كارهای خانه را برای بچه‌ها به سرگرمی تبدیل كنید

اجازه بدهید خودشان انتخاب كنند
شاید شما بر این باور باشید كه جمع كردن لباس‌های كثیف، آسانتر از مرتب كردن رختخواب است، اما ممكن است فرزندتان نظر متفاوتی داشته باشد. به همین دلیل به آنها اجازه بدهید خودشان كاری را كه می‌خواهند انجام بدهند، انتخاب كنند. فهرستی از كارهایی را كه می‌توانند انجام بدهند تهیه كنید و بخواهید كار مورد علاقه‌اش را انتخاب كند. با این كار فرزندتان كنترل بیشتری بر آنچه كه می‌خواهد انجام بدهد، خواهد داشت. علاوه بر این، با داشتن حق انتخاب، احساس شادمانی بیشتری می‌كند.

آموزش بدهید
یكی از دلایلی كه بچه‌ها از انجام كارهای خانه لذت نمی‌برند این است كه هیچ آموزشی در این رابطه نمی‌بینند. كارهای جدید را با آرامش و به طریقه خوشایندی به آنها معرفی كنید و آموزش بدهید و موقعی برای این كار انتخاب كنید كه آنها سرحال باشند. می‌توانید آموزش را با جمله‌ای خاص شروع كنید: آیا می‌خواهی نحوه ... را بیاموزی؟. وقتی او بدون عجله و با توجه كاملِ شما بیاموزد، با شما احساس صمیمیت بیشتری می‌كند و صلاحیت كافی را در خود می‌یابد تا كارش را به تنهایی به اتمام برساند. برای كارهای خطرناك و پیچیده مانند پخت‌وپز ، قبل از آنكه مسئولیت كامل را به او بسپارید چند جلسه آموزش بدهید.

بازی‌های كاری خلق كنید
كار خانه را به بازی تبدیل كنید تا آنها را هرچه سرگرم‌كننده كنید. هنگام خلق بازی‌ها خلاقیت به خرج بدهید و كمك فرزندتان را نیز به حساب بیاورید. برای مثال، برای قرار دادن ظرف‌های شسته در قفسه‌های كابینت، زمان مشخصی را تعیین كنید و شرط بازی را نشكستن یا نینداختن آنها تعیین كنید. می‌توانید از زمان‌سنج استفاده كنید تا كارتان دقیق‌تر بشود. برای تعیین مدت انجام كارها، مدت زمان معقول و مناسبی تعیین كنید.

برای این مدت شعر یا سرود خاصی در نظر بگیرید
شعر و آواز، هر كاری را خوشایندتر می‌كند. می‌توانید از ملودی آهنگ‌های موجود استفاده كرده و شعر یا كلمات خودتان را در آن بگنجانید. علاوه بر این، می‌توانید آهنگ‌های مورد علاقه‌اش را بگذارید تا او همراه آن بخواند و كارش را به اتمام برساند.

كارهایشان را پیگیری كنید
بچه‌ها تشویق و تقویت مثبت را دوست دارند. تشویق شما هرچه كه باشد، از برچسب‌های ستاره‌ای گرفته تا كارتونی، بچه‌ها نشانه‌هایی را كه اتمام كارشان را یادآور می‌شود، دوست دارند. پاداش متناسب با سنشان در نظر بگیرید. می‌توانید برای پیگیری كارهای تكمیل شده، از جدول استفاده كرده و آنها را در جدول درج كنید.

كارهای خانه را به رویداد خانوادگی تبدیل كنید
به جای آنكه هر یك از بچه‌ها را به اتاق یا گوشه‌ای از خانه بفرستید، زمانی خاصی برای هر كدام در نظر بگیرید، آن را به یك فعالیت خانوادگی تبدیل كنید كه هر عضو خانواده در كارهای روزانه یا هفتگی نقش دارد. برای مثال، دو نفری به مرتب كردن رختخواب بپردازید، یكی ظرف‌ها را به دیگری بدهد و او آنها را در قفسه‌های كابینت بچیند یا همراه هم میز بچینید.

كارهای خلاق طراحی كنید
شاید بچه‌ها از انجام كارهای روزمره مانند جارو كشیدن، دور انداختن زباله و غیره حوصله‌شان سر برود. به همین دلیل كارهای سرگرم‌كننده نو برایشان طراحی كنید. بگذارید آنها هم ایده‌های تازه‌ای برای كارهای هیجان‌انگیزتر بیابند. برای مثال، هنگام دوش گرفتن، درِ حمام را هم بشویند، یا قبل از فرا رسیدن سال نو، اسباب بازی‌های كهنه و شكسته را جمع كنند تا برای اسباب بازی‌های جدید جا داشته باشند.

