قلق و نوع رفتار با آقایان را بخوانید

 قرار نیست همان‌گونه که با خواهرتان صحبت می‌کنید با شوهرتان نیز حرف بزنید؛ خواهر شما هم‌جنس خودتان است و در نتیجه ساختار مغزی‌‌ او شبیه شماست پس به راحتی حرکات و رفتارهایتان را درك می‌کند اما برای همسرتان بسیاری از حرف‌ها و رفتارها گنگ و مبهم است.

مردها از شکایت متنفر هستند

کلماتی مثل «تو» و «چرا» مردها را وارد وضعیت تدافعی می‌کند. مردها طبیعتا اهل رقابت هستند بنابراین ممکن است وقتی احساس چالش کنند با شما مبارزه کنند. بهتر است شکوه‌ها را به درخواست تبدیل کنید. سعی کنید با «دوستت دارم وقتی که ...» یا «خیلی خوشحال می‌شوم وقتی که ...» شروع کنید . همین کار به تنهایی باعث می‌شود او به حرف شما گوش کند.

وقتی به همسرتان احساس عدم امنیت می‌دهید
درخواست‌های ما زن‌ها  در بسیاری موارد واضح نبوده و حتی می‌توان گفت گنگ و مبهم هم هستند. به عنوان مثال می‌گوییم: بیا با هم درباره خانواده​ات حرف بزنیم / علی، فكر می‌كنم ما باید راجع به رابطه‌مان صحبت كنیم/ بیا كمك كن، ببینم در مورد شغلم باید چه كار كنم.چنین در خواست‌هایی بسیار گنگ و مبهم هستند و حالت‌های متفاوتی را می‌توان برای مفهوم آنها در نظر گرفت. این درخواست، هیچ جهت خاصی را به همسر شما ارائه نمی‌دهد، این حالت مردها را معذب می‌كند. گویی كه باید حتما آنچه را كه از آنها می‌خواهید (و نمی‌دانند چیست) به شما بدهند و باید هم درك كنند خواسته واقعی شما چیست و آن را نیز برآورده كنند! در اینگونه موارد، مرد احساس می‌كند، روی هیچ موردی كنترل ندارد و احساس اجبار و فشار می‌كند اما قوانین بازی را هم نمی‌داند و این برایش ناامنی و عدم اطمینان به وجود می‌آورد؛ اما زن‌ها این مشكل را ندارند.

قوانین ناگفته براى ابراز احساسات 
اگر زن مایل به صحبت‏ كردن با فردى باشد، به طور كلى منتظر مى‏ماند تا طرف مقابل، حرف خود را تمام كند. این نكته، مؤدب ‏بودن زن را نشان مى‏دهد. او اول «گوش مى‏دهد، سپس صحبت مى‏كند» و یا هنگامیكه از «او سؤال شود آن وقت پاسخ مى‏دهد.»
این قوانینى كه هیچ ‏جا سختى از آنها به میان نیامده است، براى مردان، بیگانه هستند. اگر زن منتظر بماند تا همسرش آغازگر گفتگو باشد ممكن است هرگز شانسى براى حرف ‏زدن بدست نیاورد زیرا مردان، خود به ‏خود حرف زیادى براى گفتن ندارند. قوانین ناگفته مردان مى‏گوید: اگر حرفى براى گفتن دارى آن را بگو. آنها نمى‏دانندكه باید منتظر بمانند تا از آنها سؤال شود. اگر بخواهد حرف بزند، مى‏زند.
هنگامیكه مرد از همسر خود سؤالاتى را مى‏پرسد به ندرت انتظار دارد كه همسرش، متقابلاً سؤالاتى را از او بپرسد. هنگامیكه زن سؤالاتى را از همسرش مى‏پرسد و مرد جواب مى‏دهد، مرد گمان مى‏كند كه با پاسخگویى به سؤالات همسرش او را راضى مى‏كند. 
مردان اصلاً نمى‏دانند كه وقتى بعد از مدتى حرف زدند باید نوبت را رعایت كنند و سؤالاتى را از همسر خود بپرسند تا او شروع به حرف ‏زدن كند. حتى اگر مرد بداند كه همسرش مایل است تا به سؤالاتى در مورد اتفاقات روزانه خود پاسخ دهد، دوست دارد كه این كار (سؤال‏ پرسیدن از همسر) را فراموش كند.
وقتى زن از همسر خود سؤالاتى را مى‏پرسد، مرد براى پاسخگویى به آنها آنقدر مشغله فكرى پیدا مى‏كند كه به سختى یادش مى‏ ماند او هم در مورد اتفاقات روزانه، از زن سؤالاتى را بپرسد.
اگر مرد به سؤالات، پاسخ كوتاهى مى‏دهد در این حالت زن نباید نوبت را رعایت كند یعنى زن مى‏تواند سؤالات خود را پشت سر هم بپرسد. اگر زن بدون آنكه ابتدا به حرفهاى همسرش گوش كرده باشد، شروع به صحبت‏ كردن در مورد اتفاقات روزانه خود نماید، این كار، بى ‏ادبى نسبت به مرد محسوب نمى‏شود.

