تبیان، دستیار زندگی
ته آیت اللّه علامه آقاى حاج سیدمرتضى عسكرى دامت بركاته مورخ , ادیب , محدث ,و ازجمله دانشمندان حوزه علمیه مى باشند كه درعلوم كثیرى تحقیقات ارزشمندى را به رشته تحریر در آورده است و در مباحثامامت و ولایت و بررسى استدلالى و نق...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حضرت آیت اللّه علامه آقاى حاج سید مرتضى عسكرى دامت برکاته

آیت اللّه علامه آقاى حاج سیدمرتضى عسكرى دامت بركاته مورخ , ادیب , محدث ,و ازجمله دانشمندان حوزه علمیه مى باشند كه در
علوم كثیرى تحقیقات ارزشمندى را به رشته تحریر در آورده است و در مباحثامامت و ولایت و بررسى استدلالى و نقلى آن كتب گرانسنگى را به زیور طبع آراسته اند.
عـلامـه سید مرتضى عسكرى در هجدهم جمادى الثانیه سال 1332 (هق )برابر با 1280 (هش ) به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى خود را در شهر سامراءآغاز كرد و سپس به حوزه علمیه همان شهر وارد شـد و بـه تـحـصـیـلپرداخت,و در بیست و هشت سالگى براى ادامه تحصیل به شهر مقدس قم هـجرت كرد و دروس سطح اصول و فقه را در محضر درس آیة اللّه العظمى مرعشى نجفى و آیة اللّه حـاج شـیخ محمد حسین شریعتمدارى ساوجى آموخت . هم در این شهر بود كه از مرحوم حضرت آیـة اللّه الـعـظـمـى امام خمینى (ره ) وحضرت آیة اللّه حاج میرزا خلیل كمره یى و آیة اللّه حاج شیخ مـهدى شهید(پایین شهرى ) به ترتیب علم كلام و عقاید, علم تفسیر و علم اخلاق وتهذیب نفس را تلمذ كرد.
وى در عصر مرجعیت حضرت آیة اللّه العظمى حاج شیخ عبدالكریم حائرى (ره ) به سامراء بازگشت و در آن جـا بـه تـحصیل خود ادامه داد و تاپایان درس كفایه از محضر درس آیة اللّه شیخ حبیب اللّه اشـتهاردى استفاده كرد, سپس درس خارج فقه و اصول را به مدت شش سال دیگر در همان شهر پى گرفت .
اسـتـاد پس از مطالعات زیاد به بررسى سیره و تاریخ و سفرنامه ها گرایش یافت . حاصل این گونه تـحـصـیلات به ویژه دست یابى به نوشته هاى شاگردان آیة اللّه میرزاى شیرازى در مساءله تنباكو و قضیه (رژى ), آشنایى با سابقه تهاجمات فرهنگى استعمارگران غرب به عالم اسلم بود. شاید استاد اولـیـن متفكر اسلامى باشد كه در آن زمان به حقیقت روش تعلیم و تربیت مستشاران اروپایى كه بـراى مـراكـز آمـوزش و پرورش كشورهاى شرق طراحى شده بود, پى برد و تحقیقات و مطالعات عـمـیـقـى در این باره انجام داد و از این راه به یكى از علل عقب ماندگى شرق دست یافت و براى شكستن جو حاكم بر نحوه تعلیم و تربیت در شرق راه هایى اندیشید و عمل كرد.
1ـ نخستین كار فرهنگى تشكیل حلقه هاى درس و در كنار آن تاءسیس مدرسه اى با روش تعلیم و تربیت نوین بود كه آن را به عنوان سرآغازى براى طرح هاى گسترده تر بعدى در نظر گرفت .
2ـ دومـیـن فعالیت فرهنگى استاد تاءسیس مركزى در كنار مدارس نوین بود كه متخصصان علوم اسلامى و افراد لایق را براى انتقال این علوم به جامعه تربیت مى كرد.
علاوه بر آن , باید از نشریاتى كه به طور منظم و مستمر براى بالا بردن سطح آگاهى مدرسان منتشر مى شد, نام برد.
اسـتاد براى یافتن مجالى بیشتر, از طریق نشر فرهنگى اسلامى سفرهایى راآغاز كرد و ضمن آن با اسـتـاد احـمـد امـین , صاحب كتاب التكامل فى الاسلام ,ملاقات نمود و در سال 1363 ه.
ق هر دو تصمیم بر تاءسیس مدرسه خاصى گرفتند كه تعالیم پاك اسلامى را از همان آغاز سنین كودكى به نـوبـاوگان تعلیم كند.
از شاگردان آن مدرسه مى توان آیة اللّه شهید سید محمدباقر صدر نام برد.
پـس از آن كه طرح علامه در مرحله اول به نتیجه رسید, استاد مصمم به اجراى مرحله دوم طرح خـود گـردیـد.
از ایـن رو اجـازه تـاءسـیـس محلى جهت تدریس علوم اسلامى را گرفت كه این مقدمه اى براى تاءسیس دانشكده اصول دین شد.
او پـس از بـازگـشـت به زادگاه اصلى خود به مدت نزدیك به دو سال به تحصیل فقه استدلالى پـرداخـت و از آنجایى كه توانایى نگارش تاریخ تفكراسلامى را در خود یافت , متوجه بحث و تاءلیف شد.
او ابتدا مسیر بحث خودرا به چند بخش كه مبین مراحل پیدایى , شكل گیرى دعوت به بركت اسلامى و ادوار تاریخ اسلامى تا پایان دوره عباسى تقسیم كرد.
در ایـن بررسى ها امرى تحقق یافت كه شاید پیش از آن نظیر نداشت و آن این بود كه استاد علامه عسكرى با دلیل قاطع و روشن به كشف حقیقت آاحادیث سیف بن عمر تمیمى و غیر آن رسید كه در نتیجه , منجر به تاءلیف دوكتاب عبداللّه بن سبا و صدوپنجاه صحابى ساختگى شد.
در ایـن كـشف ناگهان اعتبار مطالبى كه در طول قرون گذشته در میان مردم معروف و مقبول بود و از نسلى به نسل دیگر منتقل شده بود, به لرزه درآمد وبسیارى از بناهاى رفیعى كه (طبرى ) و بـزرگـانى از تاریخ ‌نویسان ساخته بودندرو به ویرانى نهاد.
معلوم شد كه اینها وقایع و حوادث به ظاهر بزرگى هستندكه دلیلى بر درستى آنها وجود ندارد.
نـخـسـتـیـن كـتـابـى كـه از اسـتاد علامه عسكرى در ارتباط با این موضوع به چاپ رسید كتاب (عبداللّه بن سبا) بود كه به همراه كتاب (مع الدكتور الوردى ) درسال 1375 ه.
ق (برابر سال 1333 هش ), از زیر چاپ بیرون آمد.
استاد از آن هنگام تا بازگشت مجدد به ایران فعالیت هاى ارزشمندى در صـحـنـه هاى مختلف جامعه , به ویژه در امور اجتماعى , داشت و مدارس و درمانگاه هاى زیادى ساخت .