تبیان، دستیار زندگی

مصیبتی بزرگتر از مصیبت كربلا

مجلس آنقدر كه باید گرم نشده بود، لذا آن كاری كه نباید می شد اتفاق افتاد و مداح شروع كرد به خواندن روضه ها و زبان حال های عجیب و غریبی كه اصلا تا به حال نشنیده بودم. مجلس خوب گرم شد مخصوصا با وجود مجلس گرم‌ كن هایی كه حضور داشتند. صدای شیون و ناله مردم گوش آسمان را كَر كرده بود. اما این گریاندن ها و گریستن ها به پرداخت چه بهایی تمام می شود؟
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
محمد امیری نژاد- کارشناس حوزه/ بخش اعتقادات شیعه تبیان
مصیبتی بزرگتر از مصیبت كربلا
شبی از شب های محرم با یكی از دوستان قدیمی برای استفاده از مجالس روضه ابی عبد الله به یكی از مساجد محله رفتیم تا از فیوضات مجالس دلنشین سخنرانی و روضه در این ماه عزیز استفاده كنیم. سخنرانی زیبا و دلنشینی بود. نوبت رسید به مداحی و روضه خوانی. آنهایی كه دلشان شكسته بود قبل از شروع مداح، بدون روضه هم گریه می‌كردند اما اول كه روضه را می خواند، مجلس آنقدر كه باید گرم نشده بود، لذا آن كاری كه نباید می شد اتفاق افتاد و مداح شروع كرد به خواندن روضه ها و زبان حال های عجیب و غریبی كه اصلا تا به حال نشنیده بودم. مجلس خوب گرم شد مخصوصا با وجود مجلس گرم‌ كن هایی كه حضور داشتند. صدای شیون و ناله مردم گوش آسمان را كَر كرده بود. اما  این گریاندن ها و گریستن ها به پرداخت چه بهایی تمام می شود؟  

 مرحوم حاجی نوری می گوید: امروز باید عزای حسین را گرفت اما برای حسین در عصر ما باید یك عزای جدیدی كه در گذشته نبوده است و آن عزای جدید، آن دروغ هایی است كه درباره حادثه كربلا گفته می شود و احدی جلوی این دروغ ها را نمی گیرد. امروز باید بر این مصیبت حسین بن علی گریست، نه بر شمشیرها و نیزه هایی كه در آن روز بر پیكر شریفش وارد شد. (حماسه حسینی ج 1، ص 61)


ایجاد دوگانگی بین باورهای دینداران و حقایق نهضت حسینی  

شماری از مرثیه سرایان اگر بدانند آنچه می خوانند دروغ است قطعا از آن اجتناب می كنند لكن به دلیل اینكه نه شناخت درستی از تاریخ عاشورا دارند و نه توان یا حوصله ی تحقیق و بررسی، هر مطلبی را در هر كتابی ببینند و یا از دیگری بشنوند در صورتی كه برای گریاندن مردم مفید تشخیص دهند، بدون تأمل در صحت و سقم آن، مورد استفاده قرار می دهند. به این فكر نمی كنند علاوه بر ضربه ای كه به طور غیر مستقیم به اهداف این نهضت مقدس وارد می‌كنند، با ریختن بذر تحریف و دروغ پای درخت نهضت حسینی، مقدمات خشكاندن آن را فراهم می آورند و با مهیا كردن فرصت، اجازه می دهند دیگران شیعه را خرافه پرست، غالی و مشرك بخوانند.

روضه های معرفت بخش

روضه برای انسان باید معرفت افزا باشد، یعنی هنگام شنیدن روضه، سطح معرفتمان بالا رود و در عمق وجودمان نفوذ كند و از این درگاه است كه عشق حقیقی ایجاد شده و اشك بر گونه ها جاری می گردد. اینگونه اشك ریختن است كه ارزش آن والا و بالاست هرچند به اندازه بال مگسی باشد. اما اشكی كه قرار باشد از راه دروغ و غلو از چشم سرازیر شود، اگر یك دریا هم باشد ارزش ندارد.

