یادكردی از شهید جانباز مجید نورتقی از فعالان هیئات مذهبی جنوب تهران
عاشق سیدالشهدا بود و لایق شهادت
جانباز شهید حاج مجید نورتقی از جانبازان شناختهشده منطقه 17 تهران بود. منطقهای كه به دلیل 4 هزار شهیدش به دارالشهدای تهران مشهور است. حاج مجید از مؤسسان و فعالان پایگاه شهید عبدالهادی بود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1396/07/17
جانباز شهید حاج مجید نورتقی از جانبازان شناختهشده منطقه 17 تهران بود. منطقهای كه به دلیل 4 هزار شهیدش به دارالشهدای تهران مشهور است. حاج مجید از مؤسسان و فعالان پایگاه شهید عبدالهادی بود. هر بار كه از كنار مسجد امام زمان(عج) میگذشتم، با شور و غوغای بسیجیهای این پایگاه رو به رو میشدم. خصوصاً در ایام محرم كه حاج مجید گل سرسبد عزاداران این مسجد میشد و هیئت عاشقان قمربنی هاشم(ع) را هدایت میكرد؛ هیئتی كه مؤسس آن خود این شهید بزرگوار است و اكنون نیز با قدرت به كار خود ادامه میدهد.
اربعین 91
چند سالی میشود كه حاج مجید دیگر در كنار دسته عزاداران مسجد امام زمان(عج) حضور ندارد. اربعین سال 91 خبر شهادت جانباز مجید نورتقی در سراسر منطقه پیچید و بسیاری از اهالی را داغدار كرد. شهید نورتقی چهره محبوبی در محله فلاح تهران به شمار میرفت و در كارهای خیر پیشقدم میشد. مردی 44 ساله كه سال 1347 به دنیا آمد و مقارن با اربعین 1391 بر اثر عوارض جانبازیاش به قافله شهدا پیوست.
جوانی كه پیر شد
امثال حاج مجیدها با مرگشان تمام نمیشوند. آنها آنقدر كارهای ماندگار انجام دادهاند كه اثراتش تا سالها بعد همچنان وجود داشته باشد. حاج مجید مؤسس چند هیئت بود. خیلی از بچههای محله را با راه و مرام امام حسین(ع) آشنا كرد و حالا همین بچهها خودشان هیئتدار هستند و دیگران را با مرام عاشورائیان آشنا میسازند.
حاج مجید را بارها در مسجد امام زمان(عج) دیده بودم. به گمانم حداقل 55 سال داشت. اما بعدها فهمیدم كه عوارض جانبازی باعث تحلیل رفتن قوای جسمی وی شده و بزرگتر از سن واقعیاش به نظر میرسد. حاج مجید در مسجدی فعالیت میكرد كه همیشه یكی از باشكوهترین و باصفاترین مراسم عزاداری اباعبداللهالحسین(ع) را برگزار میكند. این مسجد میزبان پایگاهی به نام شهید عبدالهادی است كه از برترین پایگاههای مقاومت تهران و حتی ایران به شمار میرود. بسیجیان پرتعداد این پایگاه طرحهای ابتكاری و هنری بسیاری را در ایام محرم به اجرا میگذارند كه صحنهآرایی در خیابان اصلی مسجد (خیابان برادران شهید آقایاری) و برپایی نمایشگاه كربلائیان از جمله این طرحهاست. همین طور این پایگاه طرح 72 دیگ هلیم را اجرا میكرد كه در سراسر منطقه 17 و حتی مناطق اطراف كمنظیر بود.هیئت نونهالان
امسال وقتی در ایام محرم به مسجد امام زمان(عج) رفتم، خبری از حاج مجید نبود. تنها تصویر بزرگ بنری او در كنار مسجد دیده میشد. اما یاد حاجی هنوز در دل بچههای مسجد و مردم محله زنده است و تلاشهای خالصانه این عاشق اهل بیت(ع) را به یاد دارند. شهید نورتقی به همراه جانباز اكبر مقدم كه اكنون فرماندهی پایگاه شهید عبدالهادی را برعهده دارد، به اتفاق پایگاه و هیئت مسجد را اداره میكردند. اكبر مقدم میگوید: چند سال قبل همراه شهید نورتقی هیئت عاشقان قمربنی هاشم(ع) را در مسجد امام زمان(عج) راهاندازی كردیم. همزمان هیئت عاشقان ولایت را در مسجد موسی بن جعفر(ع) راهاندازی كردیم كه كمی بعد اداره این هیئت را به عهده بسیجیان همان مسجد گذاشتیم. حاج مجید چون خودش را نوكر امام حسین(ع) میدانست و از اثرات مثبت خدمت در دستگاه سیدالشهدا(ع) به خوبی واقف بود، سعی میكرد بچهها و جوانهای این محله را از كودكی با نام و راه حسین(ع) آشنا كند. به همین خاطر یك هیئت برای نونهالان به نام هیئت عبدالله بنحسن(ع) راهاندازی كرد.
حاج مجید نورتقی در سال 91 به قافله كربلائیان پیوست. او از رزمندگان پای كار دوران دفاع مقدس بود كه بارها و بارها در جبههها حاضر شد و چندین بار نیز به مقام جانبازی نائل آمد. مجید نورتقی كه در امر تفحص پیكر شهدا نیز فعال بود، به غیر از مجروحیت از ناحیه پا، شكم، سینه و... دچار عوارض شیمیایی نیز بود كه همین عارضه در كنار جراحتهای دیگرش اسباب شهادت او را فراهم آورد.
اكبر مقدم میگوید: امثال حاج مجیدها با مرگشان تمام نمیشوند. آنها آنقدر كارهای ماندگار انجام دادهاند كه اثراتش تا سالها بعد همچنان وجود داشته باشد. حاج مجید مؤسس چند هیئت بود. خیلی از بچههای محله را با راه و مرام امام حسین(ع) آشنا كرد و حالا همین بچهها خودشان هیئتدار هستند و دیگران را با مرام عاشورائیان آشنا میسازند. حالا چند سالی میشود كه به جای حاج مجید، تصویرش از روی بنر بزرگی نظارهگر دستههای عزاداری محله فلاح تهران است. زیر این تصویر جوانهایی در حال سینهزنی هستند كه از كودكی پای درس شهیدی چون حاج مجید نورتقی بودند. جانبازی كه هرگز جراحتهای متعددش باعث خانهنشینی و كناره گرفتنش از امور اجتماعی و فرهنگی نشد و تا وقتی كه جان در بدن داشت
«یا حسین» گفت و عاقبت خود با قافله كربلائیان همراه شد.
منبع: روزنامه جوان