تبیان، دستیار زندگی
در ایشان در سال 1299 قمری در کاظمین تولد یافتند و مدت عمر بابرکت ایشان 74 سال بود و در سال 1373 قمری در شهر قم وفات یافتند و در جوار بانوی دو عالم حضرت فاطمه معصومه به خاک سپرده شدند از اساتید این عالم ربانی میتوان به عالم...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حضرت آیت الله العظمی سید صدر الدین صدر

ایشان در سال 1299 قمری در کاظمین تولد یافتند و مدت عمر بابرکت ایشان 74 سال بود و در سال 1373 قمری در شهر قم وفات یافتند و در جوار بانوی دو عالم حضرت فاطمه معصومه به خاک سپرده شدند از اساتید این عالم ربانی میتوان به عالمان بزرگی چون پدر بزرگوتارش سید اسماعیل صدر و آقا ضیاءالدین عراقی و سید محمد کاظم طباطبایی یزدی و میرزا فتح الله شریعت اصفهانی و شیخ عبدالکریم حائری و محمد حسن نائینی اشاره نمود و از جمله شاگردان وارسته این فقیه بزرگوار بسیاری از علما و فضلای معاصر میباشند . حضرت آیت الله العظمی سید صدر الدین صدر والد ماجد امام موسی صدر از عالمان برجسته و مراجع عظامی بود که در علوم مختلفی از قبیل فقه اصول و رجال و تفسیر به حظی عظیم نائل آمد و در اخلاق و فضیلت وکمال مراتب عالیه ای را پشت سر نهاد والد ماجدش سید اسماعیل صدر که از علمای عصر خویش بود پس از هجرت میرزای شیرازی به سانرا از اصفهان به سامرا رفته و در آنجا ضمن ملازمت با آ« بزرگوار به تدریس و تعلیم طلاب دینی همت گماشت سید صدر الدین که پسر سوم وی است در کاظمین دیده به جهان گشود و پس از گذراندن مقدمات علوم دینی و ادبیات به همراه پدرش به کربلا رفته و از آنجا رهسپار نجف گردید و سالیان درازی در محضر اساتید بزرگواری زانوی ادب گذاشت.
سال 1339 به مشهد مقدس عزیمت نمود و در جوار بارگاه ملکوتی حضرت رضا علیه السلام به تدریس و موعظه و ارشاد پرداخت در این سالها بود که با قدرت و شهامت همچون دیگر عالمان مجاهد به مبارزه با کشف حجاب قیام کرد و متحمل سختیها و فشارهای بسیار گردید که تا آخر عمر از آنها رنج میبرد . آن بزرگوار چندی بعد به دعوت موسس حوزه علمیه قم حضرت آیت الله العظمی حایری شیرازی به فم عزیمت نمود پس از ارتحال آیت الله العظمی حایری شیرازی زعامت مرجعیت با آیات عظام حجت کوه کمره ای و سید محمد تقی خوانساری و سید صدر الدین صدر بود اما با آمدن آیت الله العظمی بروجردی که آیت الله صدر نیز از دعوت کنندگان این وئجع غظیم بودند ایشان از ریاست حوزه فاصله گرفت و به پشتیبانی از مرجع زمان خود پرداخت تا آنجا که جایگاه نماز خود را به ایشان واگذار نمود