احکام عادت ماهانه ناسیه

1. ناسیه ای كه عادت عددیّه داشته است

مسأله 91: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت عددیه باشد ولی آن را به كلّی فراموش كرده باشد كه حتّی به طور اجمالی هم، زمان یا تعداد روزهای آن را به یاد نمی آورد در این صورت، این زن حكم مبتدئه را دارد كه در مسائل (84 تا 86) ذکر شد. 

مسأله 92: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت عددیه باشد و تعداد روزهای آن را فراموش كرده باشد ولی به طور اجمالی عدد آن را به یاد می آورد، این صورت دو حالت دارد:

    الف. اگر تعداد روزهای حیض خود را با معیار‌های سه گانه در تعیین حیض یعنی مراجعه به نشانه‌های خون یا مراجعه به خویشان یا انتخاب عدد (هر کدام شرعاً وظیفه او ‌باشد ) معیّن نماید، تعداد  روزهای حیض ، كمتر از مقدار یقینی عادتش می‌شود، مثلاً زنی كه عادتش را فراموش كرده و به طور اجمالی می داند كه عادتش هشت روز است یا نه روز و عددی كه طبق معیارهای سه گانه تعیین شده هفت باشد، در این مورد نمی تواند عادت خود را هفت روز قرار دهد، بلكه باید مقدار یقینی از عادت خود را كه عدد هشت است حیض قرار دهد.

   ب. اگر تعداد روزهای حیض خود را با معیار‌های سه گانه در تعیین حیض یعنی مراجعه به نشانه‌های خون یا مراجعه به خویشان یا انتخاب عدد (هر کدام شرعاً وظیفه او ‌باشد) معیّن نماید، تعداد  روزهای حیض، بیشتر از مقدار یقینی عادتش باشد مثلاً زنی كه عادتش را فراموش كرده و به طور اجمالی می داند كه عادتش پنج روز است یا شش روز و عددی كه طبق معیارهای سه گانه تعیین شده هفت باشد، در این مورد نمی تواند عادت خود را هفت روز قرار دهد بلكه باید بیشترین عدد كه احتمال می رود عادت او باشد یعنی عدد شش را حیض قرار دهد.

  و در غیر این دو مورد،عدد فراموش شده اثری ندارد و باید به حکم مبتدئه عمل شود، ولی اگر زن احتمال دهد كه عادتش بیشتر از عدد تعیین شده می باشد احتیاط مستحب است كه کارهایی که بر حائض حرام است را ترک کرده وکارهایی که  بر مستحاضه واجب است را انجام دهد.

2. ناسیه  ای كه عادت وقتیّه داشته است

مسأله 93: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت وقتیه باشد ولی آن را به كلّی فراموش كرده باشد كه حتّی به طور اجمالی هم، زمان آن را به یاد نمی آورد در این صورت، این زن حكم مبتدئه را دارد كه در مسائل (84 تا 86) ذکر شد.

مسأله 94: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت وقتیه باشد و زمان آن را فراموش كرده باشد ولی به طور اجمالی زمان آن را به یاد می آورد، این صورت دو حالت دارد:

   الف. اگر بداند زمان خاصی كه كمتر از سه روز است و فعلاً در این زمان هم خون دیده، جزئی از عادت وقتیه او بوده است ولی اول و آخر وقت را فراموش كرده، باید خونی كه نشانه‌های حیض را داراست و در این زمان هم باشد، حیض قرار دهد، امّا اگر خونی كه نشانه‌های حیض را دارد در زمان مورد نظر نباشد، نمی تواند آن را حیض قرار دهد مثلاً اگر بداند روز هفدهم ماه جزء عادت او بوده یا عادت او در نیمه دوم ماه بوده است و اكنون از اوّل تا بیستم ماه خون دیده است، نمی تواند عادت خود را در ده روز اوّل قرار دهد حتّی اگر به نشانه های حیض باشد و ده روز دوم به نشانه های استحاضه باشد و چنین زنی، باید با رجوع به خویشاوندان و در صورت عدم امكانِ رجوع به خویشاوندان، عددی بین سه روز تا ده روز را با توضیحی که در مسأله (84) ذکر شده است، انتخاب كند به شرط آنکه در همان زمان باشد. 

