی: کتاب الحجه: باب 34.
[5] - سوره نحل، آیه 89.
[6] - امام صادق(علیه السلام) فرمودند: مراد از ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم این است که قرآن مردم را به سوی امام هدایت می کند. (کافی: ج 1، ص 31)
[7] - بصائر الدرجات: ص 213 – کافی: کتاب الحجه: ص 34.
[8] - احتجاج: ج 1، ص 225.
[9] - تذکرة الحفاظ، شمس الدین ذهبی: ج 1، ص 4.
[10] - تفسیر قمی: ج 2، ص 66.
[11] - تفسیر نور الثقلین: ج 1، ص 149 – تفسیر صافی: جزء اول، ص 186.
[12] - سوره قصص، آیه 5.
[13] - سوره بقره، آیه 1-3
[14] - کفایة الاثر: ص 60.
[15] - کمال الدین و تمام النعمه: ج 2،ص 340.
[16] - سوره آل عمران، آیه 200.
[17] - غیبت نعمانی: ص 105 – المحجة: علامه بحرانی، ص 99.
[18] - مکیال المکارم: ج 2، ص 572 – تفسیر برهان: ج 1 ، ص 335، حدیث 12.
[19] - سوره نساء، آیه 59.
[20] - المحجة: ص 109.
[21] - سوره بقره، آیه 155.
[22] - ینابیع المودة: ج 3، ص 235، حدیث 2.
[23] - کمال الدین: ج 1، ص 231، باب 32، حدیث 16 – بحارالانوار: ج 52، ص 191، باب 25، حدیث 24.
[24] - بحارالانوار: ج 52، ص 224.
[25] - سوره یوسف: آیه 110.
[26] - دلائل الامامه: ص 248.
[27] - روزگار رهایی: ص 254.
[28] - سوره نساء، آیه 69.
[29] - روزگار رهایی: ص 271.
[30] - روزگار رهایی: ص 379.
[31] - تفسیر قمی: ج 1، ص142

---

منبع:
سایت حوزه