انگیزه مثبت بدهید
بدترین كاری كه می‌توانید انجام بدهید این است كه پس از اتمام كارها مرتب از بچه‌ها انتقاد كنید. اگر به سادگی به آنها بگویید كه كارها را اشتباه انجام می‌دهند، دیگر تمایلی برای ادامه كار نخواهند داشت. در عوض، همیشه به قسمت‌هایی از كارشان توجه كنید كه به‌خوبی انجام داده‌اند و حرف‌های خوب به آنها بزنید. اگر از شما كمك خواستند، اشارات مفیدی بكنید تا دفعه بعد كارشان را بهتر انجام بدهند.

اشتباهات والدین در حرف زدن با كودكان
یكی از روش‌های ارتباطی با کودکان حرف زدن است. اگر بتوانید روش‌های صحیح حرف زدن با كودكتان را بیاموزید. به‌طور غیرمستقیم درست حرف زدن را به او آموزش می‌دهید.

غر زدن
بسیاری از والدین برای اینکه فرزندشان تکالیفش را درست انجام دهد یا غذایش را کامل بخورد، مدام سر او غر می‌زنند. این رفتار به هیچ عنوان مناسب نیست. این کار موجب می‌شود تا کودک لج کند و درست برعکس آن را انجام دهد. این مساله همچنین موجب می‌شود تا فرزند از زمان‌هایی همچون غذاخوردن فرار و سعی کند خودش را به کاری دیگر مشغول کند.

کوتاه پاسخ دادن
والدینی که با پاسخ کوتاه فرزند را مجبور می‌کنند از آنها اطاعت کند، به هیچ عنوان روش درستی برای تربیت کودک خود انتخاب نکرده‌اند.«مثلاً من می‌گویم این کار را بکن»این رفتار موجب می‌شود کودک هرگز به چرایی مسایل فکر نکند. قدرت تحلیل و پرسش‌گرایی را از كودك می‌گیرد.
وقتی یا هیچ احترامی برای فرزند خود قایل نیستید، او نیز در مقابل به شما احترام نخواهد گذاشت. برای تربیت صحیح فرزندان، برای پاسخ به سؤالات او وقت بگذارید و با صبر کامل و مرتبط به سوال او پاسخ دهید.

کودکانه رفتار کردن
کودکان بسیار باهوش‌تر از آن هستند که تصور می‌کنید. لازم نیست صدای خود را کودکانه کنید یا با کلمات خیلی بچه‌گانه با او حرف بزنید تا به حرف‌هایتان گوش کنند. کودکان مکالمات شما با دیگران را می‌شنوند و کودکانه حرف زدن را نوعی اهانت به خود می‌دانند.

مشغول بودن
کودکان دوست دارند برای آنها ارزش قایل شوید مثلاًهنگام صحبت با فرزند خود، کارخود را کنار بگذارید و با همه حواس به حرف‌های او گوش فرا دهید. این رفتار اعتمادبه نفس را در كودك تقویت كرده موجب می‌شود آن حس ارزشمندیرا که دنبالش هستند از شما بگیرند.

زیاد حرف زدن
کودکان وقتی بیشتر از ظرفیت خود می‌شنوند،دیگر تمایلی به گوش کردن ادامه حرف‌ها ندارند. اگر می‌خواهید مسایل زیادی به فرزند خود بیاموزید، آن را به چندین بخش کوتاه تقسیم کنید تا نتیجه بهتری داشته باشد.

استفاده از واژه‌های محکوم یا سرزنش‌کننده
هرگز از واژه‌هایی که موجب ایجاد حس گناه در کودک می‌شود، استفاده نکنید. کودکان از همان ابتدا حس همدردی ندارند و بسیاری از چیزها را نمی‌توانند درک کنند. نباید برای اشتباهاتی که انجام می‌دهند خیلی آنها را سرزنش کنید.

تهدید کردن
هدف از بزرگ کردن کودک این نیست که او را مطیع خود تربیت کنیم. باید به کودکان فرصت فکر و خطا کردن بدهید. تهدید کردن کودک موجب می‌شود تا اعتمادبه‌نفس او از بین برود و در بزرگسالی دچار مشکل بشود.

---

منبع : مجله خانواده