محمد بن علی بن عثمان مشهور به ابوالفتح کراجکی

محمد بن علی بن عثمان مشهور به ابوالفتح کراجکی یکی از بزرگان فقهای شیعه در قرن پنجم است وی دانشمندی فقیه، محدثی متکلم و مورد اطمینان بود. کراجکی از شاگردان شیخ مفید و سید مرتضی علیهما الرحمة است و مرحوم شهید اول در آثار خود از او به عنوان علامه تعبیر کرده و با این عنوان از وی بسیار یاد نموده است. کراجکی در مسیر تحصیل فقه و حدیث، هیئت و نجوم و ریاضیات مسافرت ها نمود و رنج ها کشید و از بوستان علمای مختلف گل ها چید تا خود به مقام استادی رسید اکثر صاحب تراجم او را محدثی ثقه و فقیهی جلیل القدر یادآور شده اند. مرحوم علامه مجلسی در تألیفات خود وی را به بزرگی یاد نموده در عداد فقهای متکلم و محدثین بزرگ که آثارش مورد استفاده علمای اسلامی است بر شمرده است مهمترین تالیفات او کنزالفوائد، معدن الجواهر، روضة العابدین، استطراف و بستان، نوادر و منهاع، اقناع و انتفاع، ایضاح، ابانه در اثبات نبوت و امامت و حجت عالم در اثبات کرویت زمین می باشد. بیشتر کتب فوق در فقه و حدیث و کلام می باشد. مرحوم محدث قمی کتاب معدن الجواهر او را به فارسی ترجمه نموده و به نام نزهت النواظر چاپ شده است. وفات او به سال 446 قمری است هر چند بعضی وفات او را به سال 449 نیز نوشته اند. «رحمت خدا بر او باد».