نویسنده کتاب «رقص روی یک پا»:
تاریخ شفاهی، یک امر نوپا در کشور است
مصطفی مصیب زاده از نویسندگان حوزه هنری گیلان از نحوه انتخاب سوژههایش در نوشتن خاطرات و وضعیت تاریخ شفاهی در ایران سخن گفت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : يکشنبه 1396/07/23
مصطفی مصیب زاده درباره تازهترین کتاب خود گفت:«رقص روی یک پا» خاطرات اسماعیل یکتایی لنگرودی از تقریبا تولد او تا پایان دوره اسارت او است که شامل کودکی، نوجوانی، جوانی، دوران انقلاب، جنگ تحمیلی و در ادامه رفتن او روی مین و اسیر شدن او است. همچنین خاطرات سه سال اسارت تا آزاد شدن او و برگشتن به آغوش خانواده از دیگر بخشهای این کتاب است.
وی در دلیل انتخاب و گزینش سوژهها عنوان کرد: به طور کلی در انتخاب سوژه و فرد مورد نظر برای نوشتن خاطرات او چند چیز برای ما خیلی مهم است. ابتدا اینکه خاطرات و قصه زندگی او ویژگی و قابلیت پردازش و کتاب شدن را داشته باشد. بعد اینکه خاطرات یادشان باشد و اینکه آن خاطرات چقدر جای داستان شدن و رمان شدن داشته باشند و بتوانند مخاطب را جذب کنند.
علاوه بر «رقص روی یک پا» دو کتاب دیگر از بنده با نامهای «ماه پشت خاکریز» که خاطرات رزمندهای به نام تقوازاده است و «خسته نباشی پا» که خاطرات سردار شهید مجید مرآت است، به چاپ رسیده است که «رقص روی یک پا» هم به دلیل پختگی بنده و هم اینکه در سطح ملی به چاپ رسیده است و تبلیغات بیشتری صورت گرفته است؛ بیشتر دیده شده و با اقبال خوبی مواجه شده است.
مصیب زاده افزود: در مورد کتاب «رقص روی یک پا» که خاطرات اسماعیل یکتایی لنگرودی است، راوی تمام داستان زندگیاش را با تمام جزئیات در خاطر داشت که این موضوع هم کار ما را سخت میکرد و هم مصالح بیشتری در دست نویسنده قرار میداد که بنویسد. از دیگر ویژگیهای یکتایی برای سوژه شدن این بود که زندگی او، جنگ، نوع اسارت و شکنجههایی که تحمل کرده بود، تمام این فضاها، فضاهایی است که با دیگر افراد متفاوت است و او را از دیگر افراد متمایز میکند و چون همه اینها را با جزئیات به یاد داشت، امکان داستان شدن داشت و به نویسنده کمک میکرد.این بازیگر و نویسنده گیلانی درباره چگونگی ورود خود به نویسندگی گفت: من ابتدا بازیگر بودهام تا نویسنده و بازیگری را از دوران مدرسه و با تئاتر شروع کردم و بعدها این رشته را ادامه دادم و هنوز هم از آن جدا نشدهام ولی در مورد ورود به حوزه نویسندگی، چون یک دورهای کلاس نمایشنامه نویسی رفتهام و تجربه نوشتن چند نمایشنامه در رابطه با دفاع مقدس هم دارم و همچنین به دلیل اینکه دفاع مقدس همیشه ذهن من را درگیر خود کرده بود و پیشنهاد دیگران تصمیم گرفتم خودم را در این حوزه هم محک بزنم.
مصیب زاده گفت: تاریخ شفاهی به این شکلی که هست، یک امر نوپا در کشور است، در حالی که در کشورهای دیگر پیشینه طولانی دارد. البته در ایران هم قبلا جسته و گریخته کار میشده است، اما الان چند سالی است که در حوزه هنری، واحدی به نام ادبیات پایداری یا ادبیات انقلاب اسلامی شکل گرفته است که همت خود را در گردآوری و تدوین خاطرات رزمندگان و شهدا قرار داده است.
وی در ادامه عنوان کرد: علاوه بر «رقص روی یک پا» دو کتاب دیگر از بنده با نامهای «ماه پشت خاکریز» که خاطرات رزمندهای به نام تقوازاده است و «خسته نباشی پا» که خاطرات سردار شهید مجید مرآت است، به چاپ رسیده است که «رقص روی یک پا» هم به دلیل پختگی بنده و هم اینکه در سطح ملی به چاپ رسیده است و تبلیغات بیشتری صورت گرفته است؛ بیشتر دیده شده و با اقبال خوبی مواجه شده است.
مصیب زاده از کتاب در حال تالیف خود خبر داد و گفت: یک کتاب در حال تالیف دارم که آن هم در مقوله تاریخ شفاهی است و به زندگینامه و خاطرات یکی از پیشکسوتان تئاتر، سینما و تلویزیون استان گیلان به نام «علی حاج علیعسکری» میپردازد که هنوز با انتشارات خاصی برای چاپ به توافق نرسیدهام و به احتمال زیاد انتشارات سوره مهر آن را منتشر خواهد کرد.
منبع: ایبنا