عملیاتی بزرگ اما گمنام

 
شهید علی غیور اصلی از فرماندهان خوزستانی دفاع مقدس بود كه در اولین ماه جنگ به شهادت رسید. شهرت وی بیشتر به خاطر شبیخونی است كه روز دهم مهر 1359 یعنی 11 روز پس از شروع جنگ در نزدیكی اهواز انجام داد و موفق شد قوای دشمن را تا حدود 90 كیلومتر به عقب براند. كتاب شبیخون غیور اصلی بر آن است تا به چند و چون اولین پیروزی بزرگ رزمندگان در جنگ تحمیلی بپردازد. با هم نگاهی به داشته‌های این كتاب خواهیم انداخت.
شهید علی غیور اصلی از گمنام‌ترین شهدای دفاع مقدس است. این گمنامی به خاطر شهادت زودهنگام وی در یازدهم مهرماه 1359 است. یعنی درست در دوازدهمین روز از شروع جنگ، جبهه خوزستان یكی از كارآمدترین فرماندهان خود را از دست داد. اما شهید غیور اصلی در حالی دعوت حق را لبیك گفت كه در روز شهادتش یكی از بزرگ‌ترین شكست‌ها را به ارتش بعث عراق وارد آورده بود. او توانست در یك شبیخون حساب‌شده و دقیق، دشمن را از نزدیكی‌های اهواز تا شهر مرزی بستان به عقب براند.
علیرضا غلامی نویسنده كتاب سعی كرده است تا به معرفی شایسته عملیات غیور اصلی بپردازد. عملیاتی كه می‌توان از آن به عنوان اولین پیروزی بزرگ رزمندگان در دفاع مقدس نام برد. اما ما اینجا با یك كتاب 240 صفحه‌ای رو به رو هستیم كه قصد دارد به عملیاتی یك‌روزه بپردازد. لذا نویسنده سعی می‌كند تا در ابتدا به شرح رویدادها و شرایط روزهای اول جنگ بپردازد و با آماده‌سازی ذهن مخاطب، خود عملیات را معرفی كند.
در فصل اول كتاب با عنوان «در آستانه جنگ» با زمینه‌چینی عراق برای تحمیل جنگی تمام‌عیار علیه ایران اسلامی آشنا می‌شویم. توان سپاه و ارتش در ماقبل جنگ ارزیابی می‌شود و سپس در فصل دوم با عنوان «شروع جنگ» فضای حاكم در روزهای ابتدایی دفاع مقدس شرح و توضیح داده می‌شود. این توضیحات كه گاه از زبان فرماندهانی چون علی شمخانی آورده می‌شود، به خواننده كمك می‌كند تا شرایط وقوع شبیخون غیور اصلی را بهتر درك كند: «یكی از دلایلی كه ارتش بعث عراق به ایران اسلامی حمله كرد این بود كه حس می‌كرد در جمهوری اسلامی ایران هیچ نیرویی برای مقابله با او وجود ندارد و یك فرصت تاریخی پیدا كرده است تا ایران اسلامی را تصرف كند.»
در فصل سوم نیز كه «دفاع همه‌جانبه» نام دارد، در خصوص تشكیل هسته‌های مقاومت در منطقه جنوب همچون سازمان رزمی گروه غیور اصلی آشنا می‌شویم. گروهی كه تنها با 28 رزمنده حماسه‌ای بزرگ را در دهم مهرماه 1359 رقم می‌زند و ضرب شستی كاری به دشمن نشان می‌دهد.

در فصل چهارم كه شبیخون غیور اصلی نام دارد، با خود عملیات آشنا می‌شویم. در اینجا نویسنده به شناسایی و توضیح تمامی گروه‌هایی می‌بپردازد كه شب عملیات در منطقه غرب اهواز حضور داشتند: «یك گروه شهید علی غیور اصلی بود... گروه دیگر از خرم‌آباد آمده بود... گروهی از بچه‌های خوب عرب‌زبان انقلابی مركز سیافی هم بودند كه علیه جریان خلق عرب كار می‌كردند.»
در كتاب آورده شده است كه گروه اصلی عملیات همان گروه 28 نفره غیور اصلی هستند كه در 14 تیم دونفره تقسیم می‌شوند و با فاصله 100 متر از یكدیگر در غرب جاده سوسنگرد- اهواز مستقر می‌شوند. سپس در ساعت یك یا دو بامداد 10 مهرماه 1359 با دستور شهید غیور اصلی از ابتدا و انتهای خط به سوی دشمن شلیك می‌كنند و چند تانك عراقی به آتش كشیده می‌شود. طولی نمی‌كشد كه نیروهای دشمن از بیم یك حمله بزرگ و سراسری پا به فرار می‌گذارند. دشمن حتی چند دستگاه تانك خود را نیز رها می‌كند تا از مهلكه جان سالم به در ببرد. با روشنایی هوا نیروهای دیگری از اهواز و دیگر شهرها به عملیات اضافه می‌شوند و شبیخون غیور اصلی از یك عملیات پارتیزانی كوچك به عملیاتی بزرگ تبدیل می‌شود. لذا دشمن مجبور به فرار می‌شود تا پشت مرز و تنگه چزابه عقب‌نشینی می‌كند. اما درست در غروب روز شبیخون، فرمانده این عملیات «علی غیور اصلی» طی یك حادثه به شهادت می‌رسد: «هنگامی كه علی به همراه سه نفر از همرزمان خود برای شناسایی مواضع جدید دشمن و طرح‌ریزی تهاجم بعدی در منطقه عملیاتی سوسنگرد در حال تردد بود، اتومبیل حاملشان با یك دستگاه كمپرسی تصادف شدیدی می‌كند. غیور اصلی مجروح می‌شود و پس از انتقال به بیمارستان گلستان اهواز شامگاه 10/7/1359 به فیض شهادت نائل می‌آید.»

---

منبع: روزنامه جوان