چگونه مرد را به گوش دادن وادار كنیم؟ 
وقتى زن مى‏گوید: تو منو درك نمى‏كنى، واقعا منظورش این است كه (الان حرفم رو درك نمى‏كنى، من به راه حل نیاز ندارم.) مرد این گونه می ‏شنود كه زن به راه ‏حل او احتیاجى ندارد و در گیر بحث درباره اثبات خویش و ارزش راه حلش مى‏شود. در حالى كه زن فقط نیاز به صحبت دارد. زن مى‏تواند به شكل دیگرى رفتار كند.

نخست صبر مى‏كند و می ‏اندیشد كه آیا مرد به بهترین شكل او را درك مى‏كند و بعد مى‏گوید:(صبر كن اونو به شكل دیگه‏ اى بگم.) وقتى مرد این مكث را مى‏بیند، تصور مى‏كند كه او را كاملا درك نكرده است و این البته شكلى انتقادى ندارد. آنگاه براى گوش دادن و توجه به آنچه زن مى‏گوید، تمایل بیشترى پیدا مى‏كند. 
او احساس مورد انتقاد بودن یا سرزنش شدن نمى‏كند در نتیجه، اشتیاق بیشترى براى حمایت از او پیدا مى‏كند. زنان بدون دریافت این مطلب كه چه چیز باعث مى‏شود مردان اینگونه رفتار كنند، تقریبا نمى‏توانند بفهمند كه مرد بنشیند. ترجیح مى‏دهد بشنود (بذار طور دیگه‏ اى بگم) تا اینكه بشنود (تو درك نمى‏كنى.)
براى مرد تفاوت این دو جمله آن قدر بدیهى است كه فكر نمى‏كند باید آن را پیشنهاد دهد.

ترفندهاى زنان براى صحبت كردن، به گونه‏اى كه مردان گوش دهند
اگر زن در صحبت‏ كردن با مرد، خودش را محدود كند ممكن است كه مرد بیشتر به حرفهاى او گوش دهد اما این كار، زن را از ویژگى‏ هاى زنانه‏ اش دور مى‏كند. هنگامیكه زن به خانه مى‏ آید، ابتدا در پى آن است كه ویژگى‏هاى زنانه و مردانه خود را دوباره به حالت تعادل برساند.
بنابراین اگر به طور ناگهانى و به طور «زنانه» شروع به صحبت كند و بدون روشن‏ كردن اهداف خود عواطفش را بروز دهد این كار به طور اجتناب‏ ناپذیرى روابط خانوادگى خوب او را تخریب خواهد كرد. سرانجام، هم توى ذوق مرد خواهد زد هم ویژگى زنانه خود كه همان نیاز به صحبت مى‏باشد را از دست مى‏دهد و این دو مورد براى شادى و رضایتمندى او مصیبت‏ بار است. به منظور آسوده‏ بودن و ارتباط دوباره با شور و شوق، عشق و محبت و ویژگى‏ هاى زنانه، بعد از یك روز كارىِ رقابتى، كارآمد، جنگجویانه و هدفمند، زن به آزادى، رخصت و حمایت در روابط خانوادگى خود نیاز دارد تا عواطف خود را به صورت غیرهدفمند، غیرمنطقى، غیردقیق و غیرمعقول منتقل نماید. زن براى تجدید قُواى روزانه خود به انبساط خاطر و آسودگى نیاز دارد كه از طریق ابراز احساسات به صورت آزادانه، حاصل مى‏ آیند. اگر بخواهد همیشه این عواطف را ویرایش كند تا مطمئن شود كه درست و صحیح و منطقى هستند در همان ویژگى‏ هاى مردانه باقى مى‏مانند.اگر مردان نفهمند كه یك زن براى پرورش ویژگى‏ هاى زنانه خود به چه مواردى نیاز دارد، هنگام مواجه‏ شدن با زنى كه نیاز دارد به روش زنانه صحبت نماید، بسیار مأیوس و ناامید مى‏شوند. 
یك مرد به طور غریزى این مطلب را نمى‏داند زیرا بعد از تفكرات و تأمّلات و توجهاتى كه در سكوت انجام داده است، وقتى به صورت متمركز، مستقیم، واضح، منطقى و هدفمند شروع به صحبت مى‏نماید ویژگى مردانه او پرورش مى‏یابد. به همین دلیل تشخیص نمى‏دهد كه درخواست چنین نگرش متمركزى از همسرش، زیانبار است و به طور اجتناب‏ناپذیر، از پرورش ویژگى‏هاى زنانه همسر خود جلوگیرى خواهد كرد.

---

منابع : میگنا / مجله ایده آل