   ب. اگر زمان خاصی كه جزئی از عادت وقتیه او باشد را نداند ولی به طور اجمالی بداند كه زمان عادت او تنها در قسمتی از ماه بوده است مثلاً نیمه اول ماه، در این صورت، زن حق ندارد خونی را كه دارای نشانه های حیض است ولی در نیمه دوم ماه است را حیض قرار دهد یا نمی‌تواند عددی را كه با رجوع به خویشاوندان یا انتخاب عدد برای حیضش انتخاب كرده، از نیمه دوم ماه برگزیند.

3. ناسیه  ای كه عادت وقتیّه و عددیّه داشته است

مسأله 95: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت وقتیه و عددیه باشد، این صورت، سه حالت دارد که در مسائل بعد به توضیح آن پرداخته می‌شود.

مسأله 96: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت وقتیه و عددیه باشد و وقت عادت خویش را فراموش كرده ولی عدد آن را به یاد دارد، عدد حیض را طبق عدد عادت خویش قرار می¬دهد و در تعیین وقت به نشانه‌های خون مراجعه می كند و خونی را كه نشانه های حیض دارد با توضیحی كه در مسأله (94) پیرامون عادت وقتیه ذکر شد، حیض قرار می دهد و اگر با نشانه‌ها، نتوانست زمان حیض را معیّن نماید، عادتش را از اولین زمان مشاهده خون قرار می-دهد به شرط آنكه بتوان حیض را از آن زمان قرار داد و گرنه اولین زمان بعد از آن را حیض قرار دهد مثل اینكه بعد از حیض قبلی بدون آنكه حداقل پاکی( ده روز) فاصله شود خونی را ببیند كه از ده روز بیشتر شود، كه در این صورت زمان حیضش را بعد از فاصله شدن حداقل پاکی،  انتخاب می‌كند.

مسأله 97: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت وقتیه و عددیه باشد و عدد عادت خویش را فراموش كرده باشد ولی وقت آن را به یاد دارد، در این صورت، چنانچه اول وقت عادتش را می داند، خونی را كه در ایام عادتش می بیند حیض قرار می دهد هر چند نشانه های حیض را دارا نباشد و در تعیین عدد به نشانه‌های حیض مراجعه می كند و اگر نتوانست، به خویشاوندان خویش مراجعه می كند و اگر آن هم ممكن نبود، مخیّر است عددی كه بین سه تا ده روز است را حیض قرار دهد، البتّه در دو مورد كه بیان آنها در مسأله (92) گذشت هیچ یك از معیارهای سه گانه (رجوع به تمییز، خویشاوندان، انتخاب عدد) اعتباری ندارد.

مسأله 98: اگر زن بیشتر از ده روز خون ببیند و دارای عادت وقتیه و عددیه باشد ولی وقت و عدد عادت خویش را فراموش كرده باشد، حكم در این صورت، از مسائل قبل معلوم می شود به عنوان مثال اگر به طور اجمالی نداندكه خون با روزهای عادتش مصادف بوده است یا نه و خون قابل تعیین از روی صفات نباشد (مثل همه خون یک جور باشد)، آن خون را حیض قرار می¬دهد و در تعیین تعداد روزهای آن به خویشاوندانش مراجعه نماید و اگر ممكن نبود عددی بین سه تا ده را حیض قرار می دهد، البتّه در دو موردی كه بیان آنها در مسأله(92) گذشت هیچ یك از معیارهای سه گانه (رجوع به تمییز، خویشاوندان، انتخاب عدد) اعتباری ندارد. 

---

منبع:
سایت سراج