وای بر کسانی که دوست دارند فاحشه ای شیوع پیدا كند
ای محمد! در باره برادرت، گوش و چشم خویش را باور مكن و اگر پنجاه نفر برای تو قسم یاد كردند و حرفی به تو زدند، پس سخن دوستت را باور كن، اما سخن آنان را باور نكن
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : جمعه 1396/07/21
«اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (آیه 19 سوره نور)»
[كسانی كه دوست دارند كه زشتكاری در میان آنان كه ایمان آوردهاند شیوع پیدا كند، برای آنان در دنیا و آخرت عذابی پر درد خواهد بود و خدا(ست كه) میداند و شما نمیدانید]
1) امام صادق علیه السلام فرمود: كسی كه در باره مؤمنی آن چه را چشمانش دیده و گوشهایش شنیده به زبان رانَد، پس او از جمله كسانی است كه خداوند عزّ وجل در باره آنان فرموده است: «اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ».#1#
2) محمّد بن فُضَیل، از امام رضا علیه السلام روایت كرده كه به ایشان عرض كردم: در باره یكی از دوستانم به من مطلبی رسیده كه آن را زشت می دانم از او در آن باره سئوال كنم و آن را منكر می شود در حالی كه از افرادی مطمئن در باره او به من خبر رسیده است. آن امام علیه السلام فرمود: ای محمد! در باره برادرت، گوش و چشم خویش را باور مكن و اگر پنجاه نفر برای تو قسم یاد كردند و حرفی به تو زدند، پس سخن دوستت را باور كن، اما سخن آنان را باور نكن و چیزی را كه باعث رسوایی او شود و آبروی او را ببرد، ترویج مكن؛ چرا كه در این صورت از آن دسته افراد خواهی بود كه خداوند در قرآن در باره آنان می فرماید: «اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ».#2#
3) امام باقر علیه السلام فرمود: مؤمن باید هفتاد گناه كبیره برادر مؤمنش را بپوشاند.#3#
4) امام باقر علیه السلام فرمود: در كتاب علی علیه السلام دیدیم كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر منبر فرمود: سوگند به خدایی كه جز او خدایی نیست، هرگز به مؤمنی خیر دنیا و آخرت داده نشده، مگر این كه نسبت به خداوند عزّ وجل خوش گمان بوده و از غیبت كردن مؤمنی دست كشیده باشد؛ و به خدایی كه جز او خدایی نیست سوگند كه او مؤمنی را بعد از توبه و طلب مغفرت عذاب نمی كند، مگر آن كه نسبت به خداوند عزّ و جل بد گمان بوده و در پی مؤمنی غیبت كرده است.
امام صادق علیه السلام فرمود: هر كسی در باره مؤمنی آن چه را چشمانش دیده و گوشهایش شنیده، بیان كند، از جمله كسانی است كه خداوند عزّ و جل در مورد آنها فرموده است: «اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ». #4#
1 - كافی، ج 2، ص 266، ح 2
2 - كافی، ج 8، ص 147، ح 125
3 - كافی، ج 2، ص 165، ح 8
4 - اختصاص، ص 227
برگرفته از کانال داستان های آموزنده
[كسانی كه دوست دارند كه زشتكاری در میان آنان كه ایمان آوردهاند شیوع پیدا كند، برای آنان در دنیا و آخرت عذابی پر درد خواهد بود و خدا(ست كه) میداند و شما نمیدانید]
1) امام صادق علیه السلام فرمود: كسی كه در باره مؤمنی آن چه را چشمانش دیده و گوشهایش شنیده به زبان رانَد، پس او از جمله كسانی است كه خداوند عزّ وجل در باره آنان فرموده است: «اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ».#1#
2) محمّد بن فُضَیل، از امام رضا علیه السلام روایت كرده كه به ایشان عرض كردم: در باره یكی از دوستانم به من مطلبی رسیده كه آن را زشت می دانم از او در آن باره سئوال كنم و آن را منكر می شود در حالی كه از افرادی مطمئن در باره او به من خبر رسیده است. آن امام علیه السلام فرمود: ای محمد! در باره برادرت، گوش و چشم خویش را باور مكن و اگر پنجاه نفر برای تو قسم یاد كردند و حرفی به تو زدند، پس سخن دوستت را باور كن، اما سخن آنان را باور نكن و چیزی را كه باعث رسوایی او شود و آبروی او را ببرد، ترویج مكن؛ چرا كه در این صورت از آن دسته افراد خواهی بود كه خداوند در قرآن در باره آنان می فرماید: «اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ».#2#
3) امام باقر علیه السلام فرمود: مؤمن باید هفتاد گناه كبیره برادر مؤمنش را بپوشاند.#3#
4) امام باقر علیه السلام فرمود: در كتاب علی علیه السلام دیدیم كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر منبر فرمود: سوگند به خدایی كه جز او خدایی نیست، هرگز به مؤمنی خیر دنیا و آخرت داده نشده، مگر این كه نسبت به خداوند عزّ وجل خوش گمان بوده و از غیبت كردن مؤمنی دست كشیده باشد؛ و به خدایی كه جز او خدایی نیست سوگند كه او مؤمنی را بعد از توبه و طلب مغفرت عذاب نمی كند، مگر آن كه نسبت به خداوند عزّ و جل بد گمان بوده و در پی مؤمنی غیبت كرده است.
امام صادق علیه السلام فرمود: هر كسی در باره مؤمنی آن چه را چشمانش دیده و گوشهایش شنیده، بیان كند، از جمله كسانی است كه خداوند عزّ و جل در مورد آنها فرموده است: «اِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ». #4#
1 - كافی، ج 2، ص 266، ح 2
2 - كافی، ج 8، ص 147، ح 125
3 - كافی، ج 2، ص 165، ح 8
4 - اختصاص، ص 227
برگرفته از کانال داستان های آموزنده