استفاده از وسیله نامقدس برای هدف مقدس

یكی از مسائل مربوط به سید الشهدا مسأله گریه است. گریه و خنده مظهر شدیدترین حالات احساس انسان است. آن وقتی كه كسی بتواند مالك خنده و گریه مردمی شود، در حقیقت مالك قلب آنها شده است و با عواطف آنها بازی می‌كند. تاكنون با قلب های مردم از راه گریه بر سیدالشهدا بازی شده بدون این كه تحت كنترل عقل بیاید و هدف داشته باشد.
فلسفه تذكر و گریستن و گریاندن، احیای حادثه عاشوراست و فلسفه‌ی احیای حادثه عاشورا این است كه هدف كلی این نهضت برای همیشه زنده بماند و امام حسین هر سال در میان مردم به این صورت ظهور كند و مردم از او بشنوند كه « الا ترون ان الحق لا یعمل به ...» مردم همیشه بشنوند كه « لا اری الموت الا سعاده و الحیات مع الظالمین الا برما». اما بدون توجه به فلسفه و هدف گریست ها و گریاندن ها، گاهی دیده می شود که خود گریستن هدف شده است.
قهرا برای این كه مردم بهتر و بیشتر گریه كنند و به ظاهر برای این كه اجر و ثواب بیشتری پیدا كنند، روضه های دروغین جعل شد.

  گریستن و گریاندن در سنت اهل بیت علیهم السلام برای مصایب ابا عبدالله الحسین علیه السلام بسیار سفارش گردیده است و موجباتِ بخشی از سعادت اخروی انسان را فراهم می آورد، اما نه گریستن و گریاندن به هر قیمتی. گریستن و گریاندنِ معرفت بخش و از روی تعقل و تفكر است كه انسان را به حسین بن علی و هدف از نهضت او رهنمون می دارد نه گریستن و گریاندنی كه فقط احساسات و عواطف در آن جای دارد و هدف مقدس را قربانی هدفی نامقدس می كند.


نهضت حسینی، پایمالِ روضه های دروغین

یكی از مهمترین عوامل ایجاد روضه های دروغ در بین جامعه را می توان خود مردم دانست.اگر مردم جامعه طالب روضه خوان هایی نباشند كه تا می تواند از ایشان اشك بگیرد و مجالسشان را گرم كند، هیچ گاه روضه های دروغ سر بر نمی آوردند. این طلب و خواسته مردم است كه بسیاری از مداحان را وادار به این كار می كند.
از طرف دیگر برای بسیاری از مردم باور این مطلب سخت است كه روضه خوانی، روضه دروغ بخواند ولی باید با كمال تأسف به این واقعیت تلخ اعتراف كرد بلكه برای این مصیبت كه تاریخ عاشورا به آن مبتلا گردیده باید بیش از مصیبت عاشورا گریست، چرا كه این مصیبت پایمال كردن نهضت مقدس حسینی است.
مرحوم حاجی نوری می گوید: امروز باید عزای حسین را گرفت اما برای حسین در عصر ما باید یك عزای جدیدی كه در گذشته نبوده است و آن عزای جدید، آن دروغ هایی است كه درباره حادثه كربلا گفته می شود و احدی جلوی این دروغ ها را نمی گیرد. امروز باید بر این مصیبت حسین بن علی گریست، نه بر شمشیرها و نیزه هایی كه در آن روز بر پیكر شریفش وارد شد. (حماسه حسینی ج 1، ص 61)

كلام آخر

گریستن و گریاندن در سنت اهل بیت علیهم السلام برای مصایب ابا عبدالله الحسین علیه السلام بسیار سفارش گردیده است و موجباتِ بخشی از سعادت اخروی انسان را فراهم می آورد، اما نه گریستن و گریاندن به هر قیمتی. گریستن و گریاندنِ معرفت بخش و از روی تعقل و تفكر است كه انسان را به حسین بن علی و هدف از نهضت او رهنمون می دارد نه گریستن و گریاندنی كه فقط احساسات و عواطف در آن جای دارد و هدف مقدس را قربانی هدفی نامقدس می كند. 


 
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.