چشم اندازی به زندگی نامه حضرت آیتالله محمد هادی معرفت (ره)
آیتالله محمد هادی معرفت از اساتید برجسته حوزه علمیه قم بر اثر عارضه قلبی، غروب جمعه 29 دیماه به لقاءالله پیوست، آن چه در پی می آید نیم نگاهی به زندگی نامه آن فقیه فقید است.
دوران كودكی
آیتالله معرفت در سال 1309 هجری شمسی در كربلا در میان خانوادهای روحانی و دوستدار قرآن و عترت به دنیا آمد. پدرش مرحوم شیخ علی معرفت از روحانیان با فضیلت بود كه از پانزده سالگی ساكن كربلا شده بود. خاندان آیتالله معرفت همه اهل علم و تقوا بودند و در این راستا سابقهای 300ساله داشتند و همگی فرزندان مرحوم شیخ عبدالعالی میسی، صاحب رسالة میسیّه بودند كه از قریة میس جبل عامل به اصفهان هجرت میكند و جد بزرگ آیت الله معرفت با اهل و عیالش به كربلا میرود و در آنجا زندگی میكند. دوران تحصیل
آیتالله معرفت، تحصیلات خود را در مكتب خانههای آن روزگار آغاز كرد و حتی كتاب جامع المقدمات را هم در آن مكتب خانهها فرا گرفت. پس از آن وارد حوزه علمیه كربلا شد و با تلاش فراوان به فراگیری دروس دورة سطح پرداخت. بخشی از دروس سطح را نزد پدر و بخش دیگری را نزد استادان حوزه علمیه كربلا فرا گرفت. پس از آن به درس خارج فقه و اصول رفت و یك دوره خارج اصول و بخشی از خارج فقه را در همان حوزه مبارك به پایان رساند.
سپس برای بهرهمندی از محضرآیتاللهالعظمی خویی(ره) و دیگر استادان حوزه علمیه نجف، وارد این شهر شد. در آنجا نیز از محضر علمای فرزانه، بهرههای فراوان برد. پس از آن وارد حوزه علمیه قم شد و پس از چندی شركت در درس مرحوم میرزاهاشمی آملی، تدریس رسمی خود را آغاز كرد.
آیتالله معرفت در طول سالهای تحصیل، همواره از تدریس كتب و دروس حوزوی بازنماند؛ حتی به تدریس دروسی كه امروزه در حوزهها متداول نیست ـ مانند ریاضیات ـ میپرداخت و همراه با تحصیل و تدریس، به پژوهش در گسترههای گوناگون علمی و دینی میپرداخت. در این راه، از هیچ تلاشی دریغ نمیورزید؛ به گونهای كه به گفته خود گاه تا سحر برای حل مسألهای بیدار میماند و به تأمل و كاوش در كتب مختلف میپرداخت. استادان و دوستان
آیتالله محمدهادی معرفت، در سالهای تحصیل خود محضر علمای بزرگ و استادان سترگی را درك كرد. جامعالمقدمات را درمكتب خانه نزد مرحوم شیخ علی اكبر نائینی فرا گرفت و بخشی از دروس مقدمات را به همراه پسر عموی خود، مرحوم شیخ محمد جواد معرفت نزد پدر آموخت. سیوطی را نزد مرحوم شیخ سعید تنكابنی و مغنی، معالم و كفایه را نزد مرحوم شیخ محمدحسین مازندرانی فرا گرفت. برای فراگیری مطول، به محضر ادیب نیشابوری مشرف شد و بخشی از قوانین را نزد سید حسن آقامیر خواند. یك دوره خارج اصول و بخشی از خارج فقه را نزد مرحوم آیتالله شیخ یوسف بیارجمندی خراسانی آموخت.
با ورود به حوزه علمیه نجف، به درس آیتالله العظمی خویی(ره) رفت و یك دوره كامل اصول و بخشی از فقه را از ایشان فرا گرفت. همچنین به درس استادان بزرگی چون آقامیرزا باقر زنجانی، شیخ حسین حلّی، آیتالله حكیم و مرحوم آقای فانی شرفیاب شد و تا زمانی كه در نجف بود به درس امام خمینی(ره) میرفت و از آن بهره میبرد.
پس از هجرت به قم، حدود دو سال به درس مرحوم میرزاهاشم آملی رفت و پس از آن، تدریس را ادامه داد و در ضمن آن به تألیف میپرداخت.
از دوستان وی میتوان مرحوم سید عبدالرضا شهرستانی و مرحوم حاج آقا محمد شیرازی را نام برد. فعالیتهای علمی و فرهنگی
آیتالله محمدهادی معرفت در طول عمر خود خدمات علمی و فرهنگی بسیاری را به جامعة شیعی ارزانی داشته است. او در كربلا با گروهی از فضلای آن دیار با سرپرستی حجتالاسلام و المسلمین آقای شهرستانی، مجلهای را به نام «اجوبهالمسائل الدینیه» منتشر ساختند كه در آن به شبهات گوناگونی كه در گسترههای مختلف دینی مطرح میشد، پاسخ داده میشد.
وی در طول سالیان تحصیل و پس از آن، همواره به تدریس علوم دینی در حوزههای علمیه كربلا، نجف و قم اشتغال داشته است و از این رهگذر، شاگردان فرهیخته و ممحضی را تربیت كرده و به عالم اسلام ارزانی داشته است كه این تلاش، هم اكنون نیز ادامه دارد؛ بخشی از این تدریسها، تدریس علوم قرآنی بوده است كه با توجه به نیازهای عالم اسلام و كمبودهای موجود در حوزههای علمیه، آثار و بركات فراوانی را به همراه داشته است؛ به گونهای كه میتوان آیتالله معرفت را احیاگر دروس علوم قرآنی، در عصر اخیر در حوزههای علمیه دانست.
آیتالله معرفت در طول عمر با بركت خود كتابها و مقالات فراوانی را منتشر ساخته است كه برخی از آنها به شرح زیر است:
1ـ ولایت فقیه؛
2ـ دقت فوقالعاده شیخ در استنباط مسائل؛
3ـ فرضیه بازگشت روح؛
4ـ مصونیت قرآن از تحریف؛
5ـ حدیث «لاتعاد»؛
6ـ تناسب آیات؛
7ـ آموزش علوم قرآن؛
8ـ تاریخ قرآن؛
9ـ التفسیر و المفسرون؛
10ـ التهمید، فی علوم القرآن؛
11ـ شبهات وردود؛
12ـ التفسیر الأثری الجامع.
آیتالله معرفت، غروب جمعه 29 دی ماه 1385 در سن 76 سالگی دعوت حق را لبیك گفت. خداوند او را با اولیاءالله محشور كند انشاءالل