نحوه رفتار با کودکان

کودکان همیشه آنطور که والدین می خواهند، رفتار نمی کنند و وقتی والدین احساس می کنند که نمی توانند عادات و رفتار کودکانخود را تغییر دهند، درمانده و آشفته می شوند و اعتماد به نفس خود را از دست می دهند.

بنابراین در رفتار با کودکان اهداف خود را متناسب با سن، شخصیت، توانایی ها، جنس و میزان رشد عقلی فرزندانتان تعیین کنید.

مشکل را برای کودکان تشریح کنید.
پیش از هر اقدامی باید رفتارهایی را که می خواهید با کودکان خود تغییر دهید، دقیقا مشخص کنید. این که به یک کودک برچسب شیطان، لجباز یا حرف نشنو بزنیم، کمکی به حل مسئله نخواهد کرد؛ زیرا این برچسب ها کلی و مبهم اند و شما نمی توانید چیزی به این مبهمی را عوض کنید.

دقیقا به چه علتی فرزند شما دست به رفتار ناپسند می زند؛ یا از انجام کاری طفره می رود؟ از سوی دیگر چیزی که شما از او می خواهید دقیقا چیست و نحوه رفتار با کودکان در آن مورد چگونه باید باشد؟

یک تکه کاغذ بردارید و آن را از طول به دو بخش تقسیم کنید. در بالای یکی از بخش ها بنویسید به ندرت و در بالای بخش دیگر بنویسید اغلب. در ستون اول، رفتارها یا عادت های خاصی را که دوست دارید کودکتان کم تر آن ها را انجام دهد، بنویسید و در مقابل آن (در ستون دوم) رفتاری را بنویسید که دوست دارید فرزندتان آن ها را در بیشتر مواقع انجام دهد.

کم تر رخ دهد 

 
بیشتر رخ دهد
حاضرجوابی 

طفره رفتن از کار

به هم ریختن اتاق

 
گفتار مودبانه 

عمل به درخواست ها بدون تاخیر

قرار دادن لباس ها در کمد
درهر زمان بر روی یک مشکل کودکان تمرکز کنید.
ابتدا یک مشکل را در نظر بگیرید، آن را حل کنید و سپس به مورد بعدی بپردازید. گاهی بهتر است کار را با یک مشکل کم اهمیت تر که سریع تر حل می شود، آغاز کنید، تا در شروع تغییر رفتار با کودکان خود احساس موفقیت کنید.

در رفتار با کودکان هماهنگ و ثابت قدم باشید.
در مورد چیزی که در رفتار با کودکان خود می گویید جدی باشید، چیزی را بگویید که منظوری از آن دارید و مطمئن شوید که هر دو یک چیز را می گویند. شما و همسرتان در مورد مشکل و راه حل، پیش از دست زدن به هر کاری، اتفاق نظر داشته باشید. به علاوه اگر بتوانید با پرستار بچه، معلم ها، سایر اعضاء خانواده و هر فرد دیگری نیز که به طور منظم با کودک شما ارتباط دارد در مورد نحوه رفتار با کودکان خود هماهنگی پیدا کنید، نتیجه کار شما بسیار بهتر خواهد بود.

طبق تجربه های ما، والدین خیلی زود خسته می شوند و بچه ها این را می دانند. اگر والدین در زمان تغییر رفتار با کودکان خود مقاوم و استوار نباشند، بچه ها به خواسته های آنها احترام نمی گذارند و خود را موظف به انجام آن ها نمی دانند. چون مطمئن هستند که با کمی گریه و اندکی سماجت به هدفشان می رسند.

اگر تصمیم گرفته اید در تغییر رفتار با کودکان خود از روش نادیده گرفتن سنجیده استفاده کنید، وقتی فرزند شما در سوپرمارکت، برای شکلات گریه می کند، اگر پس از چند دقیقه نتوانید در برابر گریه، التماس یا نگاه های شماتت بار دوستتان که با شما به خرید آمده است بایستید و در نتیجه تسلیم شوید، نه تنها مشکل را حل نکرده اید، بلکه در واقع آن را تقویت نیز کرده اید.

در رفتار با کودکان خود دید مثبت داشته باشید.
درحالی که روی یک رفتار ناپسند کودک کار می کنید و در حال اصلاح آن هستید، به او اطمینان دهید که دوستش دارید و به او احترام می گذارید. اگر مریم در رستوران شلوغ می کند و سپس ساکت می شود، به او بگویید که شما رفتار اخیرش را می پسندید. یک نظر مثبت در رفتار با کودکان بسیار بیشتر از خیل انتقادات موثر واقع می شود. کودکان در هر مرحله سنی که باشند، تمایل شدیدی دارند که والدینشان آن ها را بپسندند.



بگذارید بچه ها بدانند منتظر چه باید باشند.
پس از آنکه رفتاری را که می خواهید تغییر دهید، انتخاب کردید و همین طور راهبرد( استراتژی) یا راه حل هایی را که ما پیشنهاد کرده ایم برگزیدید، دنبال یک موقعیت مناسب باشید تا به کودک توضیح دهید چه اتفاقی قرار است بیفتد. در تغییر رفتار با کودکان با دیدی مثبت به قضیه بنگرید و آن را به سادگی تشریح کنید.

در رفتار با کودکان خود هدفهایتان را با کلمات ساده ای که کودک به راحتی آنها را می فهمد، توضیح دهید. به کودک بگویید دقیقا چه   می خواهید بکنید و چه انتظاری از او دارید:« مینا همین حالا ما می خواهیم لباس های چرک تو را جمع کنیم و توی سبد لباس چرک بگذاریم». با کودک خود در مورد آنچه از او می خواهید انجام بدهد یا ندهد، صحبت کنید.

منبع: وب سایت دکتر مهران آقا محمد پور