فرار از مرگ

بخش قرآن تبیان
اول افرادی که آخرت را رها کرده و در مسیر دنیاپرستی به مال حرام نیز آلوده شدند. اینها می‌دانند با مرگ دارایی‌هایشان به دیگران رسیده و تازه باید خودشان پاسخگوی حق الناس‌ها باشند.
دوم، گروهی که کلاً زندگی پس از مرگ را نپذیرفتند و در گناه غرق شدند؛ این گروه نهایتاً در لحظات جان دادن به اشتباه خود آگاه شده و می‌فهمند که مرگ یک انتقال است و نه نیستی. اینان در لحظات احتضار توبه می‌کنند؛ ولی دیگر توبه فایده‌ای ندارد:
«وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّی تُبْتُ الْآنَ[نساء/۱۸] و توبه كسانى كه گناه مى كنند تا وقتى كه مرگ یكى از ایشان دررسد مى‏ گوید اكنون توبه كردم پذیرفتنی نیست.»🌿
شاید اینان از مرگ نترسند؛ ولی از آن فراری‌اند و خداوند به آنان فرموده: «قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیكُمْ[جمعه/۸] بگو این مرگی كه از آن فرار می‏‌كنید سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد.»
کاش این دو دسته خود را فریب نمی‌دادند و تا دیر نشده کاری می‌کردند.

---

منبع:
کانال نشر معارف قرآن و حدیث